FILM
Van Wilder (Ryan Reynolds) zit al jaren op de campus. Hij is er ongemeen populair en voelt er zich prima thuis. Zo thuis dat hij al zeven jaar zijn best doet om zo’n slechte resultaten te halen zodat hij niet mag af studeren. Maar dit jaar wordt het anders want Van Wilder Senior (Tim Matheson) draait de geldkraan dicht. Vanaf dan moet Van Wilder zelf zijn schoolkosten betalen. Hij komt al snel op het lumineuze idee om feestjes te organiseren voor geld. Het idee slaagt in als een bom en Wilder, en zijn assistentes Hutch (Teck Holmes) en Taj Mahal (Kal Penn), staan al snel bekend als de ultieme party-experten. Gwen Pearson (Tara Reid), een journaliste van de plaatselijke schoolkrant, krijgt de opdracht een artikel te wijden aan het campusfenomeen Van Wilder. Gwen bijt zich volledig vast in Van’s leven en zo ontdekt ze de ware persoon achter het fuifbeest…

Na het immense succes van de American Pie-films werden we bestookt met soortgelijke tiener/sekskomedies. Denk maar aan Road Trip, Tomcats, Not Another Teen Movie en recent nog Old School. Ook Van Wilder: Party Animal (ofte Van Wilder: Party Liaison) valt te catalogeren onder die noemer. De prent is net als zijn tegenhangers volgepropt met puberale grappen en grollen (af en toe met een zéér ranzig korstje), maar het geheel mist de flair en de zwier van de populaire Amerikaanse Vlaai-films, waardoor een groot deel van de grappen totaal het bos in lopen. Gelukkig zit het met de casting redelijk snor, zodat het af en toe toch nog leuk wordt. Zo is de charismatische Ryan Reynolds, bekend van de komische serie Two Guys, a Girl and a Pizza Place, perfect gecast als de zelfverzekerde flierefluiter Van Wilder en bevind de razend knappe Tara Reid zich na de eerste twee Pie-films opnieuw op bekend terrein als de sexy Gwen Pearson. Acteur Kal Penn (The Mask 2) is dan weer totaal verwaarloosbaar als Van’s Indische assistent Taj Mahal. Deze leek volgens de bioscooptrailer garant te staan voor de nodige schaterlachmomenten, maar in de praktijk mag deze niet meer doen dan de cliché Indiër uit te hangen (wereldvreemd, met een grappig bedoeld accent). Een gemiste kans voor Penn! En dat is ook onze eindconclusie voor deze Van Wilder: er valt wat te lachen, maar er had héél wat meer in gezeten. Toch zullen de mensen die op de grond lagen van het lachen bij de eerder vermelde tiener/sekskluchten het nodige plezier beleven met Van Wilder: Party Animal.

BEELD EN GELUID
Het anamorfisch 1.85:1 beeld ziet voor het grootste deel scherp uit, maar door het hier en daar opduiken van redelijk grove korrel zijn er enkele softe momenten aanwezig. Contrast en zwartniveau zijn bevredigend en de kleuren ogen warm. De gebruikte print is proper en bevat geen noemenswaardige vuiltjes of beschadigingen. Wel hebben we enkele minieme compressiefoutjes kunnen bemerken. Van Wilder is geen met special effect overladen vehikel, de Engelse Dolby Digital 5.1-track is dan ook voornamelijk op de voorste kanalen gericht. De dialogen klinken helder en zijn goed te verstaan. Echter bij de partyscènes zorgen de muziek en de aanwezige geluidseffecten voor een dynamisch en ruimtelijk geluidsbeeld. De aanwezige Engelse DTS 5.1-track klinkt bij directe vergelijking duidelijk voller dan zijn Dolby Digital-zusje. Er is ook nog een Engels Dolby Digital 2.0-spoor aanwezig.

EXTRA'S
De cover belooft 2 bioscooptrailers, maar dit blijkt in de realiteit er maar eentje te zijn. Tenslotte treffen we enkele weinig zeggende promo-interviews aan met de voornaamste cast & crew leden. De interviews variëren tussen de 2 minuten 30 seconden en ocharme 21 seconden en zijn samen goed voor net geen 8 minuten. Magertjes en teleurstellend, zeker als je weet dat de regio 1 volgepropt is met extra features (verdeeld over twee schijfjes!).

CONCLUSIE
Ieder die de onderbroekenlol van de populaire American Pie-films wist te waarderen, zal waarschijnlijk ook van deze - weliswaar minder geslaagde - Van Wilder: Party Animal kunnen genieten. Filmmaatschappij Universal brengt de film uit op DVD met een bevredigende beeldkwaliteit en een prima geluidskwaliteit. Spijtig dat Universal ons enkel en alleen de Amerikaanse bioscoopversie aanbiedt en de consument niet de keuze laat tussen de bioscoop- en de unrated versie (deze laatste bevat een viertal minuten extra beeldmateriaal). Bovendien stellen de aanwezige extra features teleur. Eerst huren is ons advies.