SERIE
De TV-reeks Farscape is net, tot consternatie van de fans, op hiatus geplaatst na vier seizoenen, en nu pas kunnen we in onze contreien kennis maken met de crew van het levende ruimteschip Moya en zijn bemanning. De reeks is een kruisbestuiving tussen Star Trek en Star Wars, maar met genoeg eigen accenten om geen doorslagje van voorgenoemde te zijn, en met realistische aliens, in plaats van geeks met puntoren of pluizige teddyberen. De reeks is een bizarre samenwerking tussen Hallmark Entertainment, die op zoek waren naar een prestigieuze nieuwe reeks om hun science-fiction betaalkanaal mee te profileren, het Australische Nine Film & Television, en de Jim Henson-studio's, die wegens het tanend succes van hun Muppet-figuurtjes dringend op zoek waren naar een nieuwe afzetmarkt (zo verzorgden ze onder meer de make-up van de zwaar verminkte Ralph Fiennes in The English Patient).


Brian Henson, die net de studio van zijn vader had geërfd, wilde ook eens een iets donkerdere en minder familie-georiënteerd visitekaartje afleveren om mee te kunnen uitpakken, en - het dient gezegd - de studio was niet te beroerd om het eens over een volwassen boeg te gooien en een key partner te worden in het creëren van de verschillende alien-rassen. Twee van de hoofdacteurs (Pilot en Rygel) zijn animatronics, twee vaste acteurs (Ka D'Argo en Zhaan) lopen constant rond met een vreselijk intensieve make-over, en voor de rest zou het volkje dat de revue passeert zelfs in de Mos Eisley Cantina hoge ogen gooien. Maar zijn die ingrediënten voldoende om een serie als Farscape onderhoudend en intelligent genoeg te maken? U leest het na het overzicht van de

AFLEVERINGEN

1.1. Première (48:10)
In deze eerste aflevering krijgen we meteen de opzet van de reeks te zien. NASA-piloot John Crichton (Ben Browder) probeert een nieuw type van ruimteschip, de Farscape, uit dat gebruik maakt van de gravitatie van de planeten. De eerste proefvlucht draait echter uit op een ramp, en Crichton wordt met zijn schip ergens in de verre ruimte geslingerd, alwaar hij tenmidden een gewapend conflict plots uit het niets verschijnt. Een ruimteschip van de Peacekeepers, geleid door kapitein Bialar Crais (Lani John Tupu), is bezig met een schip met ontsnapte gevangenen te onderscheppen. Door zijn plotse materialisatie vanuit het wormgat botst Crichton met het schip waarin Crais' broer jammerlijk om het leven komt. Crichton kan nog net een noodlanding maken op het vluchtende schip, maar wordt door de bemanning gevangen genomen. Het schip is een gigantisch biomechanisch levend wezen, een Leviathan die luistert naar de naam Moya, en bestuurd wordt door een Piloot (stem Lani John Tupu) die ermee in een soort van symbiose staat. De ontsnapte gevangenen zijn kapitein Ka D'Argo (Anthony Simcoe), een Luxaanse soldaat die zijn overste heeft gedood, de Delviaanse priesteres Pa'u Zotoh Zhaan (Virginia Hey), die een rebel was op haar thuisplaneet, en de aristocratische Rygel XVI (stem Jonathan Hardy), een heerser die door zijn broer van de troon is gestoten. Tijdens de vlucht neemt de bemanning van de Moya ook nog Sebaceaanse infanteriste Aeryn Sun (Claudia Black) gevangen. Wanneer het schip moet landen om bij te tanken, komt Crais terug de vluchtelingen op het spoor: niet alleen kan hij het niet verkroppen dat hij het schip heeft laten onsnappen, hij wil vooral nog een eitje pellen met Crichton, die hij als de moordenaar van zijn broer ziet. Wanneer hij echter ook zijn ondergeschikte Aeryn wil elimineren als zijnde "besmet" door de buitenaardse levensvorm Crichton, moeten de ongewone partners wel een alliantie sluiten om uit de handen van de Peacekeepers te blijven. Hun vluchtpoging slaagt, en ze zijn gedwongen om door de woeste Uncharted Territories te blijven reizen, waar de Peacekeepers geen jurisdictie hebben. In de Uncharted Territories geldt echter slechts één wet: de wet van de sterkste. En Crichton? Die wil natuurlijk maar één ding: terug naar huis!


