FILM
Schooldirecteur Brian Stimpson (John Cleese) is apetrots dat zijn Engelse openbare school door de kadaverdiscipline die hij er heeft geïntroduceerd, is geselecteerd om bij een autoritair kransje van dure privé-scholen te horen. Hijzelf mag als afgevaardigd bestuurslid een speech gaan houden, en heeft die dan ook minutieus voorbereid. Minutieus is in deze context het juiste woord, want Stimpson is een maniak wat punctualiteit betreft: hij kijkt voortdurend op zijn klok, en zijn leven is tot op de seconde afgeregeld. Maar dan gebeurt de ramp: door een typisch Engels misverstand (Left? Right!) stapt hij op de verkeerde trein, en wanneer hij zijn vergissing door heeft, is zijn trein én zijn uitgetypte speech naar elders vertrokken.




In paniek grijpt hij naar het eerste vervoermiddel dat hij te pakken krijgt: hij botst op een spijbelende studente, Laura (Sharon Maiden), en belooft haar vrijstelling van straf als zij hem op tijd op zijn academische zitting kan brengen. Maar door zijn neurotisch gedrag belandt hij van het ene ongeluk in het andere: de arm der wet, autopech, het vakkundig in elkaar schoppen van een moedwillige telefooncel, en een binnenweg die recht de wei in en naar een verlaten klooster leidt. Maar wanneer de wanhoop het grootst lijkt, en Stimpson over zijn carrière definitief een kruis kan maken, zorgt een al even onwaarschijnlijke reeks toevalligheden dat hij nog één kans krijgt om op tijd te zijn. Echter, hierbij moet hij alle grenzen van de wettelijkheid overschrijden.




Na de release van de Fawlty Towers-box is het interessant om zien of John Cleese solo zijn acteertalent kon bestendigen van het kleine naar het grote scherm. Alhoewel hij dat later met veel bravoure en meer gecontroleerd heeft kunnen doen in films als A Fish Called Wanda en Fierce Creatures, is dit een niet onaardige film, maar Cleese kan zijn Basil Fawlty-imago eenvoudigweg met geen mogelijkheid van zich afschudden. Het is zo een beetje als Rowan Atkinson, die maar één ding goed kan doen - Mr. Bean - maar dat dan ook als de beste kan: een typetje spelen, in zijn geval dat van de dolgedraaide neuroot die iedereen in zijn omgeving afbekt en zich door zijn onhebbelijk gedrag steeds dieper in nesten werkt. Liefhebbers van typisch Britse humor zullen deze film erg kunnen smaken, alhoewel de eerlijkheid ons gebiedt te zeggen dat dit niet het beste Cleese-produkt aller tijden is. Desondanks bevat de film enkele hilarische scènes, zoals Cleese's woede-aanval tegenover een weerbarstig telefoonhokje, de zoektocht naar een tractor, en de chaotische slotscène. Op het einde is Cleese echter zodanig door het lint gegaan, dat geen enkele scenarist meer scheen te weten hoe er nu een einde aan het verhaal moest gebreid worden, en daarom eindigt de film ook zo abrupt en laat de kijker een beetje verweesd achter.




BEELD EN GELUID
We hadden van Clockwise een rottige transfer op dvd van het ter ziele gegane bedrijf VideoFilm Express waar we alleen maar acute hoofdpijn van kregen, maar nu heeft Kino Lorber een regiogebonden schijf uitgebracht in de Verenigde Staten die de film meer eer aandoet. We krijgen een deftig beeld in het originele 1.66:1-formaat waarvan een klein beetje verdwijnt door overscan, waardoor het geheel uiteindelijk 1.85:1 wordt. Jammer, maar het is niet het originele beeldformaat, wat inhoudt dat we de 10/10 moeten halveren volgens onze spelregels. Maar laat u zich daar vooral niet door afschrikken! De print, gesourcet van een 4K-bron maakt in elk geval een goede indruk, met visueel zeer mooie shots van Engelse landschapjes, inclusief een trosje koeien dat in de weg loopt, die nauwelijks de ouderdom van de film verraden. Er zitten zeer mooie primaire kleuren in, en het beeld is zo goed als helemaal verlost van artefacts. Er is een DTS-HD MA 2.0-track aanwezig, die vooral heldere dialogen biedt en af en toe wat richtinggevoel biedt voor mensen die left niet van right kunnen onderscheiden. Onder meer het door elkaar-gepraat van de commissie die vruchteloos aan het wachten is op Brian Stimpsons komst is zeer fijn gescheiden. Qua technische afwerking is deze schijf een winnaar.

EXTRA'S
Als u bonusmateriaal op deze release verwacht, dan hebben we voor u eerst en vooral een audiocommentaar door journalist slash filmkenner Bryan Reesman, die een fanboy van Clockwise is en de productie door en door kent. Clockwatching with Mr. Cleese (13:30) is een archiefstukje waarin Cleese over het typetje spreekt dat hij in de film vertolkt. Scoring Clockwise with composer George Fenton (7:06) bevat een recent interview met de componist, en er is ook nog een trailer (1:27) en een hoop cross-promotionele trailers.

CONCLUSIE
Wie in deze woke-tijden, die kreunen onder verzuring van de maatschappij, nog eens goed wil lachen, is met de persoonlijke kruisvaarder tegen politiek correctheid, John Cleese, aan het juiste adres. De compleet technisch onaanvaardbare dvd van VideoFilm Express kan in de vuilnisemmer, als u tenminste regiovrije apparatuur heeft.