FILM
De 26e eeuw. Driehonderd jaar na de ultieme oorlog met de United Republic of Mars (URM) zijn alle grote luchtsteden van de aarde tot puin herschapen. De enige stad die nog rondvliegt is Zalem, en volgens de legende moet het er het aards paradijs zijn, in niets te vergelijken met de oudijzerstad Iron City, waar de criminialiteit hoogtij viert en het ieder voor zich is. De Hunter-Warriors, die als premiejagers de criminele achtervolgen en doden, zijn al geen haar beter dan de criminelen die ze trachten te bevechten. Veel mensen lopen met prothesen rond die hun fysieke vermogen vermenigvuldigen, maar die ook doelwit zijn van bendes die je 's nachts ontvoeren en je vitale verlengstukken eraf lassen. Ter verstrooiing is er voor de meute de sport Motorball, een soort van jagersbal waarbij letterlijk álles gepermitteerd is, waarbij de kampioen als hoofdprijs eventueel zijn biezen mag pakken en naar Zalem verhuizen.




Tussen het scrap metal waart doctor Dyson Ido (Christoph Waltz) rond. De dokter zoekt naar onderdelen die hij bij slachtoffers van de scavengers er weer aan kan lassen, en hij doet dat eigenlijk voor een vriendenprijsje. Op het stort vindt dr. Ido op zekere dag het torso van een vrouwelijke cyborg, die hem erg doet denken aan zijn gestorven dochter Alita. Hij neemt haar mee, noemt haar om sentimentele redenen ook Alita, en voorziet haar van genoeg reserve-onderdelen zodanig dat ze er min of meer als een normale (nu ja...) mens uitziet. De cyborg ontwaakt zonder herinneringen van betekenis, en het enige wat naar boven schijnt te komen, is dat Alita een behoorlijk robbertje kan vechten. Ondanks de bezorgdheden van dr. Ido dwaalt ze in Iron City rond, wordt verliefd op Hugo (Keean Johnson), een bendelid van de bende van Vector (Mahershalalabaz Ali) die in opdracht van zijn baas mensen van hun onderdelen stript, en geraakt ze in de ban van Motorball.




Vector gebruikt de onderdelen om samen met zijn lijfarts, dr. Chiren (Jennifer Connelly), de ex van dr. Ido, spelers van Motorball op te peppen tot gevaarlijke cyborgs die elkaar op regelmatige basis in de vernieling rijden, met extensies die op het randje van het wettelijke zijn. Alita maakt echter ook vijanden, zoals voormalig Motorball-kampioen Grewishka (Jackie Earle Haley), die gezworen heeft haar in stukjes te hakken, of de aanstellerige premiejager Zapan (Ed Skrein), die haar niet ernstig neemt wanneer ze verklaart ook Hunter-Warrior te willen worden. Tijdens een verkenningstocht buiten de stad vindt Alita het robotlichaam van een Berserker, een robotvechter van de URM, waar ze zich merkwaardig tot aangetrokken voelt. Ido voelt er niet veel voor om het stuk Panzer Kunst beschikbaar te stellen, maar nadat Alita in stukjes gehakt wordt door Grewishka, heeft hij geen andere keus meer om haar hoofd op het lichaam van de Berserker te monteren...




De cyberpunkfilm Alita: Battle Angel is een adaptatie van de manga Battle Angel Alita waarbij het script van de film werd geschreven door James Cameron, die echter het regisseren aan Robert Rodriguez heeft overgelaten omdat hij zelf te veel tijd spendeerde aan zijn zevenendertig Avatar-sequels. Het verhaal wordt geacht het eerste in een trilogie te zijn, wat onder meer gesuggereerd wordt door het open einde en de verschijning van Edward Norton als Nova, het "meesterbrein" achter de machinaties tegen Alita. Op het moment van schrijven is er echter goede hoop dat het tweede en derde deel, Alita: Fallen Angel en Alita: Avenging Angel er toch nog zullen komen, zelfs al deed de film het in vergelijking met andere James Cameron-films eerder pover aan de kassa.




