SERIE
Welkom in het vreselijk decadente hotel Babylon, gelegen in hartje Londen. Achter de façade van gepoetst koper en kristallen luchters blijkt de interne werking van het hotel één grote broebelende heksenketel te zijn, en is het dagelijks werk van het managment een pad bezaaid met wolfijzers en schietgeweren. Alhoewel dé boodschap die manager Rebecca Mitchell (Tamzin Outhwaite) haar staf tracht mee te geven is om onder alle omstandigheden te blijven lachen en vriendelijk te zijn tegen het gastenbestand, moet die zich meer dan eens in bijzonder pijnlijke bochten wringen om aan de exuberante grillen van de gasten tegemoet te komen, of het nu een stinkend rijke oliesjeik is die per sé een geit op zijn kamer wil slachten, of een leegloper die van plan is om zichzelf eerst rijkelijk te laten overladen met room service om vervolgens de benen te nemen. En elke fout kan professioneel gezien je laatste zijn... Receptionist Charlie Edwards (Max Beesley) is echter niet van zin om de rest van zijn leven telefoons op te nemen, en bij een rondje bevorderingen krijgt hij de functie van assistent-manager toebedeeld, ten nadele van zijn ex-lief Anna Thornton-Wilton (Emma Pierson), een stuk chagrijn met waarschijnlijk een vat ruwe olie op haar gal. De job is echter een vergiftigd geschenk: de functie is vooral bedoeld om de kleine en grote onfrisse ongelukjes op te kuisen waar de manager haar neus voor ophaalt. Charlie moet vaak improviseren om de nukken van de exuberante gasten zo goed mogelijk te dienen, en af en toe kan er een snelle wipbeurt met het hoofd van de kamermeisjes, Jackie Clunes (Natalie Mendoza) af. De pikorde bij het personeel, dat bij gelegenheden elkaar nog liefst een asbak in elkaars bakkes zou schuiven om de fooien van de rijke Amerikanen in ontvangst te nemen, is zeer streng en rigide. Conciërge Tony Casemore (Dexter Fletcher), de juiste man om aan te spreken voor alle dringende behoeften, van tickets voor theater tot een half dozijn luxe-prostituées, probeert voor zijn gezin, dat hij amper ziet, genoeg bij elkaar te sparen om binnen een jaar of zeven met pensioen te gaan. Tussendoor houdt hij ook een oogje in het zeil voor groentje Ian Bonar (Dave Wiltshire), die het vak nog van A tot Z moet leren. Maître D' James Schofield (Ray Coulthard) heeft zo'n minachting voor de buitenlanders in zijn restaurant dat hij ze nog het liefst van al rattenkeutels zou serveren als exclusieve delicatesse. Portrier Derek Crisp (Michael Atwell), een derde generatie portier, heeft het op zijn 53ste allemaal al gezien, kent alles en iedereen, en kan als geen ander zijn wil doordrijven. Verder vinden we in de staf nog Ben Trueman (Michael Obiora) een zwarte homoseksuele picollo terug, een (waar hebben we dat nog gehoord?) Spaanse (akkoord, half Italiaans ook) ober, Gino Primirola (Martin Marquez), en een schoonmaakster van onduidelijke maar toch ergens in de Balkan gesitueerde afkomst.



"Deze reeks zet de BBC-drama-afdeling terug op de sporen", oreert de barnumcampagne. Waarom dat die dan wel van de sporen zou zijn geraakt, is me een compleet raadsel, want deze reeks Hotel Babylon bewijst eens te meer dat auntie Beeb de kunst van fijnzinnig drama, afgewerkt met een flinke portie zwarte humor, nog steeds niet verleerd is. Terwijl we dit stuk schrijven is de tweede reeks ingeblikt en verschijnt deze ergens dezer dagen voor het eerst op het BBC-scherm; Just Entertainment brengt intussen reeks 1 uit, en later dit jaar wordt de reeks ook opgepikt door Canvas. Hotel Babylon is gebaseerd op de gelijknamige 'schandaalroman' van Imogen Staunton-Jones, wiens boek eigenlijk niet meer is dan een 'onthullend' kijkje achter de schermen belooft van al wat er achter de schermen van een hotel voortdurend misloopt, en dan zeker in de duurdere helft van de Jetair-catalogus. 'Gebaseerd zijn' dient hier wel zéér los geïnterpreteerd te worden, want de tv-reeks Hotel Babylon heeft in tegenstelling tot het boek, meer één vervelende opsomming van anekdotes over de wilde feestjes van de Johnny Depps, de grillige interieurwensen van de Madonna's en de excessieve eisen van de Michael Jacksons van deze wereld, zowaar een scenario, en nog wel een goed ook. Kortom: de tv-reeks heeft uiteindelijk alleen nog maar de naam gemeen met het boek. Van in de eerste aflevering word je geconfronteerd met een hele reeks sympathieke, menselijke karakters, die allemaal wel een beetje een duister kantje aan hun persoonlijkheid hebben kleven, maar stuk voor stuk door hun feilbaarheid net een trekje menselijkheid meekrijgen. Uitzondering is misschien de zich altijd van een snedige repliek bedienende barman Gino (Martin Marquez), die voor de humoristische noot zorgt, maar, het moet gezegd, elke keer als de man nog maar één lijn dialoog heeft, heb ik onder de stoel gelegen van het lachen. De relatie tussen de verschillende personages zijn een onuitputtelijke bron van vuurwerk: Charlie en Tony zijn ondanks hun standenverschil uiteindelijk opperbeste maatjes, die elkaars gedachten aanvullen; Anna en Ben zouden elkaar echter voor het minste de ogen uitkrabben.

