FILM
K: Does that come standard?
J: Actually it came with a black dude, but he kept getting pulled over.

De Men In Black is een geheime organisatie die het doen en laten traceert van op Aarde levende buitenaardse immigranten. Vijf jaar nadat agent Kay (Tommy Lee Jones) werd geneuraliseerd - MIB-jargon voor "zijn geheugen uitgewist" - , vinden we zijn pupil Jay (Will Smith) terug aan de zijde van zijn nieuwe partner, Tee (Patrick Warburton), die Jay zodanig op de zenuwen werkt, dat Jay, die zijn oude makker mist, hem ook maar neuraliseert. MIB-leider Zed (Rip Torn) koppelt Jay voortaan aan de sprekende mopshond Frank (Tim Blaney). Hun eerste gezamelijke opdracht is het onderzoek leiden naar de moord op een pizzatentuitbater, daar het vermoeden bestaat dat zowel dader als slachtoffer aliens waren. De enige getuige is Laura Vasquez (Rosario Dawson), die heeft gezien hoe haar baas Ben (Jack Kehler) door een serpentachtige vrouw, Serleena (Lara Flynn Boyle) en haar tweehoofdige kompaan Scrad en Charlie (Johnny Knoxville in het kwadraat) in tweeën werd gescheurd. Serleena is op zoek naar het Licht van Zartha, een buitenaards artefact dat zich nog op Aarde moet bevinden. De enige die mogelijk weet waar het Licht zich bevindt is ex-agent Kay, maar zijn geheugen is in episode I door Jay uitgewist, en hij werkt nu als een stoffige postbediende in Massachusetts. Op bevel van Zed brengt Jay Kay oftewel Kevin Brown binnen om hem te deneuraliseren, maar net op dat ogenblik valt Serleena het MIB-hoofdkwartier binnen, en slaan de twee agenten op de vlucht. Serleena laat alle misdadige aliens vrij om de jacht op Jay en Kay te openen en het Licht van Zartha te bemachtigen. Hopelijk vindt Kay nu op tijd zijn verloren geheugen terug, want als het Licht van Zartha niet vóór middernacht gevonden wordt, wordt - guess what? - de Aarde in héle kleine stukjes uit elkaar geblazen.

Same universe. Different scum.

Met binnenkort Men In Black 3 in de bioscoop probeert Sony deze intussen al vijftien jaar oude franchise, gebaseerd op de obscure cultcomic van Lowell Cunningham, weer nieuw leven in te blazen. Naast een re-issue van Men In Black in een nieuw jasje, niet verschillend van de oude uitgave, komt nu ook Men In Black II voor het eerst uit op Blu-ray, nadat deze voordien enkel beschikbaar was op dvd. Probleem: hoe kan je een waardige opvolger maken voor een uitstekende, poignante SF-komedie vol tongue-in-cheekgrappen als de originele Men In Black? Voor regisseur Barry Sonnenfeld zullen de financiële aspecten ongetwijfeld zijn beslissing hebben beïnvloed, en vooral omdat de verwachtingen voor deze sequel hoog gespannen waren en de trailer er veelbelovend uitzag, is de film bij het grote publiek niet echt aangeslagen. Men In Black II bevat grotendeels dezelfde plot en dito gags als zijn voorganger. Zelfs nevenfiguren als Zed en - minder evident - Jeebs (Tony Shalhoub), alsook de aan tax free shopping verslaafde wormen maken in deze sequel hun rentree. Alhoewel de film een denderende start kent wanneer Will Smith een ongehoorzame reuzenworm achtervolgt in de Newyorkse metro, intussen een paar tramstellen tot schroot herleidend, gaat het met het scenario tegen het einde van de film aan gevoelig de verkeerde kant uit. In tegenstelling tot Back To The Future III werkt de twist in de plot waarbij de leerling en de mentor van rol verwisselen, hier totaal niet, en draagt alleen maar bij tot de ongeloofwaardigheid - zelfs voor een SF-film - van het verwarde scenario. Er worden nochtans genoeg nieuwe en soms wel danig grappige elementen aangedragen, zoals de mini-aliens in het bagagekastje in het station, Michael Jackson die zichzelf te zeik zet in een cameo, en - love him or hate him - Frank de ratelende hond, maar al die dingen hadden waarschijnlijk beter gewerkt als men wat meer tijd had uitgetrokken om een deftig scenario uit te werken. Will Smith in zijn oude vertrouwde stijl horen vuilbekken is altijd een plezier, en hij heeft weinig van zijn klasse ingeboet ten opzichte van het eerste deel. De schurkenrol van Lara Flynn Boyle daartegen is om te janken van ellende, en ook de bijdrage van Johnny Knoxville zal niet de filmgeschiedenis ingaan als de beste vertolking aller tijden. Goed, wat blijft er dan over? Speciale effecten. Met hopen tegelijk. Niet echt een basis om een sequel op uit te bouwen; wie het eerste deel heeft gezien zal ongetwijfeld deze ook wel eens willen bekijken, maar het dient gezegd dat je deze beter zal kunnen pruimen als je op voorhand je verwachtingen niet te hoog stelt. De hernieuwde kennismaking met de Men In Black heeft me echter wat milder gestemd, en ik denk dat als straks de lichten in de bioscoop aan gaan voor het derde deel, ik toch weer in de rij zal staan.