1.2. I, E.T. (48:06)
De bemanning van Moya ontdekt dat er in de Leviathan een toestel is ingeplant dat een bakensignaal uitzendt naar de Peacekeepers. Om het signaal te stillen moet Moya een cruciale maar pijnlijke operatie ondergaan, waarbij het baken verwijderd wordt. Moya maakt een noodlanding in een moeras op een planeet die erg op de Aarde lijkt, en terwijl Rygel XVI en Zhaan proberen Moya's pijn te verlichten, gaan D'Argo, Aeryn en Crichton op zoek naar chlorium, een chemisch element dat Moya's pijn moet verdoven. Eénmaal op de planeet aangekomen, worden de gelijkenissen met de Aarde nog treffender: de planeetbewoners - die er op een paar rare oren exact als mensen uitzien - bevinden zich in een even "primitieve" staat waarbij ze nog fossiele brandstoffen gebruiken, amateur-nerds de hemel afturen op zoek naar buitenaards leven, en waar de militairen op scherp staan om eventuele bezoekers uit de ruimte te ontvangen op hun dissectie-tafel. En uitgerekend daar komt Crichton oog in oog te staan met een familie die hem voor een alien houden...

1.3. Exodus From Genesis (49:25)
Op de vlucht voor een Peacekeeper-herkenningsschip verstopt Moya zich in een wolk ruimtestof. Misschien niet zo'n goed idee, want de wolk stof zijn feitelijk Draks, ruimte-insecten die op zoek zijn naar een warm plaatsje om zich te vermenigvuldigen. De Draks blokkeren de uitlaat van Moya, en de insecten, die bij inname van het DNA van andere levende wezens zichzelf hun uiterlijk kunnen aannemen, zorgen ervoor dat het schip in de kortste keren overspoeld wordt door extra D'Argo's, Crichtons en Aeryns. De échte Aeryn lijdt zoals alle Sebaceanen aan een syndroom waardoor ze extra gevoelig zijn voor warmte, hetgeen uiteindelijk lijdt tot een staat waarin ze in levende dode zou kunnen transformeren. Vooraleer het zover is, heeft Crichton echter contact kunnen maken met de Monarch, de leidster van de zwerm, en is overeengekomen dat, zolang haar nesten duurt, ze op Moya kan verblijven, terwijl de bemanning zich in een klein kamertje stilhoudt waar het nog redelijk koel kan gehouden worden. Daarvoor moeten de deuren van Moya echter worden open gezet worden, waardoor het Peacekeeper-schip ongehinderd kan trachten Moya over te nemen.


1.4. Throne For A Loss (48:05)
In de waan dat ze een handelsvoorstel komen doen, laat Rygel een afvaardiging van de Tavleks aan boord, en doet zich op zijn hauteine manier nog maar eens voor als de koninklijke hoogheid, om indruk te maken op de Tavleks. Het soort zaken dat deze bedrijven is echter minder fraai: ze kidnappen belangrijke personen in ruil voor losgeld, en Rygel wordt tegen zijn zin meegenomen. De bemanning van Moya heeft echter één van de ontvoerders overmeesterd, en ze komen te weten dat de Tavleks hun ontzaglijke kracht ontlenen aan een buitengewoon stimulerende drug in hun armband. Achtereenvolgens proberen D'Argo en Aeryn de armband uit, maar hun persoonlijkheid wordt er zodanig door opgefokt dat ze nog nauwelijks te controleren zijn. En wat weerhoudt hen nu feitelijk om Rygel te laten stikken in zijn eigen stommiteiten? Wel, om indruk te maken op de Tavleks heeft Rygel een kristal op zijn scepter geplaatst dat essentieel is voor de stabilisering van Moya. D'Argo, Aeryn en Crichton voeren een landing op de planeet van de Tavleks uit om Rygel te bevrijden, en Zhaan probeert intussen de gevangene, Kyr, van de verslavende nevenwerking van zijn armband af te helpen. Het komt uiteindelijk tot een confrontatie tussen Crichton en de leider van de Tavleks, die hij aan het verstand moet krijgen dat Rygel ondanks zijn grootspraak helemaal geen zeggenschap over zijn 600 miljard onderdanen heeft, laat staan dat die ook maar het minste losgeld veil hebben voor hem.