De boodschap van de reeks? De wereld van de hotels is artificieel: zowel het personeel als de gasten voeren constant een stukje toneel op, en hebben altijd nog een verborgen agenda op de achterkant van hun creditcard staan. Ondanks de opeenvolging van excessen, waaronder schijnhuwelijken, omkopen van hotelinspecteurs, tewerkstelling van illegale werkkrachten, klanten die eerst de whisky uit de flesjes van de minibar drinken en deze dan weer vol urineren om toch maar niet te hoeven betalen, blijven de verhalen toch nog merkwaardig geloofwaardig. Het personeelslid dat na jaren trouwe dienst plots begint te stelen wegens acute geldproblemen, de huwelijkscrisis van de manager die alleen maar voor haar hotel leeft en het kaderlid dat krampachtige pogingen doet om een strafblad voor de buitenwereld verborgen te houden, het zijn allemaal kleinmenselijke drama's die precies op de goede plaats in het verhaal passen, zonder de reeks te laten verzanden in voorspelbare soapplots. De scenario's, onveranderlijk verteld vanuit Charlies standpunt, zitten mooi in elkaar, met meestal op het einde van de aflevering terug een aanknopingspunt met het begin, waarbij één aspect van het hotelleven centraal staat: de werknemers achter de schermen, hoteldiefstal, hoe prostituées uit het hotel houden (óf ze net laten aanrukken)... er is meestal weinig af te dingen op de goede scripts en de spitse dialogen. Daarnaast valt vooral de zwierige beeldvoering op, gekenmerkt door de camera die versneld in-en uitzoomt van de skyline van Londen tot in de lounge, of van het ene personeelslid naar het andere.



AFLEVERINGEN
1. Receptionist Charlie wil eindelijk hogerop de ladder klimmen, en solliciteert naar een vrijstaande vacature voor assistent-manager. Spijtig genoeg heeft Rebecca nog een tweede kandidaat op het oog: een ex-lief van Charlie, de hauteine Anna Thornton-Wilton, die bij de concurrentie net haar ontslag heeft gegeven. Charlie krijgt echter een enige kans om zich te bewijzen: de Junk Dogs, een band met een reputatie wat betreft het vernielen van hotels, doen Babylon aan, en Rebecca wil véél, heel veel schandaal zien (plus de nodige gratis publiciteit). Er is echter een vervelende waakhond van de platenmaatschappij, Nina Bailey (Rachael Stirling), bij, die er moet op toezien dat de rekening niet te hoog oploopt. Bovendien blijken de bandleden watjes, die hoogstens een paar pizza's en een flesje mineraalwater bestellen...

2. Met Charlie bevorderd en Anna die zijn plaats aan de receptie heeft ingenomen, is zijn eerste grote uitdaging de vele prostituées buiten de deur te houden. In zijn overijverigheid gooit portier Tony echter bijna een - toegegeven, wel redelijk dellerig geklede - gewone klant buiten. Rebecca dreigt zijn jobinhoud te herzien, maar ze moet tot haar persoonlijke schande ondervinden dat iedereen wel eens een vergissing kan begaan. Intussen gaat aan de receptie het rood alarm af wanneer de gesjeesde muzikant Mr. Machin (Anthony Head) probeert in te checken: hij is namelijk al eens in het hotel geweest, en heeft er toen zelfmoord proberen te plegen. Om zeker te zijn dat hij niet depressief wordt, krijgt hij een zodanige voorkeursbehandeling dat het niet meer mooi is. Het hotel maakt zich intussen klaar om mijnheer en mevrouw Farrah (Donald Pelmear en Edna Doré) te ontvangen; zij was tijdens de Tweede Wereldoorlog kamermeisje in het hotel, en heeft er toen haar aanstaande leren kennen.

