FILM
Irak,  2003, de VS is net het land binnengevallen onder het mom van Saddams dreigende WMD (Weapons of Mass Destruction). De hele wereld kijkt mee hoe en waar de Amerikaanse soldaten deze massavernietigingswapens zullen vinden. Militair Roy Miller leidt één van de WMD-teams, maar keer op keer stuitten ze op lege fabrieken of ongebruikte panden. Van de wapens geen spoor: de Intel klopt niet, maar van waar komt deze informatie? Miller beseft dat iemand liegt en start zijn speurtocht naar antwoorden en naar de sleutelfiguur in de complottheorie, nl. de informant met codenaam Magellan.




Regisseur Paul Greengrass en Matt Damon werkten eerder al samen in de laatste 2 Bourne-films en Green Zone doet je in gelijkaardige stijl op het puntje van je stoel zitten. Een hoog tempo, snelle shots en realistische actiescènes zijn de sleutelingrediënten van deze spannende thriller die bij wijlen doet denken aan het videospel Call of Duty. In de VS flopte de film, maar daar zat het – voor de Amerikanen nog steeds moeilijke – thema voor een stuk tussen. Paul Greenzone Greengrass  entertaint van begin tot einde, maar jammer dat hij de schuld van de Amerikaanse inval beperkt tot één individu. Zelfs de pers komt er zonder imagoverlies van af.




Matt Damon en zijn eenheid (een mix van acteurs en echte militairen) geven ons wel een goed beeld van het teamwork en de strategie on the street waarvoor de Amerikaanse soldaten getraind zijn. Damon zet een sterke prestatie neer en is niet te onderscheiden van de echte commando's. De combinatie met soldaten die werkelijk in Irak aan de slag waren, was een slimme zet en komt het realisme van de actiescènes (de inval in het huis!) meer dan ten goede.




BEELD EN GELUID
Prachtige explosies, kogels die zoeven langs je oren of een helikopter die over je hoofd raast: het is alsof je zelf de kogelvrije vest draagt en achter Roy Miller aan loopt. Het geluid is spectaculair, het beeld meestal, want daar is de ongelukkige beslissing genomen om extra korrel toe te voegen in sommige nachtscènes. Men had een soort nightvision effect voor ogen, maar overdaad schaadt ook in dit geval. Als je begint te twijfelen of er iets aan je televisie scheelt, dan kan je stellen dat het gerust met wat minder toegevoegde onzuiverheden kon.



EXTRA'S
Het audiocommentaar is niet echt een toegevoegde waarde: Greengrass en Damon doen hun plicht, maar weinig meer. Enkele deleted scenes vullen het verhaal aan, maar zijn terecht weggeknipt. Het klaar-voor-actie-gedeelte toont de samenwerking tussen Matt Damon en de echte militairen en hoe zij geleidelijk aan Damon echt als overste gingen zien. Ook de moeite is het achter-de-schermen-deel en het maken van Bagdad, waaruit we leren dat de opnamen in Marokko en Spanje zijn gemaakt. De docu de echte Miller laat Roy Miller aan het woord, maar is meer voor de echte geïnteresseerden.



CONCLUSIE
Sterke en onderhoudende actiethriller die qua stijl aanleunt bij de Jason Bourne-trilogie, met een politieker (lees ' moeilijker') thema. Gebaseerd op ware feiten verliest de film wat van zijn spanning, omdat de kijker vooraf weet dat er geen massavernietigingswapens zullen worden aangetroffen. De complottheorie is wat doorzichtig en het vingerwijzen mocht minder Hollywoodiaans zijn (om de hand in eigen Amerikaanse boezem te steken). Het hogekwaliteitsbeeld en -geluid doen je je af en toe in het Iraakse zand wanen en zijn voor dit soort film zeker een meerwaarde. Jammer van de toegevoegde korrel in veel van de nachtbeelden.