FILM
Je kan mij ouderwets noermen, toch blijf ik erbij dat een goede oorlogsfilm spannend behoort te zijn. Het is misschien  één van de meest laffe bezigheden, maar niets is zo plezant dan als overtuigd pacifist naar een prent te zitten staren waarin de medemens zonder enige pardon omver wordt geknald. Mensen zoals Freud zullen zulke films wellicht het resultaat noemen van een verdrongen drift, want tja, wat je in het echte leven niet durft, beleef je op de één of andere manier toch maar lekker in een film. Nu goed, in werkelijkheid blijven het allemaal trieste slagvelden die weliswaar de ideale inspiratiebron zijn voor heel wat heroïsche oorlogsprenten. Een film die zeker niet in dat rijtje thuishoort is Beyond The Frontline van de Fin Åke Lindman.

Deze oorlogsprent is gebaseerd op dagboeken van Finse soldaten die aan het front in 1942-44 vochten. Het is het vervolg op Battle For Finland. Alhoewel, een vervolg niet bepaald de juiste term is. De makers hadden  zodanig veel beeldmateriaal over dat ze besloten om er gewoon twee films van te maken, kwestie van de kassa tweemaal te laten rinkelen.

In deze saaie oorlogsprent volgen we de perikelen van luitenant Harry Järv ((Tobias Zilliacus) die het commando voert over de gevechtstroepen van het infanterieregiment IR61. Het is Järvs bedoeling om achter de frontlinie van de Russen te geraken. De communistische soldaten zijn echter geen doetjes, want bijna iedere kogel is raak. Järv moet vooral zijn bemanning moreel overeind krijgen, want de Russen blijven ongenadig toeslaan en bereiden zich volop voor op een offensief in Karelië. Het doel is het beschermen van de stad Tienhaara. Geografisch is dat een zeer belangrijk punt, want als dat gebied in de handen van de Russen komt, hebben ze meteen ook de rest van Finland in handen.

Een scenario dat inderdaad lijkt op dat van alle andere oorlogsfilms. Daar is niks mis mee, alleen heeft Åke Lindman geen kaas gegeten van degelijke regie. Hij filmt alles op een slaapwekkende wijze. Het verhaal interesseert de Fin eigenlijk geen moer, zelfs over de personages komen we niks te weten. Het enige waar het bij hem om draait is om deze veldslag zo precies mogelijk in beeld te brengen. Dat siert hem op historisch vlak misschien wel, als filmkijker begin je na een kwartiertje te geeuwen en dat kan nooit de bedoeling van zo’n film zijn. Deze filmmaker hanteert zijn camera louter als opnametoestel zonder ook maar één spatje persoonlijke inbreng. Neen, zelfs de grootste oorlogfans zullen ontgoocheld zijn over deze Finse prent. Ofschoon deze Blu-ray tegen een vrij goedkope prijs wordt aangeboden, laat je hem dus toch maar beter in de winkelrekken liggen.

BEELD EN GELUID
Zoals te verwachten is Beyond The Frontline in hetzelfde bedje ziek als voorganger Battle For Finland. De beeldkwaliteit kan echt niet slechter. Net zoals in het voorgaande luik worden heel wat scènes ontsierd door een korrelig wit beeld. In een (slechte) film die de kaap van 120 minuten overschrijdt is dat allesbehalve een meerwaarde. Het geluid is standaard, maar geen mens die zijn homecinema opendraait om geweren te horen ratelen (althans dat denken we toch niet!).

EXTRA'S
Er staat geen extra materiaal op dit schijfje.

CONCLUSIE
Wat is geschreven over voorganger Battle For Finland geldt eveneens voor Beyond The Frontline: een verschrikkelijk langdradige, saaie en slaapverwekkende oorlogsfilm. Zelfs de vele bombardementen kunnen daar niets aan verhelpen!