1.5. Back And Back And Back To The Future (48:05)
Moya kan nog net op tijd twee Ilanische wetenschappers redden, wiens schip in flarden vaneen is gereten. De Ilanen zijn de bloedbroeders van de Luxanen, en ze vertellen D'Argo in vertrouwen dat er een oorlog gaande is tussen hen en de Scorvianen. Hun zogenaamd wetenschappelijk experiment was dan ook niets meer of minder dan de ontwikkeling van een superwapen, dat de Scorvianen voor eens en altijd van de kaart zou kunnen vegen. Tijdens de reddingsoperatie heeft Crichton echter een dosis van de straling opgelopen, waardoor hij voortdurend toekomstvisioenen krijgt. Daarin ziet hij hoe de vrouwelijke Ilaanse, Matala, de wetenschapper, Verrell, vermoordt om zo het wapen in handen te krijgen. D'Argo misinterpreteert Crichtons waakzaamheid echter als een onhandige poging om hem van zijn amoureuze gevoelens voor Matala af te helpen. De sleutel ligt nu in Crichtons handen: kan hij uit alle mogelijke toekomstscenario's er één selecteren waarbij Moya niet hetzelfde lot beschoren is als het schip van de Illanen?


1.6. Thank God It's Friday... Again (48:04)
Na een tussenstop op de planeet Sykar heeft D'Argo niet veel zin om terug te keren naar Moya. Hij schijnt het "ware geluk" - of wat daarvoor moet doorgaan - gevonden te hebben op een plantage van tannotwortels, en is bereid om zijn krijgersbestaan hiervoor op te geven. Omdat dit zo ver uit zijn karakter ligt, gaat de rest van de crew uitpluizen wat er op Sykar aan de hand is. Sykar ziet er zowat uit als een Chinees werkkamp, waar de bewoners de vreugde van het arbeiden-tot-je-erbij-neervalt wordt ingepompt, en er altijd de belofte is dat er een rustdag zal zijn... morgen. Crichton komt erachter dat de slaafse volgzaamheid van de bewoners veroorzaakt wordt door en verslaving aan de tannotwortels. Rygel heeft er een hoop van verorberd, en op zijn structuur reageert de wortel heel anders: al zijn lichaamsvloeistoffen (ja, ook diegene waar U nu aan denkt) worden explosieven.

1.7. PK Tech Girl (48:05)
Moya stoot op de wrakstukken van de Zelbinion, ooit het vlaggenschip van de Peacekeepers, maar iets of iemand heeft het in stukken uiteen gereten. Aan boord vinden ze nog een overlevende, een Sebaceaanse technicus, Gilina, die een onweerstaanbare aantrekkingskracht uitoefent op Crichton. Gilina stond echter onder het commando van Crais, en beschouwt het schip met de vluchtelingen als verraders. Rygel heeft een andere reden om het schip eens voor de verandering niét te plunderen. De herinnering aan kapitein Durga en de folteringen die hij op de Zelbinion heeft moeten ondergaan, zitten hem nog te vers in het geheugen. Dan duikt er een schip met Sheyangs op, aggressieve ruimteplunderaars. D'Argo kan hen in eerste instantie overbluffen met zijn stoere taal, maar er hangen problemen in de lucht wanneer de Sheyangs door krijgen dat Moya feitelijk onbeschermd is.


