FILM
Een strenge, doch rechtvaardige rechter laat ons drie korte verhalen zien die handelen over schuld en boetedoening, die zich allemaal afspelen in het wrede "Edo" tijdperk.

Na een ongelukkig ongeval heeft Shinzo verzorging nodig, maar een dokter kan hij en zijn zus Mitso niet betalen. De gluiperige rijkaard Mino schiet snel echter in zijn goed gevulde zakken en laat de dokter op zijn kosten komen. Maar zijn twee kompanen maken Mitso duidelijk dat hun meester dit niet voor niets heeft gedaan en dat er geen ruimte tot onderhandeling is! Shinzo pikt dit niet en wilt zijn zus afschermen. Hij begint er een incestueuze verhouding mee, maar dan loopt plots alles uit de hand...

Het jaar 1666, in het oude Japan. Vier nonnen van de Juko-tempel, Rintoku, Kokei, Sonei en Shuchi, beginnen steeds gekkere dingen te doen nadat de net aangestelde "abdes" (een soort moeder overste) Reiho nogal ver ging in haar verlangen naar een mannelijke priester...

Het laatste verhaal speelt zich af in het jaar 1671. Horicho staat bekend als de beste tatoeëerder van Japan. Trots stelt hij zijn laatste werk voor aan enkele hooggeplaatste figuren, totdat al de complimenten verstoord worden door de bulderende lach van samurai Nambara, welke het werk van Horicho met de grond gelijk maakt. Volgens Nambara is Horicho's portrettering van pijn en ellende niet realistisch. Horicho, welke erg ver wilt gaan in zijn zoektocht naar perfectie, kan Nambara overtuigen om hem een resem folterpartijen te laten bijwonen. Maar is de perfectie wel goed genoeg voor Horicho?

Tokugawa: Shogun's Joy, ook wel bekend als The Joy Of Torture), is het eerste deel uit de infame Tokugawa-reeks van de Japanse filmmaker Teruo Ishii (Yakuza's Law, The Streetfighter's Last Revenge). De serie van films met als voornaamste inhoud folteringen, geweld en perverse toestanden jegens vrouwen, trokken stuk voor stuk volle zalen en zorgden voor een resem van soortgelijke producties. De officiële sequels zijn Tokugawa: Tattoo Inferno ('69) en Tokugawa: Orgies Of Edo ('69). Het door Yuuji Makiguchi geregiseerde Shogun's Sadism ('76) hoort er volgens diverse bronnen ook bij, maar daar bestaat nogal verwarring over. Hoe het ook zij, het zijn allemaal producties die niet geschikt zijn voor mensen met een zwakke maag. Je kan het zo gek niet bedenken qua folterpraktijken of het is aanwezig in deze films. En dan is het allemaal uitermate goed getrukeerd, zodat zelfs de meest geharde horrorfan soms even zal slikken! Het acteerwerk en het productiedesign zijn ook in Tokugawa: Shogun's Joy uitstekend.

BEELD EN GELUID
Het non-anamorfische 2.35:1 beeld oogt soms wat soft, maar is over het algemeen voldoende scherp. Het zwartniveau is bevredigend en de mooie kleuren zien er warm en realistisch uit. Tijdens de film veranderen de kleuren een viertal keer van toon, dit valt vooral op vanaf 01:19:52, maar daarna moet je er al echt op letten om het te zien. De filmprint oogt proper en is verbazingwekkend goed bewaard gebleven. Het beeld krijgt enkele keren een blauwachtige schijn, wat waarschijnlijk dan weer wel te wijten is aan de ouderdom van de gebruikte print. Maar niets van dit alles zal het kijkplezier wegnemen en zodoende kunnen we ook hier spreken van een aanvaardbare transfer gezien het bronmateriaal! De Japanse Dolby Digital Mono-track klinkt zoals te verwachten wat beperkt en gedateerd. Soms klinkt de soundtrack ook wat scherp en klinken sommige geluidseffecten (zoals de donderslagen) onnatuurlijk. Er is tevens een lichte ruis aanwezig en daarbovenop hebben we enkele oneffenheden - zoals bijvoorbeeld kraakjes - in het geluid bemerkt. De dialogen zijn wel goed te verstaan.

EXTRA'S
Deze uitgave bevat helemaal géén extra's. Een gemiste kans!

CONCLUSIE
Tokugawa: Shogun's Joy van vakman Teruo Ishii is the one that started it all! De beeld- en geluidskwaliteit is gezien de leeftijd bevredigend, maar op het gebied van extra features laat deze release het spijtig genoeg afweten. Toch een aanrader voor de liefhebbers!