FILM 
R.M. Renfield is een fictief personage dat voorkomt in Bram Stokers Dracula uit 1897, die bekendstaat als de toegewijde bediende van 's werelds bekendste vampier. Ook al moet hij zijn hele leven lang insecten eten, krijgt hij van Dracula de belofte van onsterfelijkheid. Mooi, zou je denken, maar het personage dat reeds werd vertolkt door Alexander Granach, Dwight Frye, Klaus Kinski, Tom Waits en Peter MacNicol eindigt keer op keer in een gesticht. In de versie van Chris McKay, waarin Nicholas Hoult de hoofdrol opeist, loopt het echter anders. Deze keer geen slaafse zielepoot, maar wel een codependent die zich wil loswrikken van zijn baas.




Het hoeft geen betoog dat dit geen lachertje is, zeker niet als de prins der duisternis vertolkt wordt door Nicolas Cage. En daar wringt misschien net iets te veel het schoentje. Niet dat Cage slecht is, want als Dracula beleeft hij de lol van zijn leven en is dit heroïsch karakter op zijn lijf geschreven, wel is het zo dat in Renfield zijn personage geminimaliseerd wordt als een bijrol. Menig bioscoopganger was dan ook verbaasd om na anderhalf uur vast te stellen dat Cage als Dracula misschien hooguit tien minuten in beeld komt. Bovendien heeft deze film niets, maar dan ook helemaal niets te maken met bijvoorbeeld Coppola's Bram Stoker's Dracula, maar is de film wel een soort van komische misdaadfilm die neigt naar Rush Hour of Lethal Weapon.




Regisseur Chris McKay, die we kennen van The Lego Batman Movie, maakt van Renfield een hippe jongen die zich laat inschrijven in een hulpgroep waarin slachtoffers zitten die gekleineerd worden door hun baas. Renfield denkt dat hij op deze manier Dracula tot rede kan brengen, maar helaas denken vampiers in een andere taal. Voor hij het weet wordt hij betrokken bij een afrekening in de gangsterwereld. In korte tijd transformeert hij van de stadsheld tot de dader van een bloedbad, want zoals verwacht is er niemand die geloof hecht aan zijn Dracula-verhaal. De enige die hem het voordeel van de twijfel gunt is de agente Rebecca (Awkwafina), maar die merkt op haar beurt dat haar oversten niet te vertrouwen zijn.




Of Renfield nu een goede film is of niet, is maar hoe je het bekijkt. Wel voelt het in eerste instantie aan als een gemiste kans, want zoals verwacht is Cage de gedroomde Dracula, en dat in een film waarin hij gereduceerd wordt tot nevenpersonage. Zijn vertolking doet niets af aan die van Nicholas Hoult, die ook prima werk levert, en hetzelfde kan zelfs gezegd worden van de grappige Awkwafina, terwijl de bad guy van dienst Teddy Lobo (Ben Schwartz) zich vergaloppeert in komische overacting. Wat je wel krijgt is een komische film vol overdreven splattergeweld dat wel bloederig is, maar zo van de pot gerukt is dat het niet meer dan cartoonesk is. Renfield is dan ook prima popcornvertier, maar helaas niet meer dan dat.

BEELD EN GELUID
Deze film kwam uit bij Universal op Blu-ray. Hoewel het kleurgebruik er vrij kunstmatig uitziet, oogt alles toch zeer mooi. Wie weet schrijven we over twintig jaar dat de special effects hopeloos gedateerd zijn, maar anno nu zijn ze prima, en dat gepresenteerd in een meer dan puike transfer, die weliswaar wat detaillering mist maar zeker en vast boven het gemiddelde uitstijgt. De geluidsband is een niet te stoppen DTS-HD MA 7.1-band die boordevol effecten zit en alles in huis heeft om van je home cinema een event te maken.




EXTRA'S
Er staan heel wat featurettes op deze disk, maar alle zijn kort en promogericht. Liefhebbers van verwijderde en uitgebreide scènes hebben geen klagen, want zij zijn hier 17 minuten zoet mee, en er zijn ook nog een drietal minuten aan alternate takes aanwezig. In Dracula Uncaged krijgen we in recordtijd een korte blik hoe Nic Cage de iconische vampier wordt. In Monsters & Men: Achter de schermen van Renfield grijpen we in een twaalftal minuten terug  naar de oorsprong van het project, de plotpunten, de nieuwe en oude ideeën, de cast, de kostuums de opnamelocaties en rekwisieten. Stages of Rejuvenation gaat dan weer over het uiterlijk van Dracula. In Flesh and Blood zegt men iets over de gore van de film, terwijl men in Fighting Dirty dieper ingaat op het stuntwerk en de choreografie van de gevechten. Tenslotte is er nog The Making of a Deleted Scene: Renfield's Dance!,  een dansnummer dat uit de film is geschrapt.

CONCLUSIE
Renfield is een onderhoudende komedie, maar met Nic Cage als overtuigende Dracula zat hier veel meer in!