1.8. That Old Black Magic (48:05)
Op een ruimtemarkt wordt Crichton meegelokt in de tent van een waarzegger, die heel wat over hem schijnt te weten. De waarzegger is echter een machtige zwarte magiër, Maldis, die Crichtons "ziel" uit zijn lijf rukt, en hem in zijn paleis laat duelleren op leven en dood met zijn aartsvijand, Crais. Crichton probeert het duel te vermijden, en een beroep te doen op Crais' redelijkheid om in te zien dat de dood van diens broer niet opzettelijk was. De enige hoop om Maldis te stoppen is Zhaan, die in principe krachtiger is, maar die door haar levensstijl als priesteres geweld heeft afgezworen.


Onze opinie? Farscape is een bijzonder originele, excentrieke en goed geslaagde sci-fi reeks, waarbij elke aflevering naar meer smaakt, zoals het hoort, en een perfecte mix vormt tussen romantiek, avontuur, actie, humor en fantasie. Misschien dat puriteinen zich zullen ergeren aan het Muppetachtige van Rygel XVI, het perfecte verre neefje van Yoda, maar voor een gewone televisiereeks is aan Farscape qua speciale effecten erg veel zorg besteed - en een budget dat de reeks intussen genekt heeft. Het uitgangspunt van een bende op de vlucht zijnde aliens van verschillende rassen en uiteenlopende karakters, die het willens nillens met elkaar eens moeten worden op de vlucht voor hun gemeenschappelijke vijand, is een bron voor vele goeie en originele verhaallijnen, en de onvermijdelijke wrijving veroorzaakt vonken in de vorm van spitse dialogen en gevatte one-liners. Misschien dat de karakters wel een beetje stereotiep overkomen voor frequente science-fictionkijkers, want zeg nu eerlijk, een moedige krijger (D'Argo), een mystieke priesteres (Zhaan), een hauteine harige garnaal (Rygel), een ijskoningin (Aeryn) en een toevallig passerende nietsnut annex all-round held (Crichton) - we hebben het allemaal al wel eens elders gezien. Ook sommige elementen, zoals de worm die in Crichtons lichaam kruipt in Thank God It's Friday... Again is duidelijk van The Matrix ahem... geleend.


Desondanks slagen de makers met een bruisende mix van verrassende plotwendingen telkens weer om nieuwe aspecten van de overigens goed uitgewerkte personages aan te boren. Wat de geloofwaardigheid ten goede komt, is dat de hoofdpersonages feitelijk een op elkaar aangewezen bende criminelen van divers pluimage is, die elk met hun zwakheden getoond worden, en daardoor een minder ééndimensionaal karakter krijgen. Kortom, we kunnen deze reeks van harte aanbevelen. We begrijpen alleen de releasepolitiek van Bridge niet goed: de eerste 8 afleveringen vormen net geen half seizoen van de reeks. Naast dubbeldvd's met telkens 4 of 5 afleveringen wordt deze reeks namelijk in de UK ook uitgebracht in mooie seizoensboxen. Laat ons hopen dat Bridge ons niet na aflevering 8 laat stikken.


BEELD EN GELUID
Deze acht afleveringen worden over 4 discs verspreid, elk in een mooie en stijlvolle amaray-box, met op elke disc 2 afleveringen en een lading extra's. Het 1.33:1-formaat is het oorspronkelijke formaat waarin Farscape werd uitgezonden; pas vanaf het vierde seizoen mag U zich aan een breedbeeldversie verwachten. Het beeld dat U ziet is dus géén pan & scan-versie. Over het algemeen is het een goed beeld, vrij van compressie-artefacts en met bijzonder weinig ruis of andere printfouten - alleen is er wat ruis in de vorm van witte puntjes te zien in de aflevering PK Tech Girl, een aflevering die er bovendien een stuk meer grainy uitziet dan de rest. De kleuren zijn schril en exotisch, en vormen daarmee precies het decor van wat je verwacht in een reeks als deze. De scherpte is goed tot zeer goed, wat je vooral merkt in de scènes in de ruimte, met enorm veel donkere gebieden. Wanneer dan de speciale effectenkast wordt opengetrokken, zoals in de scène uit de pilootaflevering, waarin Crichton in het wormgat wordt gezogen, merk je dat men voor de beeldkwaliteit een hoge standaard heeft nagestreefd. Kortom, zoals je hier Farscape ziet, zal je die nooit beter zien.


