FILM
Fanny Hill: Memoirs Of A Woman of Pleasure is een ondeugend en licht erotische kostuumdrama naar het boek van de Britse schrijver John Cleland (1709-1789) in de stijl van het werk van Jane Austen en de zusjes Brontë. Zijn gelijknamige roman zorgde in het 18de eeuwse Engeland voor opschudding wegens de – voor die tijd – expliciete seksuele toon van het werk. Na de publicatie in twee delen, in resp. 1748 en 1749, werd de auteur samen met de drukker en de uitgever beschuldigd van schending van de goede zeden. Tijdens het proces nam Cleland afstand van zijn boek, maar dat kon niet baten. Hij werd veroordeeld en zat opnieuw daar waar hij naar eigen zeggen het boek had geschreven: in de Londense gevangenis.



Fanny Hill: Memoirs Of A Woman Of Pleasure, voor alle duidelijkheid, is een fictief personage. De kijker leert haar kennen kort na de dood van haar beide ouders in een dorp op het Engelse platteland. Haar voormalige schoolvriendin Esther Davies (Emma Stansfield) neemt haar mee naar Londen en belooft haar een avontuurlijk leven en financiële onafhankelijkheid indien ze bereid is om de heren te dienen. De naïeve Fanny Hill (Rebecca Night) die nooit eerder het dorp heeft verlaten, nooit een jonge gekust, laat staan met een kerel naar bed is geweest, gaat op het aanbod in wegens geen andere keuze. Esther stelt haar op het arbeidsbureau voor aan Mrs. Brown (Alison Steadman), die de frisse schoonheid meteen in dienst neemt. Pas na een paar dagen beseft Fanny dat Mrs. Brown en hoerenmadam is en dat ze in een bordeel terecht is gekomen. Daar ontmoet ze de jonge aantrekkelijke Charles Standing (Alex Robertson), zoon van een rijk zakenman. Het is liefde op het eerste zicht, langs beide zijden en om te voorkomen dat Fanny haar maagdelijkheid tijdens een op til zijnde afspraak met een heer van stand verliest, besluiten de tortelduifjes om stiekem het bordeel te verlaten. Charles' vader is evenwel niet opgetogen met de keuze van zijn zoon, want was dat niet de jonge deerne die als een wildeman tekeer ging toen hij een paar dagen eerder veel geld aan Mrs. Brown beloofde als hij haar recente aanwinst, fris en ongeschonden volgens de bordeelhoudster, mocht ontmaagden? Charles en Fanny worden aan de deur gezet en huren een sober kamertje in een goedkope buurt. Charles is evenwel financieel afhankelijk van zijn vrekkige vader en als het geld op is moet hij een knieval doen voor zijn oude heer. Van die afspraak keert hij niet meer terug. Fanny zoekt de oude geilaard op maar verneemt dat haar verloofde weggestuurd is naar een plantage in de West Indies. Nog dezelfde dag verliest ze haar baby.

Fanny's hospita stelt haar een paar dagen later voor aan Sir H., de broer van een graaf. Hij is op zoek naar een maîtresse en het jonge meisje heeft weinig keus. In ruil voor fysieke diensten is de gefortuneerde adellijke heer van middelbare leeftijd bereid om haar een prinsessenleventje te bezorgen, want ook gebeurt. Maar mooie sprookjes duren nooit lang en uiteindelijk belandt Fanny Hill op straat. Ze wendt zich tot haar vriendin Esther Davies in de hoop in het atelier van haar werkgeefster, Mrs. Coles (Samantha Bond), aan de slag te kunnen gaan, doch het naaiatelier van Mrs. Coles blijkt ook maar een façade te zijn voor een huis van lichte zeden. Fanny komt van de regen in de drop terecht.