BEELD EN GELUID
Eerlijk gezegd had ik niet meer verwacht dat deze catalogustitel van Sony nog ooit het daglicht zou mogen aanschouwen op Blu-ray. De geanticipeerde sequel heeft allicht het lot van Men In Black II veranderd, en de film is uit de stoffige archieven opgediept. De transfer is een aangename verrassing: de kleuren zien er authentiek en gevarieerd uit, zoals in de gedelapideerde achterbuurten van New York of de groezelige achterafkamertjes van de videotheek. De grain blijft binnen de perken van wat aanvaardbaar is. Er is heel wat fijne textuur te zien op de veelal computergegenereerde buitenaardse immigranten - in de rij voor het loket staan er bijvoorbeeld twee bont geverderde vogelachtigen te wachten op hun inreisvisum. De scherpte is voldoende verbeterd ten opzichte van de dvd, en afgezien van een klein beetje edge enhancement is dit een mooie transfer. Ook de zwarttinten en de huidskleuren zijn mooi afgelijnd. Voor een catalogustitel die denkelijk snel naar de afprijsbakken zal afzakken, heeft Sony alleszins de moeite getroost. In tegenstelling tot de Men In Black­-Blu ray is de geluidstrack afgemixt in een evenwichtige DTS-HD MA 5.1, waarin nogal wat aandacht werd besteed aan details zoals de vernieling die de metroworm aanricht, de gierende motoren van Smiths new hotness en de galmende geluidseffecten van het volkje dat in een opbergkastje woont en K als een god aanbidt. All hail K! All hail K!

EXTRA'S
Nagenoeg al het bonusmateriaal van de 2-disk dvd werd overgenomen, wat bij reissues van catalogustitels tegenwoordig zeker niet het geval is. Sony verdient er alleszins voor wat het waard is mijn welgemeende waardering mee. Alhoewel: het kortfilmpje van The Chubb-Chubbs is verdwenen. Voor wie niet zonder de vier grappige beestjes kan, kunnen we altijd verwijzen naar de Blu-rayrelease van de animatiefilm Surf's Up. Eerst en vooral krijgen we een commentaartrack, bij deze substantieel ingevuld door regisseur Barry Sonnenfeld, die enorm veel randinformatie aandraagt over de speciale effecten, de locaties en de acteurs. Dan vinden we een alternatief einde (2:13), niet echt heel erg verschillend van het origineel. In de optie blooper reel (5:09) krijgen we redelijk klassieke en weinig vernieuwende bloopers voorgeschoteld. De documentaire MIB II: ADR (9:05) heette op de dvd nog Take 2: Looping MIB II, en toont ons regisseur Barry Sonnenfeld die uitlegt waarom men in films stukken dialoog achteraf soms opnieuw moet opnemen. In Design In Motion: The Look Of MIB II (10:01) leggen regisseur Barry Sonnenfeld en productiedesigner Bo Welch uit wat de taak van een productie-designer precies is, en dit wordt aan de hand van tal van voorbeelden uit de film geïllustreerd. In Rick Baker: Alien Maker (10:46) toont de Star Wars-veteraan hoe het bonte allegaartje aan buitenaardse wezens tot stand kwam. In Squish, Splat, Sploosh: The Stellar Sounds of MIB II (8:04) leren we hoe de achtergrondgeluiden tot stand komen. Cosmic Symphonies: Elfman In Space (12:52) is een erg goed gestoffeerde bijdrage over de gevierde filmcomponist Danny Elfman. Barry Sonnefeld's Intergalactic Guide To Comedy (6:00) is een "nieuwe" featurette (alhoewel deze op de oude dvd als easter egg te vinden was), waarin de cast en crew over de nogal bizarre humor van de regisseur debatteren. In de 8 featurettes Creature features (25:53) wordt onder meer getoond hoe men Frank synchroon kan laten spreken, en hoe men Lara Flynn Boyle heeft omgebouwd tot een tentakelrijke alien. De stukjes gaan over Frank The Pug (4:04), Scrad / Charlie (1:59), The Worms (2.50), Serleena (3:05), Alien Esoterica (4:28), Jeebs (2:30), Jarra (3:22) en Jeff The Worm (3:35). Vervolgens krijgen we in de Serleena Animatic Sequence (1:51) een kijk op de storyboards van de openingssequentie. Dan wordt het pas écht interessant bij de Multi Angle Scene Deconstructions (7:42), waarin je van vijf scènes de verschillende stadia van afwerking kan bekijken. De scènes zijn Opening sequence: alternate version (1:51), Jay and Jeff (0:57), Car chase (3:14), Jarra fight scene part 1 (0:39) en Jarra fight scene part 2 (1:00). Omdat de films vooral dienen om de carrière van Will Smith te boosten, kan de videoclip van "Nod Ya Head (Black Suits Comin')" (4:39) uiteraard niet ontbreken - ik vind het nummer persoonlijk beter dan het nummer uit de eerste film.

CONCLUSIE
Het intussen tien jaar oude Men In Black II heeft de tand des tijds eigenlijk redelijk doorstaan, en alhoewel de film inhoudelijk niet dezelfde ésprit heeft als het origineel, is 'ie best te pruimen. Als bovendien alle catalogustitels dezelfde vorstelijke behandeling zouden krijgen als deze, zou het Blu-raylandschap er een stuk schoner uitzien.