FILM
De films van de Waalse cineast Lucas Belvaux doen het goed in Frankrijk. Na het succes van La Raison Du Plus Faible en Rapt is de man uit Namen er opnieuw met 38 Témoins. De film is losjes gebaseerd op het boek Est-ce ainsi que les femmes meurent? van Didier Decoin. In die roman staat de moord op Kitty Genovese centraal die in een drukke straat in New York in 1964 werd vermoord. Ook al waren er 38 getuigen, toch hield iedereen zijn mond. Belvaux verplaatste het onderwerp naar Le Havre, niet alleen omdat Franse televisiestations zijn film hebben gefinancieerd, maar ook wegens de unieke architectuur van de havenstad. De bedoelingen van Belvaux zijn op z'n zachtst uitgedrukt nogal groots. Qua cinematografie zijn genieën als Fritz Lang en John Ford (vooral The Man Who Shot Liberty Valance) de grote voorbeelden van de Belg, Ook Claude Chabrol is een inspiratiebron. In een interview vertelde deze Franse meestercineast ooit dat het zijn bedoeling is om het bioscooppubliek na het zien van een film wat minder dom achter te laten. Belvaux wil dat met 38 Témoins ook doen. Hjj heeft wel het ideale onderwerp om de kijker een geweten te schoppen, helaas is 38 Témoins een saaie filmrit.


De film vangt aan met het beeld van een lijk in een hal. Er is geen enkele aanwijzing waarom de jonge Sabine Martel is neergestoken. De politie belt aan bij iedere flatbewoner, maar niemand lijkt iets te hebben gehoord. Pierre (Yvan Attal) gedraagt zich geheimzinniger dan de rest en de havenloods opent zelfs de deur niet voor de ordehandhavers. Als zijn vrouw (Sophie Quinton) terugkeert van een zakenreis, ziet zij dat haar echtgenoot een hoopje ellende is geworden. Pierre zegt nauwelijks een woord en het is zonneklaar dat de man gebukt gaat onder het gewicht van een groot geheim. Als een fanatieke journaliste (Nicole Garcia) van de krant Le Havre Libre een artikel schrijft over de mysterieuze moord, doorbreekt Pierre de stilte. De hulpkreten van het slachtoffer waren tijdens de bewuste nacht zo schrijnend (en luid) dat de flatbewoners ze moeten hebben gehoord. Iedereen steekt zich weg achter het masker van de lafheid. De pers noemt het voorval de schande van Frankrijk. Pierre heeft weliswaar de politie met z'n onderzoek geholpen, maar de buurtbewoners beschouwen hem als een verrader.


Op papier lijkt dit een uiterst intrigerend verhaal. En tja, met zo'n origineel scenario moet een talentvol cineast zelfs een beetje in de buurt kunnen komen van Twelve Angry Men van Sidney Lumet. Helaas zoekt Belvaux zijn soelaas niet in de spanning, maar wel in het draaien van oersaaie beelden. Hoofdrolspeler Yvan Attal zegt amper een woord. Ook de misdaad interesseert de cineast niet. We komen nooit het motief of de dader te weten. Meer zelfs, met het open einde moet de kijker zelf maar raden of het mysterie wordt opgelost of niet. Een cinefiel mag dan wel af en toe wat meer dan kant-en-klare verhaaltjes willen, toch lijkt Belvauxs aanpak net iets te veel op gemakzucht. Een gemakzucht die door sommige critici vaak als grote kunst wordt afgedaan. Belvaux heeft wel een film gedraaid die anders is dan de rest, alleen laat hij je ijskoud en dat kan niet de bedoeling zijn van filmkunst. Of toch?

BEELD EN GELUID
Er zitten heel wat wazige beelden in deze film en niet alles is mooi afgelijnd waardoor de kleuren wel eens door elkaar lopen. Maar goed, 38 Témoins is een goedkope productie en dat soort euvels moet een cinefiel met de mantel der liefde bedekken. Het geluid is standaard ofschoon deze film een dialoogfilm is.


EXTRA'S
De enige extra die je terugvindt op dit schijfje is een vrij interessant interview met maker Lucas Belvaux. Deze cineast die verzot is op de klassieke humanistische films windt zich wel op over het feit dat de huidige samenleving te weinig gevoelens heeft, doch zet hij jammer genoeg zijn woede niet om in een degelijke film.

CONCLUSIE
Het verhaal van 38 Témoins is op het eerste gezicht eentje om van te likkebaarden. Helaas is het resultaat saai. Niet alleen worden de personages onvoldoende uitgediept, ook vertelt de cineast niets over de misdaad met als gevolg dat het de kijker allemaal ijskoud laat.