FILM 
"If you act like you know what you're going, you can do anything you want - except neurosurgery." (Sharon Stone)

In onze contreien kreeg deze Touchstone-film (wat onder het beheer van Walt Disney viel) zelfs geen dvd-release en voor een icoon als Sharon Stone zegt dat toch heel wat. Last Dance kwam wel in andere landen op dvd uit, en nu is er via onze Amerikaanse vrienden van Kino Lorber een Blu-ray, en wees daar maar blij om als je iets geeft om Sharon Stone, want hoewel de film een paar minpuntjes heeft, is het één van haar meest aangrijpende prestaties en zie je nog maar eens wat voor een steengoede actrice ze wel is en ook één die zeer veel aankan. 

Sharon Stone speelt Cindy Liggett, die in de gevangenis wacht op de doodstraf voor een dubbele moord die ze twaalf jaar eerder in haar tienerjaren pleegde. De vrouw is ondertussen een heel andere persoon geworden en heeft spijt over haar daden. Maar de justitie kent geen genade, tot op het moment dat de beginnende advocaat Rick Hayes (Rob Morrow) zich op de zaak stort en haar probeert haar te redden met het argument dat ze tijdens de moord onder invloed was van crack-cocaïne en dat ze toen niet dezelfde persoon was als nu.

Met zo’n gegeven kan je vrij vlug het saaie pad van het courtroom-drama inslaan, maar dat doet Bruce Beresford dus nooit. Meer zelfs, hier valt geen rechtbankszaal te bespeuren. Wel is het all eyes on Sharon Stone en de vraag is of dat wel een goede keuze is, want de blondine speelt iedereen onverbiddellijk naar huis. Rob Morrow is gewoon te licht, Randy Quaid als ervaren rot komt te weinig aan bod en Peter Gallagher kan simpelweg niet acteren. De film speelt zich bijna volledig in de gevangenis af en we zien een vrouw die vrede neemt met haar trieste lot. Hoewel niet expliciet gezegd, dringt er zich een liefdesverhaaltje op, want het laat de beginnende advocaat niet koud wat er met zijn cliënte gebeurt, en dit in tegenstelling tot het advocatenkantoor voor wie hij werkt. Voor hun is het een uitgemaakte zaak, maar de rookie blijft vechten. Iets wat we ten volste begrijpen, zeg maar eens neen tegen Sharon Stone.

Zonder dat we ons op het terrein van de spoilers willen wagen moet toch gezegd worden dat Bruce Beresford niet voor de gemakkelijkste weg koos. Het kon een afgelikte Hallmark-kaart worden, maar de film heeft een heleboel twists die je niet ziet aankomen. De man en Sharon Stone werden er niet voor beloond. Meer zelfs, de Australische Bruce Beresford gleed nog meer af naar beneden, wat in contrast stond met zijn jaren '80-route waarbij hij zowel Tender Mercies, Crimes Of The Heart en Oscar-winnaar Driving Miss Daisy op zijn cv had staan. Het mocht allemaal niet baten. Hoewel bepaalde delen van de film wat beter konden (de flashbacks) of het feit dat deze film een hoge '90's-vibe heeft (die kostuums!) is Last Dance een verborgen parel. Iets om te ontdekken, en misschien ter afwisseling van de niet te stoppen streamingtroep die we de laatste maand naar het hoofd geslingerd kregen. We geven het maar mee.
.
BEELD EN GELUID
Deze Blu-ray kwam uit via Kino Lorber. Het nadeel is dat de uitgaven van dit Amerikaanse label nogal prijzig zijn (circa 20 euro) en ook dat ze regiogebonden zijn. Kino Lorber heeft aan de lopende band hun Studio Classics uit, dat zijn releases die uitgebracht werden door de grote studio’s maar die er nu het nut niet van inzien om die zelf op Blu-ray uit te brengen. Dat levert voor de kijker alleen maar voordelen op want de beeldkwaliteit van de Kino Lorber-releases zijn top. Het kleurenpalet van deze film is zeer '90's (Stone heeft zelfs roodachtig haar), maar de detailuitvoering is perfect, iets wat je bijvoorbeeld zeer goed merkt in de huidtinten. De film speelt zich vaak af binnen de celmuren en is dus niet al te gevarieerd van kleur. Voor de geluidsband kan de kijker kiezen tussen een Dolby Digital 5.1 en een Dolby Surround 2.0 die beiden krachtig zijn, hoewel dit overwegend een dialoogfilm is. De film bevat Engelse ondertiteling.

EXTRA'S
Een duur schijfje, maar als extra moet je het stellen met een trailer.

CONCLUSIE
Last Dance is een compleet genegeerde film van Sharon Stone en dat is best jammer, want in dit gevangenisdrama toont de actrice (nog maar eens) hoe goed ze is.