3. De rijke Russische studente Natasha (Anamaria Marinca), sinds jaar en dag vaste gast in het hotel, ziet het niet zitten om met haar vader (Matthew Marsh) naar Rusland terug te keren, en ze vraagt aan Charlie om een nep-huwelijk op poten te zetten, met alles erop en eraan. Charlie en Tony zien het ineens groots, en willen uiteraard een centje verdienen aan alle commissies: ze organiseren een trouwpartij met alle mogelijke toeters en bellen, én ze halen zelfs een bruidegom, een echte geïmporteerde Rus, Alexis (Gideon Turner) van achter de afwasbak tevoorschijn. Charlie kan het geld goed gebruiken, want Pete dreigt ermee, als hij géén job als chauffeur krijgt, uit te pakken met Charlies crimineel verleden. De 5000 pond die Charlie met de trouwpartij vangt zou genoeg moeten zijn om hem te paaien en hem zijn boeltje te laten pakken richting Ibiza. Helaas loopt alles in het honderd: Alexis leeft zich iets te hard uit in zijn rol, en dreigt ermee alles aan Rebecca's neus te gaan hangen als er hem ook maar één strobreed in de weg wordt gelegd. Rebecca heeft intussen haar handen vol met Mr. Daniels (Steve Pemberton), een gast die aan een ernstige vorm van dwangneurose lijdt, en daarmee de andere gasten voortdurend de gordijnen injaagt.

4. Anna denkt dat ze het lootje uit de loterij gewonnen heeft wanneer ze een rijke gast, self-made miljonair Richard (Matt Day) aan de haak heeft geslagen. Zij ziet er haar ticket uit de slopende hotelbusiness in, en denkt dat het lot is dat hen voor elkaar heeft voorbestemd; hij denkt dat zij een hoertje is... of toch niet? Feit is dat ze zich in bochten moet wringen om tegelijkertijd de miljonair van vrouwelijk gezelschap te moeten voorzien, én ook nog eens van dienst zijn aan de receptie. Ook Charlie, die net een blauwtje heeft gelopen bij Jackie, denkt dat hij boven de regel verheven staat die stelt dat gasten niets mogen beginnen met personeel, wanneer hij openlijk flirt met een vrouwelijke gaste, Alice (Susie Amy). Alice blijkt echter getrouwd te zijn, en Charlie kan op het nippertje ontsnappen aan een véél groter ongeluk dan hij zelf ooit voorzien zou kunnen hebben. James kan intussen zijn misprijzen over een ouder koppel dat een verblijf in het hotel ver boven hun prijsklasse heeft gewonnen, niet onder stoelen of banken steken; Gino heeft echter medelijden met de twee, en zin om James eens een neus te zetten. Rebecca gaat eindelijk de confrontatie aan met haar ex-man, dokter Mark Thorne (James Weber Brown), en die kon op geen beter moment binnen kunnen komen vallen, want in Hotel Babylon hebben ze net een dokter nodig...



5. "Were the pyramids built by the pharao's or by the slaves?" Het is al lang een publiek geheim dat ook Hotel Babylon het niet kan rooien zonder een vaste schare onzichtbare, onderbetaalde en illegale werkkrachten. Iedereen weet het, zelfs de immigratiepolitie, die zich tevreden stellen met af en toe een illegaal in hun combi te duwen om zo hun quota te halen. Alleen voor Jackie komt deze vaststelling hard aan, en ze wordt pijnlijk geconfronteerd met haar eigen semi-legaal verblijfsstatuut als Australische in Engeland. Rebecca is in een goede bui en deelt hoogstpersoonlijk de wekelijkse looncheques uit. Dat alleen al is voldoende om Charlies wantrouwen te wekken. Hij heeft zelf al genoeg kopzorgen met een gaste die hem vraagt een hotelrekening te "annuleren" opdat haar man het bankkaart-afschrift niet zou zien. Maar met iemand met een strafblad zoals dat van Charlie is valsheid in geschrifte een wandeling op dun ijs... Gino doet intussen alsof hij homoseksueel is om van een goed betalende gast extra fooien los te krijgen.

6. Rebecca ziet eindelijk de kans om het met haar man bij te leggen, en ze hebben een romantisch weekeindje in Venetië geboekt. Ze laat het beheer van het hotel over aan Charlie, maar alsof de duivel er mee gemoeid is speelt zich de ene na de andere ramp af. Het personeel is dubbel op zijn hoede, want in een naburig hotel is een personeelslid met een overgesneden keel in een kast teruggevonden. Bovendien is het hoofd van de beveiliging van het Babylon van zijn post verdwenen, en buiten een kop dampende koffie en een half opgegeten koek is er geen spoor meer van te bekennen. En iedereen begint spoken te zien: Anna is er van overtuigd dat een gast, die eerder in de lobby ruzie stond te maken met zijn vrouw, haar in stukken heeft versneden en in een koffer naar buiten aan het smokkelen is. Om haar theorie te staven probeert ze bewijzen te verzamelen, zij het dat ze daarvoor alle regels van de welvoegelijkheid in het algemeen en de privacy in het bijzonder moet breken.

