FILM
Long ago, in a galaxy far far away... was er een piloot, Mills (Adam Driver), die om den brode, om de behandeling voor zijn zieke dochter Nevine (Chloe Coleman) te betalen, een opdracht aanvaardde om twee jaar lang een schip met cryogeen ingevroren mensen te vervoeren. De piloot komt echter in een meteorietenregen terecht, en stort neer op Aarde, 65 miljoen jaar voor onze tijdrekening. De dinosaurussen heersen over de planeet, maar dat zal niet lang meer duren, want de meteorietenregen was de voorbode van de gekende world killer die door zijn impact de dino's van de kaart heeft geveegd. Slechts één van de passagiers overleeft de crash, het meisje Koa (Ariana Greenblatt), die bovendien van een andere etnie is en niet dezelfde taal spreekt als Mills. Haar ouders hebben de crash niet overleefd, maar Mills kan haar dat omwille van de taalbarrière niet aan haar verstand brengn. Vijftien kilometer verderop ligt op een flank van een berg mogelijk nog een reddingscapsule, maar in een wereld waar om elke hoek een dodelijk gevaar loert, is vijftien kilometer te voet een hele onderneming.




Mills wil aanvankelijk niet dat er een reddingsmissie wordt uitgestuurd, en we vernemen verder in de film ook waarom. Het is maar omdat hij Koa van een zekere dood wil redden, en uiteraard omdat hij zijn gevoelens voor zijn dochter op het kind projecteert, dat hij een noodsignaal uitzendt en probeert de capsule te bereiken, en dat is meteen wat de film drijft. De prent is met zijn 93 minuten gelukkig niet te lang om te gaan vervelen, en de actie zit nogal op elkaar geduwd. Alles is een beetje voorspelbaar, dat wel; grote vleeseters, verradelijke moerassen en vieze insecten maken de tocht geen walk in the (Jurassic) park. En over Jurassic Park gesproken: in zekere zin zijn sommige sauriërs, zoals de raptors, realistischer, want deze worden hier geconcipieerd als ongeveer half zo groot als een mens, wat wetenschappelijk juister is. Maar 'wetenschappelijk' is natuurlijk een relatieve term: het is en blijft sciencefiction.





De film kelderde genadeloos aan de box office. Waarschijnlijk had het publiek een tweede Jurassic Park verwacht. De dino's die opgevoerd worden, zijn redelijk schaars in aantal, behalve dan in de laatste scène. Eerder gaat de film over het verwerkingsproces van Mills, en eigenlijk doet Adam Driver dat meer dan behoorlijk. Er zitten wel enkele logische fouten in de film die op de duur gaan storen: zo heeft Mills blijkbaar zijn volledige uitrusting nog nadat hij ei zo na verzwolgen wordt door een modderput. 65 zie ik dan ook meer als een survivalthriller dan een creature feature, en dan valt het eindresultaat, mee door de eerder genoemde beperkte speelduur, nog best mee. De hele film ophangen aan slechts twee acteurs, waarvan één een kind, houdt altijd risico's in, maar het regisseursduo komt er toch redelijk goed mee weg. Hadden we van de film meer moeten verwachten? Denkelijk niet, maar als je de ambities van de filmmakers in het juiste perspectief plaatst, valt het geheel nog veel beter mee dan de criticasters die enkel op de opbrengstcijfers gaan, u willen doen geloven. De film focust meer op de dynamiek tussen Mills en Koa, en minder op de dinosaurussen, en die dynamiek is zeer mooi uitgewerkt, met veel focus op de persoonlijkheden. Wellicht zijn veel mensen met de verkeerde verwachtingen naar de film gegaan.




BEELD EN GELUID
De 4K-presentatie van deze film wordt helaas door Sony niet langer uitgebracht in de Benelux. De 4K in het Verenigd Koninkrijk bevat echter gewoon Nederlandse ondertitels, zowel op de UHD-schijf als op de bijhorende Blu-ray. De beeldkwaliteit is goed te noemen, ondanks het feit dat een groot deel van de film zich 's nachts afspeelt, met allerlei griezeltjes die om de hoek komen piepen, wat gelijk mogelijkheden biedt om de iets mindere CGI te camoufleren. Alhoewel: de aanval van de composognathi ergens in het midden van de film is overtuigend. We trekken één puntje af omdat in bepaalde scènes Adam Driver duidelijk voor een greenscreen staat. De kleuren zijn echter spot-on dankzij het Dolby Vision-gedetailleerde kleurschema. Vooral de geluidstrack schittert echter op deze schijf: we krijgen een Dolby Atmos -track voorzien van de nodige oren en poten, en die biedt een heerlijke onderdompeling in een creepy jungle waar elk kraakje van takken de dood kan betekenen. Ook de regenstormen klinken hard en compromisloos. Daarnaast krijgen we zeer heldere dialogen en een mooie klassieke soundtrack van de hand van Chris Bacon en Danny Elfman. Enige puntje is dat iemand een schop onder zijn kont verdient om de muziek bij het irritante leeftijdslogo-trailertje loeihard heeft gezet.




EXTRA'S
De UHD bevat niks, maar er is een Blu-ray aanwezig met toch wat minimale supplementen. Aanvangen doen we met 5 verwijderde scènes (8:03), gevolgd door de documentaire Set in Stone: Filmmakers (4:21), waarin deze vooral vertellen waarom ze deze film wilden maken. Future of Yesterday: Creating the World of 65 (4:56) neemt ons mee langsheen de locaties van de film, en biedt ook een inkijk in de rekwisieten en zelfs het sound design. Primordial Planet (2:30) leert ons hoe onze planeet er 65 miljoen jaar geleden ongeveer moet hebben uitgezien, en Final Showdown: Concepts to Screen (10:14) biedt ons enkele storyboards die worden afgepast tegen het eindresultaat.

CONCLUSIE
65 is geen spectaculaire dinosaurusfilm, en wekt daarom misschien de verkeerde verwachtingen. Het is een zeer lineaire film, waarbij de hoofdrolspelers een dodelijke tocht van A naar B ondernemen, waarbij een groot deel van de schermtijd wordt besteed aan de uitwerking van de personages. In het Verenigd Koninkrijk ligt deze UHD op u te wachten.