Waar we helemaal laaiend enthousiast over zijn, is de geluidskwaliteit. Farscape was één van de eerste TV-reeksen die in 5.1 werd opgenomen, uitgezonden en ook nog eens op dvd werd gezet - de eerste afleveringen zaten zowat bij de eerste reeks UK dvd-releases, wat maakt dat de serie net hierdoor wat extra populariteit verwierf. De dynamiek en de ruimtelijke spreiding zijn optimaal, en de subwoofer wordt constant aangesproken - soms zelfs een klein beetje té naar onze smaak, maar voor een reeks als deze moet zoiets kunnen, vinden we. De geluidstrack is bij momenten subliem, zoals in de scène in het reeds voornoemde PK Tech Girl waarin de crew van de Moya in een grote hal van een verlaten ruimteschip stappen. Ook de zeer originele muziekscore komt in 5.1 beter dan ook tot zijn recht - vergelijk maar eens met de documentaires bij de extra's, die "slechts" in 2.0 zijn uitgevoerd. Voor de vertalers moet deze reeks een hele klus geweest zijn, met al die exotische en verzonnen terminologie, maar door de band genomen hebben ze zich goed van hun taak gekwijt. Eén klacht echter: de layer change zit op elke disc ongeveer op het einde van de eerste aflevering, terwijl die toch zonder problemen tussen de twee afleveringen had kunnen geplaatst zijn.


EXTRA'S
Bridge heeft een zeer mooie selectie aan extra's overgenomen van de UK-versies, en deze op de audiocommentaren na netjes van Nederlandse ondertiteling voorzien. Zes van de acht afleveringen hebben een audiocommentaar, met onder meer creatoren Rockne S. O'Bannon en Brian Henson, en acteurs Claudia Black, Ben Browder, Anthony Simcoe en Virginia Hey. Op de eerste drie discs vinden we telkens een featurette van rond de 20 minuten terug over één van de hoofdacteurs; op de eerste disc is dat Lani John Tupu (Bialar Crais). Vreemd genoeg gaan de tweede en derde documentaire over respectievelijk Wayne Pygram (Scorpius) en Gigi Edgley (Chiana), twee figuren die in de eerste acht afleveringen niet voorkomen. Disc 4 bevat een interview van 20 minuten met creator Rockne S. O'Barron, die een zeer goede en intelligente indruk nalaat, en één van 12 minuten van co-producent David Kemper. Bij de gebruikte filmfragmenten in dit deel worden echter nogal wat stukjes gebruikt die pas later in de serie belangrijk worden, en dus redelijk vol met spoilers zitten. U bent gewaarschuwd. Laten we hopen dat met deze eerste boxset met discs Bridge al zijn kruit nog niet verschoten heeft, en de (hopelijk snel volgende) volgende reeksen van dezelfde kwaliteit zijn.


CONCLUSIE
Farscape is zeker zijn geld méér dan waard; de TV-reeks werd met de middelen van een blockbuster gefilmd, en dat is er aan te merken. De reeks is bovendien aardig geprijsd, maar het grootste gebrek is dat deze met slechts 8 afleveringen slechts zeer partieel is. Daartegenover staat dat de afleveringen tenminste wél in de juiste volgorde gepresenteerd worden. We hopen dat Bridge snel begint met de overige 80 afleveringen ook uit te brengen.

FARSCAPE OP HET WEB
De officiële site http://www.farscape.com is er voor al uw dringende behoeften.