Dé gimmick waarmee men u tracht naar de cinema te lokken is uiteraard het personage van Alita, dat buiten de stem van stemactrice Rosa Salazar volledig digitaal is geconstrueerd. Alita heeft van die buitenproportionele manga-ogen, want als ze die niet had gehad, dan zou het bijzonder moeilijk geweest zijn haar personage van de echte mensen te onderscheiden. Heel de film is overigens een CGI-feest, met computeranimaties die niet bepaald subtiel en spaarzaam worden uitgesmeerd. Men heeft gelukkig niet de fout gemaakt om de personages kil en afstandelijk te maken: naast al het computergeweld is er in deze film nog meer dan genoeg plaats voor oprechte emoties, niet in het minst in het personage van dr. Ido, waarbij Christoph Waltz gestalte geeft aan een vader die zijn rouwgevoelens voor zijn overleden dochter op Alita projecteert. Wellicht is een zekere affiniteit met de Japanse mangacultuur onontbeerlijk om Alita: Battle Angel ten volle te appreciëren, maar Rodrigues en Cameron hebben wel degelijk hun best gedaan om het genre te overstijgen. Of hen dat gelukt is, laat ik in het midden. Alita: Battle Angel is vooral een hyperkinetische bedoening met veel robotten die elkaar tot schroot slaan in iets wat het midden houdt tussen martial arts en een uitverkoop bij de Mediamarkt. De Motorball-sport is natuurlijk 100 % gepikt van Rollerball uit de gelijknamige film, en de manier waarop de bevolking van Zalem letterlijk neerkijkt op het gepeupel beneden doet dan weer denken aan Elysium van Neil Blomkamp. Goed gepikt is beter dan slecht verzonnen, zullen we maar denken.

BEELD EN GELUID
Alita: Battle Angel verscheen op 4K in een combopack met ook een 3D-versie bij. De computerelementen zijn natuurlijk weergaloos weergegeven wat details betreft, maar qua kleurgebruik is de wereld van Alita vooral troosteloos te noemen, met veel modderig kleuren en macaber zwart. Het contrast staat gelukkig helemaal op punt, waardoor het beeld haarfijn is, en toch de mengeling tussen het CGI-imagery van het hoofdpersonage en de reële beelden naadloos door elkaar loopt. Soms is het allemaal wat overdreven, vooral bij de menselijke acteurs waarvan het hoofd op een cyborg staat, die daardoor allemaal overdreven gelaatstrekken krijgen - Grewishka om hem maar bij naam te noemen. Soms denk je daardoor dat je naar een CGI-animatiefilm aan het kijken bent. Om de één of andere reden krijgen de ondertitels wel een gelige schijn, wat eigenlijk niet zou mogen. De Dolby TrueHD Atmos 7.1.4-track is één van de beste die ik recent heb beluisterd, wat natuurlijk niet moeilijk is voor een film die van de éne actiescène in de andere rolt. Het geluid klinkt hard, compromisloos en met diepte, en in de scènes waarin er Motorball wordt gespeeld, gaat dat alles nog eens in overdrive. De film is voorzien van een pompende technoscore van Tom Holkenborg, die gewoon bij dit soort film past als een kurk op een wijnfles.




EXTRA'S
De bonussectie start met vier motion comics "Alita's World" waarin de achtergrond van de wereld van Alita wordt geschetst: The Fall (5:05), Iron City (3:19), What It Means to Be a Cyborg (2:28) en Rules of the Game (2:52). Hoe de manga's zijn bewerkt tot een filmscript, komt u te weten in From Manga to Screen (20:47), en het is leuk dat je niet te veel over de Japanse tekenfilmkunst moet kennen vooraleer je in deze featurette kan instappen. Evolution of Alita (19:43) vertelt wat over het design en de persoonlijkheid van het titelpersonage, en Motorball (6:02) onderzoekt de gewelddadige sport die in de film wordt bedreven. London Screening Q&A (26:38) bevat stukjes interview met scenarist James Cameron, regisseur Robert Rodriguez en acteurs Rosa Salazar, Christoph Waltz en Jennifer Connelly. 10 Minute Cooking School: Chocolate (5:28) toont ons hoe je chocolade - Alita's favoriete voedsel - maakt, maar dit is echt wel filler material. De 2005 Art Compilation (14:20) vertelt het verhaal van Alita aan de hand van conceptuele schetsen, en Scene Deconstruction (10:47) is een multi angle-featurette die enkele scènes in verschillende stadia van rendering toont. We hadden anders graag nog een audiocommentaar of een videoclip van Dua Lipa gehad.

CONCLUSIE
Alita: Battle Angel is een merkwaardige film die wellicht een beetje moet rijpen, maar de keurmerkstempel van James Cameron biedt altijd voldoende stof tot genieten. De extra's zijn net te licht voor een topstatus, maar de beeld-en geluidskwaliteit zijn prima.