SERIE
Met veel bombarie nam op het einde van seizoen 5 president Frank Underwood ontslag, waardoor zijn vrouw Claire (Robin Wright) vanuit haar positie als vice-president de macht heeft overgenomen. Enkele maanden later is Frank onder bijzonder mysterieuze omstandigheden overleden, en ondervindt Claire als eerste vrouwelijke presidente behoorlijk wat politieke tegenwind. Uiteraard zijn er de gebruikelijke nutballs die haar op sociale media dood wensen, maar bij een 4 Juli-manifestatie wordt er daadwerkelijk op Claire geschoten door een gefrustreerde ex-militair. De ergste weerstand komt evenwel van lobbyisten Bill (Greg Kinnear) en Annette (Diane Lane) Shepherd. Annette is een jeugdvriendin van Claire die aanpapt met vice-president Mark Usher (Campbell Scott), Bill lijdt aan een terminale vorm van kanker. Toch hebben ze de grenzeloze ambitie om vanuit een soort schaduwkabinet de politiek te kunnen sturen, terwijl de klappen die daarbij eventueel kunnen vallen, voor Claire zijn.

Duncan Shepherd (Cody Fern), de zoon van Annette, heeft een app voor de smartphone ontwikkeld die mensen verwittigt in geval van rampen, maar tegelijkertijd ook het doen en laten van de gebruikers in kaart brengt. Uiteraard is één van de bedoelingen van de Sheperds om hun neef respectievelijk zoon uit de wind te zetten, maar een parlementaire onderzoekscommissie valt over het geval. Het wordt al helemaal te dol wanneer de Shepherds de hand van president Hale - Claire gebruikt haar meisjesnaam - omwringen om één welbepaalde zwarte rechter in het Hooggerechtshof te nomineren. Om Claire te intimideren, brengen ze haar het lijk van haar vroegere minnaar, Tom Yates, om te demonstreren tot wat ze in staat zijn. Ook wordt Cathy Durant (Jayne Atkinson) vermoord, maar die heeft haar dood in scène gezet om vanuit de marge wraak te kunnen nemen op Claire.

Maar Claire staat op het punt terug te slaan zoals ze nog nooit heeft teruggeslagen. Ze defenestreert het volledige kabinet en vervangt het door een ploeg die uitsluitend uit vrouwen bestaat. Er gaan stemmen op dat Claire niet langer in staat is om het land te leiden, en er wordt een procedure in gang gezet om alvast haar vinger van de nuclear football te halen. Claire laat zich weken niet in het openbaar zien, en zodra ze dat wel doet, blijkt ze zwanger te zijn van Frank; zo weet ze opnieuw de harten van het publiek te winnen: als grievende weduwe. Nochtans zijn de omstandigheden rond Franks dood niet opgehelderd, en blijkt het testament van Frank, waarin die alles nalaat aan zijn vertrouweling Doug Stamper (Michael Kelly) spoorloos verdwenen. Doug, die aan lager wal is geraakt, wordt opgevist om tegen Claire te getuigen. Dat kan gewoon niet goed aflopen.

Hoe brei je een einde aan een reeks wanneer je voornaamste acteur plots op de zwarte lijst verzeilt omwille van het feit dat hij zijn bekende kop heeft misbruikt om enkele jonge acteurs seksueel lastig te vallen? Het klinkt op zich al als de plot van een film, maar in het geval van Kevin Spacey is het bittere ernst. Het lijkt een geluk bij een ongeluk dat op het einde van seizoen 5 president Underwood de macht had overgedragen aan zijn vrouw, en met zijn gebrekkige lever zou een plots overlijden niet zó een grote sprong in het duister mogen geweest zijn. De scenaristen van House Of Cards kiezen echter voor een zéér vergezochte oplossing, en het is uiteraard niet zo dat de makers van de reeks van hun eerste ongeloofwaardige plotwending zijn doodgevallen. Enkele van de verhaallijnen in dit laatste seizoen zijn er echter los over: dat Claire erin slaagt om een volledig vrouwelijk kabinet in het zadel te hijsen, is in het oerconservatieve Amerika van vandaag, waarin in sommige centraal gelegen staten de Middeleeuwen terug van weggeweest lijken, gewoon ondenkbaar.

En zelfs al is hij niet meer te zien, het spook van Kevin Spacey waart nog rond op de set van House Of Cards. Zowel vóór als achter de camera: nagenoeg in elke aflevering wordt de erfenis van Frank Underwood duchtig onder het fileermes gehouden, terwijl Robin Wright en Michael Kelly, die zich nochtans goed kwijten van hun taak, zéér ondankbaar materiaal krijgen om mee te werken. Het is een beetje Wachten op Godot: de persoon waar het allemaal om draait, schittert door afwezigheid. In een krampachtige poging het verhaal een andere kant op te sturen, werden Diane Lane en Greg Kinneair aan boord gehesen als parvenu's die de politiek naar hun hand willen zetten, maar ook die slagen er niet in om de grote voetsporen van Kevin Spacey op te vullen. Dat Claire nu in plaats van Frank, pardon, Francis, af en toe de kijker direct toespreekt om haar commentaar op het verloop van zaken te geven, lijkt de natuurlijke stap, maar ze is zeker niet zo spitant als haar voorganger. De manier waarop Franks dood uiteindelijk wordt uitgeklaard, voelt dan ook aan als een anticlimax. Of het een goed idee was om het aantal afleveringen terug te brengen tot acht, is nog zo'n vraag, want allicht had met een beetje meer ademruimte een geloofwaardigere plot op poten gezet kunnen worden.

Nee, met de defenestratie van Kevin Spacey is het duistere House Of Cards, ooit een rauwe karakterstudie van de hellekrochten van de Amerikaanse achterkamertjespolitiek, gecastreerd. Of de sanctie tegen de acteur in verhouding staat tot wat hij mispeuterd heeft, is voer voor een rechter, maar artistiek is de acteur, en bij uitbreiding de hele ploeg van House Of Cards, kaalgeplukt en met pek en veren ingesmeerd. En dat had niet mogen gebeuren.

BEELD EN GELUID
Net als in de vorige seizoenen krijgen we een ongebruikelijk 2.00:1-formaat dat een koele, haast zakelijke touch aan de reeks meegeeft. De detaillering is goed, zowel in gezichten als in onder meer de inrichting van het Witte Huis en Air Force One, maar het sobere kleurpalet met veel bruin en grijs is iets waar u sowieso niet vrolijker van zal worden. De zwarttonen zijn netjes diep en stabiel. De DTS-HD MA 5.1-geluidsband is effectief, maar maakt minder dan andere seizoenen gebruik van veel surroundcapaciteiten. Toch is het genieten wanneer de reporters op de persbriefings door elkaar beginnen kakelen.

EXTRA'S
De extra's zijn verwijderd nadat de samensteller één of andere jonge medewerker in de billen had geknepen.

CONCLUSIE
Door omstandigheden niet geheel binnen de wil van de makers eindigt House Of Cards op een uitschuiver. Niet omdat Kevin Spacey verdwenen is uit de reeks, maar omdat iedereen constant loopt te jammeren dat het onder president Underwood wel anders zou geweest zijn dan onder Claire Hale.