FILM
Nadat zijn familie door de tirannieke baron Harkonnen (Stellan Skarsgård) is uitgemoord, heeft de laatste overlevende van het geslacht Atreides, Paul (Timothée Chalamet), samen met zijn moeder Jessica (Rebecca Ferguson) toevlucht gezocht bij de Fremen, de inboorlingen van de planeet Arrakis. Omdat hij iemand heeft moeten doden om zijn moed te bewijzen, zijn de meningen over Paul nogal verdeeld. Sommige van de Fremen zijn hem liever kwijt dan rijk, anderen, zoals de zuiderling Stilgar (Javier Bardem), zien in hem de Muad'Dib, de langbeloofde messias, die hen van het juk van de invallers komt bevrijden. Terwijl Paul de zeden en gewoonten aanneemt van de Fremen, en intussen verliefd wordt op het Fremen-meisje Chiani (Zendaya Coleman), voert hij samen met zijn nieuwe stamgenoten redelijk succesvolle guerilla-aanvallen uit op de mijnschepen van de Harkonnens.




Rabban (Dave Bautista), de neef van de Baron, krijgt daarbij de schuld in de schoenen geschoven omdat de Harkonnens meer verliezen te incasseren krijgen dan dat ze het kostbare spijs kunnen mijnen, dat de baron hem afzet ten voordele van zijn broer Feyd-Rautha (Austin Butler), de erfgenaam van de baron, en tevens een onderkoelde psychopaat. Jessica reist intussen naar het zuiden af, om de fundametalistische zuiderlingen ervan te overtuigen dat de messias is neergedaald in de vorm van haar zoon, met de bedoeling hen massaal te mobiliseren om de invallers de genadeslag toe te brengen. De smokkelaar Gurney Halleck (Josh Brolin) maakt Paul bovendien attent op het feit dat één van de voorvaderen van Atreides nog een cadeautje heeft achtergelaten op Arrakis, namelijk 92 kernraketten. Wanneer Feyd-Rautha een bloederige aanval pleegt op één van de nederzettingen van de Fremen, is het inzetten van de kernwapens plots niet meer onbespreekbaar. De zaak escaleert zodanig dat de keizer zelf (Christopher Walken) uiteindelijk een kijkje komt nemen op Arrakis.




Het vervolg op de ambitieuze Dune-verfilming van Denis Villeneuve is van een ander kaliber dan het eerste deel, dat tegen een slakkengangetje voortsputterde. We worden dadelijk in de actie gedropt, en ondanks het feit dat de film tegen de drie uur aantikt, gaat het narratief soms behoorlijk snel. Zo wordt Paul in één scène de woestijn ingestuurd om zijn waardigheid te bewijzen, en is hij geen minuut later alweer terug, zonder dat zijn belevenissen in de woestijn worden beschreven. De veldslagen die op Arrakis worden gevoerd zien er echter episch genoeg uit om de taaiste criticaster over de streep te trekken, en voor de moeder van alle space operas wordt er behoorlijk geacteerd, iets waar het in dit soort films al wel eens durft aan te ontbreken. Vooral Austin Butler trekt behoorlijk wat aandacht naar zich toe als de sadistische Feyd-Rautha, en onder zo'n dikke laag make-up moet het geen lolletje zijn om nog enige emotie te tonen, iets waar hij wonderwel met glorie in slaagt. Deel drie staat intussen al in de steigers, wat moeilijk anders kan na het min of meer open einde.




BEELD EN GELUID
Ook dit tweede deel van Dune speelt zich voornamelijk af op een woestijnplaneet waarin vooral het oranje flink oververzadigd is. In tegenstelling tot het eerste deel staat deze keer ook al het bonusmateriaal op de UHD-schijf, waardoor Warner kan uitpakken met een 4K only-schijf, en wie dan de Blu-ray erbij wil, moet in de buidel tasten om de steelbook te kopen. Toch heeft de toegenomen hoeveelheid data nauwelijks kwalijke invloeden op de beeldkwaliteit, en we krijgen dan ook zeer veel detail en textuur. Ook de meer zeldzame shots waar zwart en wit domineren, zijn voldoende contrastrijk opdat die er niet 'vuil' uitzie. Enige puntje van kritiek voor de puristen zal zijn dat de beeldverhouding van deze 4K 2.39:1 is en geen shifting aspect ratio heeft voor de IMAX-scènes zoals in de bioscoop, maar we kune er mee leven. Denis Villeneuve is duidelijk Christopher Nolan niet. De Dolby Atmos-track is werkelijk overdonderend, en zeker nu meer dan in het eerste deel er heel wat over en weer geschoten wordt, en er zelfs op het hoogtepunt van de strijd kernwapens worden ingezet. Ook de meer subtiele kant van het audiospectrum wordt bediend, met onder meer de echo's in de zaal waarin de keizer de Harkonnens naar hun voeten geeft. Eén waarschuwing echter: de Blu-ray is weer eens verprusts door Warner omdat deze geen TrueHD Atmos-track in het Engels bevat maar wel één in het Frans. De Blu-ray only-versie is dan ook ten stelligste af te raden.




EXTRA'S
Geen lange making-of deze keer, maar een serie kortere featurettes die diverse aspecten van de productie nader belichten, met medewerking van cast en crew - we gaan hier écht niet iedereen opsommen. Al het materiaal staat overigens op zowel de 4K als op de Blu-ray. In Chakobsa Training (4:51) worden de acteurs klaargestoomd in Chakobsa, de imaginaire taal van de Fremen, met behulp van een taalcoach. De woestijnwereld van de Fremen wordt getoond in Creating the Fremen World (11:41), een indrukwekkende mengeling van woestijnshots en gigantische decors. De andere locaties, zoals die waar de Keizer en zijn dochter huizen, zien we in Finding the Worlds of Dune (6:24). Buzz Around the New Thopter (3:51) toont ons de insectachtige vliegmachines van Dune, en in Worm-Riding (9:23) worden de trucjes onthuld waardoor u denkt dat de acteurs werkelijk op een worm rijden (spoiler: de wormen zijn niet echt!). In Becoming Feyd (7:33) zien we Austin Bulter verdwijnen achter een indrukwekkende laag plamuurverf. We volgen de acteur ook bij zijn wapentraining. In A New Set of Threads (7:40) vertelt Denis Villeneuve waarom hij de moeite heeft gedaan om zo veel mogelijk dezelfde crew aan boord te hijsen, en het laatste woord is in Deeper into the Desert: The Sounds of the Dune (12:59) voor maestro Hans Zimmer.




CONCLUSIE
Het tweede deel van Dune schakelt (gelukkig) een versnelling hoger, maar struikelt daarbij soms over de eigen voeten. Desondanks verdient Villeneuve alle lof en eer om een verfilming van een dergelijk complex werk aan te durven. De 4K van Warner is uitstekend maar blijf mijlen weg van de Blu-ray.