7. Wet: iedereen steelt in hotels. Iedereen. En al wordt er niet eens over een zeepje of een handdoek meer of minder gediscussieerd, en zelfs badkamergarnituur is gemakkelijk vervangbaar, wanneer de rijke weduwe Patton (Joan Collins) drieduizend pond lichter wordt gemaakt, belegt Rebecca een noodvergadering: de dief zal zonder pardon op staande voet worden ontslagen, maar Charlie meent dat het beter is de politie er buiten te houden en zelf in eerste instantie de dader te trachten te vinden. Ook in de voorraden wordt er gestolen dat het een lieve lust is, door het personeel weliswaar, en de komst van een gevreesde auditeur, berucht door haar bijnaam 'the ballcrusher', doet bij sommigen de stoppen doorslaan. Derek wil intussen dat een vacature voor portier wordt ingevuld door één van zijn (vele, vele bastaard)kinderen, maar de jongen, Adam, blijkt niet echt over de vereiste bekwaamheden te beschikken. Anna denkt een goede beurt te maken door een Grieks verwend rijkeluiskindje, dat miljoenen verdient door haar viooltalent, eens te laten proeven van het 'echte' leven. Of pappie de Griek daar ook zo tevreden mee zal zijn, is nog maar de vraag.

8. Door de controle van een hotelinspecteur dreigt Hotel Babylon een ster te verliezen. De grote Europese baas van de keten, Adrian McBride (Liam Cunningham), verschijnt ten tonele om de zaak grondig te inspecteren en waar nodig bij te sturen. Hij was enkele maanden geleden de oorzaak van de breuk tussen Rebecca en Mark, en zijn terugkomst zorgt voor de nodige beroering. Rebecca zal eindelijk definitief moeten kiezen voor Londen en Mark of voor Adrian en een nog luxueuzere job in het hotel in Parijs. Diep in haar hart weet ze echter dat er maar één keuze de juiste is, en als ze dat zelf niet wil toegeven, zal het personeel haar daar wel een handje bij helpen. Datzelfde personeel zit met een ander probleem: het hotel biedt onderdak aan een zekere "Mr. Wiltshire" (Steven Berkhoff), in een vorig leven bekend als misdadiger Bones, die in ruil voor strafvermindering én verblijf in een luxehotel tijdens het proces wil getuigen zijn voormalige medeplichtigen. Charlie kan het best met hem vinden, maar moet alert blijven voor het feit dat er elk moment een huurmoordenaar de lobby in kan komen wandelen.



BEELD EN GELUID
Just Entertainment levert een onberispelijke versie van de acht afleveringen van seizoen 1 af, gespreid over vier discs. De keuze voor twee double layer-discs zou logischer geweest zijn, maar levert niet echt een probleem op. Nog een opmerkelijk feit is dat de televisiereeks ruim een maand voor de Britse versie - een 3-discversie - reeds in de schappen ligt. Het beeld ziet er voldoende zuiver uit, en laat de soms potsierlijke glitter en glamour van het hotel in de meest vloekende kleuren zien. De details zijn mooi scherp afgewerkt, maar bij snelle camerabewegingen is er vaak ghosting te zien. Ook hangt over sommige scènes een nogal donkere waas, waarvan ik niet helemaal zeker ben dat deze bewust is toegevoegd. De Dolby Digital 5.1-track klinkt zeer warm en vol, en vooral tijdens de snelle cameravluchten word je als het ware mee de scène ingezogen. De dialogen laten niets aan duidelijkheid te wensen over; er is wel een - desgewenst uitschakelbaar - Nederlands ondertitelingsspoor aanwezig, en ik ben blij dat ook kleinere maatschappijen als Just Entertainment groeiende aandacht besteden aan correcte vertalingen en het uitroeien van typfouten. Ditmaal dus geen ongewenste controle-karakters in beeld!

EXTRA'S
Er zijn geen extra's te bespeuren. Wel start disc 1 op met een zéér vervelende lange commerciële trailer voor andere Just Entertainment-releases, die niet skipbaar is. Spijtig minpuntje.

CONCLUSIE
Hotel Babylon heeft evenveel stijl en klasse als het in de reeks beschreven, gelijknamige hotel. De dvd-release is dan nog eens van méér dan acceptabele kwaliteit, de prijs van de box matig, kortom de verhouding waar-voor-je-geld ligt bij deze serie aan de hoge kant. Het hotel kan mij alvast tot de tevreden klanten rekenen. Aanrader!