Ondanks de zeer expliciete toon van John Clelands Fanny Hill, slaagt regisseur James Hawes erin om van zijn film een onderhoudende en visueel aantrekkelijke film te maken zonder té uitdrukkelijke erotische of pornografische scènes. Rebecca Night gaat regelmatig uit de kleren en er wordt redelijk wat gefriemeld tussen de lakens, toch wordt het nooit plat of ordinair. Dat is mede te danken aan Sally Head die eerder als producer optrad voor andere kwalitatief sterke BBC-producties als Fingersmith (2005), The Mayor Of Casterbridge (2003), Tipping The Velvet (2002) en Jane Eyre uit 1997. Het hoeft dan ook niet te verbazen dat Fanny Hill dezelfde professionele aanpak uitstraalt en een vergelijkbare gemoedelijke sfeer. Bovendien zijn de zeden uiteraard verandert in meer dan 200 jaar en oordelen we veel minder streng over praktijken die in de 18de eeuw – en zelfs vandaag nog – las ongehoord worden beschouwd. John Clelands hoofdpersonage is een suffragette avant-la-lettre en het is precies dat sterke façet van het verhaal dat James Hawes en Sally Head uitspelen om van Fanny Hill een zelfbewuste en sterke vrouw te maken die zichzelf weet te redden in zeer moeilijke omstandigheden en tegelijk haar eerste geliefde altijd trouw blijft, niet in de fysieke zin, maar op het psychische niveau.

Fanny Hill vertelt haar verhaal zelf met een veelheid van pikante details en minder fraaie anekdotes die haar niet altijd in het beste daglicht stellen, maar Rebecca Night doet dat met zoveel overtuiging en plezier, met een air die verleiding en zelfbewustzijn uitstraalt, dat de toeschouwer aanvankelijk misschien een beetje verbouwereerd, maar altijd met een gevoel van heel veel sympathie voor haar persoontje, toekijkt. Het levensverhaal dat James Hawes in beeld brengt is m.a.w. één grote flashback van ups en downs die emotioneren, prikkelen en medeleven teweegbrengen. Sterke nevenrollen die ook allemaal tot de verbeelding spreken, afstoten en aantrekken, completeren het scenario. In combinatie met prachtige decors en een perfecte garderobe, leidt dat tot een aantrekkelijke film in de stijl van de grote Jane Austen-verfilmingen.

Inhoudelijk kan Fanny Hill evenwel niet tippen aan grote romans als Pride And Prejudice of Sense And Sensibility, daarvoor is John Clelands talent te beperkt. Terwijl zijn illustere collega’s sterke karakterromans schreven, blijft hij veel oppervlakkiger in de uitdieping van zijn personages. Fanny Hill bleef zijn enige grote succes, meestal in een piraatversie, want het boek stond tot in 1970 in Engeland op de lijst van te vermijden boeken en nog in 1966 oordeelde het U.S. Supreme Court dat het obsceen was. Tegenwoordig noemt men Fanny Hill een stilistische tour de force, levendig en speels van toon, ironisch en zelfs sarcastisch met betrekking tot het verband tussen liefde en commercie. Het kan verkeren.



BEELD EN GELUID
De beeldkwaliteit is zeer goed, met natuurlijke kleuren, vaak iets aan de donkere kant, scherp beeld en prima zwartniveaus. Twee keer is er op de gecontroleerde versie evenwel sprake van digitale artefacten, kort maar wel zeer opvallend en dat is des te jammer omdat er voor het overige niets negatiefs te signaleren is. Behalve dan het feit dat het 1.85:1-beeldformaat is teruggeknipt naar een 1.33:1-formaat. Een onvergeeflijke verminking die punten kost. In deze tv-film krijgt het geluid een belangrijke plaats, vooral de erg romantische soundtrack trekt regelmatig de aandacht met sterke prestaties in de surround.

EXTRA'S
De dvd bevat geen extra's.

CONCLUSIE
Fanny Hill is een pittig kostuumdrama met en behoorlijk erotische insteek. Het verhaal is klassiek van stijl met culturele referenties die we kennen uit het werk van Jane Austen en de Brontës, maar luchtiger qua opzet en met minder aandacht voor de karakterontwikkeling van de hoofdpersonages. Als tussendoortje in het bekende genre van de 19de eeuwse Britse literatuur kan deze film er zeker mee door. Maar verwacht geen grote film à la Pride And Prejudice of Jane Eyre. Die zijn zonder meer een maatje te groot voor Fanny Hill: Memoirs Of A Woman Of Pleasure. Jammer genoeg zijn er geen extra's en is het beeldformaat verknoeid.