FILM
Weinig sequels overtreffen het origineel en dat geldt ook voor deze Analyze That: minder grappig, langdradiger, minder origineel en minder interessant qua plotlijn dan z'n voorganger Analyze This. Nu is dat meestal geen probleem als men kan voortborduren op een sterk origineel, maar in dit geval was ook Analyze This een draak van een komedie. Alhoewel Robert De Niro als huilende maffiabaas in deel één nog op de nodige sympathie kon rekenen van een schare fans die overtuigd was van z'n komische talent, gaat hij in dit flauwe vervolg met de billen bloot.

Het zwakke zenuwstelsel van Paul Vitti, de coolste maffiabaas ter wereld, wordt opnieuw zwaar op de proef gesteld als men een aanslag op zijn leven pleegt tijdens z'n verblijf in de gevangenis. Fysiek komt hij heelhuids uit de beproeving, psychisch iets minder. Resultaat: z'n mentale toestand beweegt zich tussen compleet catatonische stiltes en het zingen van de volledige score uit West Side Story. Aangezien met Vitti niks meer aan te vangen is, maar hij desondanks toch belangrijk blijft voor de FBI, haalt men z'n psychiater Ben Sobel (Billy Crystal) erbij. Om opnieuw z'n originele geestestoestand te bereiken mag Vitti de gevangenis verlaten onder het toezicht van z'n psychiater met alle logische (en 'komische') gevolgen van dien: Vitti doet er alles aan om een legitieme job te vinden, maar het zal uiteindelijk onmogelijk blijken om z'n 'familie'-verleden definitief achter zich te laten.

BEELD EN GELUID
Gelukkig scheert de presentatie van deze dvd hogere toppen dan de film zelf. Op het anamorfe beeldformaat met een aspectratio van 1.78:1 valt weinig tot niks aan te merken. Het haarscherpe beeld bevat zodanig veel detail dat de beelden bijna van het scherm springen. Van grain, artefacten of oneffenheden is niks te merken en de kleuren zijn warm en contrastrijk. De standaard 5.1-track is hier opnieuw de regel, m.a.w. het geluidsveld is voornamelijk gebaseerd op de voorste speakers terwijl de surround voor het grootste gedeelte van de film werkloos blijft. Hier en daar gooit men er een achtergrondgeluid tegenaan en de (weinige) muziek klinkt af en toe subtiel uit de achterste speakers. Ook de basrespons is weinig impressionant, maar de dialogen (en De Niro's zangkwaliteiten) zijn perfekt verstaanbaar en dat is het belangrijkste in dit soort films.

EXTRA'S
Terwijl we naar het droge en humorloze audiocommentaar van regisseur Harold Ramis luisteren, wordt het ons ineens duidelijk waarom deze film totaal niet grappig is. Het zou natuurlijk ook kunnen dat de man een slechte dag beleefde of dat hij helemaal geen zin had om een volledig audiocommentaar te verzorgen, maar het is overduidelijk dat er hier niet het minste greintje plezier of motivatie te bespeuren valt. Er zijn wel veel details en er is allerhande informatie over de film te rapen, maar van een komedieregisseur hadden we toch een iets andere stijl verwacht. Ook nu wordt van een 'making-of' een te grote marketingtool gemaakt met weinig inhoud en te veel oppervlakkige informatie. Wat we wel krijgen zijn de obligate interviews met de belangrijkste mensen uit de cast & crew. Om af te sluiten is er nog de zeer magere cast- & crew-info, een beetje dvd-rommateriaal en een bioscooptrailer. Al bij al een te klein pakket om vrede mee te nemen.

CONCLUSIE
Analyze That is het onwaardige vervolg op de kaskraker Analyze This en bewijst nogmaals het gelijk van de uitermate wijze spreuk schoenmaker, blijf bij je leest. Gelukkig maakt de technische kwaliteit de dvd niet helemaal waardeloos en zijn er nog een paar extra's aanwezig. Enkel voor de liefhebbers.