FILM
Brandweerman Cooper Abbott (Josh Hartnett) gaat met zijn tienerdochter Riley (Ariel Donoghue) naar een optreden van het tieneridool Lady Raven (Saleka Night Shyamalan) - je moet al erg dom zijn om hier geen doordrukje van Ariana Grande in te zien. Cooper merkt op dat er veel politie aanwezig is bij het concert, en hij verneemt van Jamie (Jonathan Langdon), een nederige t-shirtverkoper, dat de politie er lucht van gekregen heeft dat de notoire seriemoordenaar die in de media bekend staat als de Butcher op het concert aanwezig zal zijn. Hij is herkenbaar aan een tatoeage op zijn arm, en de politie wil desnoods alle mannelijke concertgangers fouilleren. Het wordt al snel duidelijk dat Cooper zelf de moordenaar is, en de bochten waarin hij zich wringt om aan de controle te onsnappen, dat kan je je niet voorstellen. Totdat je deze film ziet, natuurlijk.




Ik ben een beetje bevooroordeeld, maar ik vind de films van M. Night Shyamalan altijd wel iets aparts hebben. Dit keer stopt hij zijn signature twist ending niet op het einde van de film, maar krijgen we deze al bij het begin: Cooper is de Butcher. Waarbij we meteen bij de sterkste troef komen van de film: Josh Hartnett, een beetje op de achtergrond weggedeemsterd na het succes van Pearl Harbour, is helemaal terug, en hij is in vorm! Hij verstaat de kunst om met niet meer dan een beweging van zijn wenkbrauwen te veranderen van de zorgzame huisvader naar de sardonische seriemoordenaar. Shyamalan weet op het concert een claustrofobische sfeer te creëren, alhoewel het erg onrealistisch is dat tijdens het optreden zelf zo veel volk door de gangen loopt - waarschijnlijk allemaal ouders die hun bakvissen bij het concert zijn gaan afzetten. Tweede punt is dat dochter Saleka Night Shyamalan eigenlijk als de popster Lady Raven niét door de mand valt als het zoveelste geval van nepotisme. De dame kan zingen én in de tweede helft van de film ook nog acteren, wanneer ze meegezogen wordt in het dodelijke spel van de Butcher, alhoewel ik dan misschien iets te veel van de plot verraad. Let ook even op de typische cameo die Shyamalan voor zichzelf in de plot heeft geschreven. Misschien waant hij zichzelf Hitchcock, en hij komt eerlijk gezegd niet aan de knieën van de grootmeester, maar hij is toch wel een verdienstelijke regisseur met de gebruikelijke hits en misses, dus de enkels van Hitchcock, dat moet al lukken. Trap is voorwaar een hit.




BEELD EN GELUID
De prent is al op 4K verschenen in Duitsland, terwijl wij denkelijk moeten wachten op de simultane release van The Sixth Sense en Signs op 4K. We krijgen een mooie prent waarbij vooral het concert zelf een belevenis is, met alles erop en eraan: een uitzinnig publiek, choreografie en een beklijvende soundtrack. Shyamalan weet als geen ander de sfeer in no time om te keren naar een beklemmend sfeertje waarin Cooper enkele drastische misdaden pleegt om uit de klauwen van de politie te blijven - ik laat het plezier om deze te ontdekken aan u over, maar het sleutelwoord is frietketel. De prent heeft een mooi contrast en levensechte kleuren. Daarnaast hebben we ook een Atmostrack die ons op het concert nog eens meesleept in de sfeer ook, met zeer goede afwerking, zoals de gedempte muziek die nog doorsijpelt in de gangen naast de concerthal, bij de etensstandjes. Kortom: alles aan de track straalt evenwicht uit.




EXTRA'S
Dit had wat meer mogen zijn, alhoewel de extra's zowel op de 4K als op de bijhorende Blu-ray staan. Er is een documentaire Setting the trap: A new M. Night Shyamalan experience (4:08) waarin de plot op een drafje uit de doeken wordt gedaan, gevolgd door Saleka as Lady Raven (5:08), waarin M. Night Shyamalan één van zijn dochters in de markt zet (de andere heeft voor een carrière als regisseuse gekozen, en The Watchers hebt u nog van ons tegoed). Dan zijn er nog 3 verwijderde scènes (6:16) en een extended concert scene "Where did she go?" (3:29). Daar houdt het dan op.




CONCLUSIE
Trap is een verdraaid goede suspensefilm waarin Josh Hartnett van regisseur M. Night Shyamalan de kans krijgt om al zijn duivels te ontbinden, en dat ook doet. De Duitse steelbook bevat zowel de 4K als de Blu-ray (wat niet op de cover staat), en is op de magere bonussectie na een prima schijf.