FILM
I'm Tony Montana! You fuck with me, you fuckin' with the best!

Begin jaren tachtig maken de jonge Cubanen Tony ‘Scarface’ Montana (Al Pacino) en Manny / Manolo Ray (Steven Bauer) vanuit Cuba de overtocht naar de haven van Miami, de toegangspoort tot het beloofde land Amerika. Door de landsgrenzen tijdelijk open te stellen trachtte Castro zich te ontdoen van criminelen en politieke vluchtelingen allerhande.

De VS zijn echter niet onverdeeld gelukkig met dit manoeuvre van Castro en de meeste ‘nieuwkomers’ worden dan ook steevast opgesloten in een vluchtelingenkamp, zo ook Tony en Manolo. Al snel krijgt het duo echter de kans zich te bewijzen aan de lokale onderwereld door een andere vluchteling te vermoorden. Als tegenprestatie krijgen zij werk aangeboden in een plaatselijk restaurant. Voor de ambitieuze Tony is dergelijk werk echter te min en het duurt dan ook niet lang voor hij via Omar Suarez (F. Murray Abraham), de rechterhand van drugsbaas Frank Lopez (Robert Loggia), in contact tracht te komen met Lopez zelf. Nadat Tony en Manolo hun ‘kwaliteiten’ verschillende keren hebben getoond worden ze opgenomen in de kring vertrouwelingen rond Lopez. Voor Tony is het echter nooit genoeg…

You wanna fuck with me? Okay. You wanna play rough? Okay. Say hello to my little friend!

Scarface is één van die films die door de jaren heen is uitgegroeid tot een absolute (cult?) klassieker. De invloed van Scarface reikt inmiddels heel wat verder dan de zevende kunst, ook muzikanten (vooral uit de hip hop scène), tekenaars en videogames (denken we maar aan Grand Theft Auto: Vice City) werden erdoor beïnvloed. Misschien nog één van de vreemdste invloeden kan men vinden bij het feit dat Saddam Hoesseins’ internationale infame witwasfirma ‘Montana management’ als naam had.

Toen de film echter in 1983 werd uitgebracht waren de recensies overwegend vernietigend. Het gevestigd journaille was ondermeer geschandaliseerd door het gratuit geweld, het drugsgebruik, het veelvuldig gebruik van scheldwoorden (toen Scarface uitgebracht werd hield deze film het record voor het grootste aantal fuck’s in een film, namelijk 206). Twintig jaar later is het in elk geval ongelofelijk dat Scarface in 1983 genomineerd werd voor een Razzie award (worst director). Op dat moment beklaagde regisseur De Palma zich wellicht dat hij uit het Flashdance project stapte voor Scarface maar de tijd heeft ondertussen bewezen dat hij de juiste beslissing nam.

Scarface is deels een remake van het door Howard Hawks geregisseerde Scarface uit 1932. In de nieuwe versie werd Chicago bij voorbeeld vervangen door Miami (alhoewel de film grotendeels werd opgenomen in Los Angeles omdat men de reacties van de Cubaanse gemeenschap in Miami vreesde) en heet Tony Camonte uit het origineel (schitterend vertolkt door Paul Muni) nu Tony Montana (genoemd naar Joe Montana, de favoriete baseball speler van scenarist Oliver Stone). Naast de fantastische dialogen (zowat iedere filmfreak kan een handvol dialogen / quote’s uit Scarface citeren) valt vooral het spetterende acteerwerk op. Pacino is briljant als de door een door geschifte, paranoïde smeerlap Montana. Samen met zijn rollen als Michael Corleone (Godfather serie) en Sonny Wortzik (Dog Day Afternoon) betreft dit wellicht de beste vertolking uit zijn rijk gevulde carrière. Ook Pfeiffer en Bauer zijn perfect gecast en in bloedvorm. Bizar dat een klasbak als Bauer 20 jaar later zo een mager cv kan voorleggen, buiten films als The Beast of War en Traffic was hij voornamelijk te zien in c-films als Improper Conduct en Kickboxing Academy. Alhoewel de originele soundtrack van Giorgio Moroder onderhand wat gedateerd klinkt (typische jaren ’80 synthesizer pop) is het toch wel redelijk straf dat de studio De Palma trachtte te overtuigen om te opteren voor een nieuwe hip hop soundtrack bij de bioscooprerelease in 2003. Gelukkig lachte De Palma dit voorstel weg.

You know what capitalism is? Getting fucked!

BEELD EN GELUID
De vorige regio 2 release was in tegenstelling tot de eerste regio 1 release al anamorfisch. Toch kunnen ook wij nog enthousiast zijn over de geboekte vooruitgang: het beeld werd voor deze 20th anniversary edition volledig gerestaureerd met als gevolg dat deze print veel minder grain en printbeschadigingen bevat. Het contrast en zwartniveau zijn goed. In plaats van de Dolby Surround track op de eerste editie krijgen we nu de keuze tussen een Engelse DTS track (op de kartonnen hoes staat de DTS track niet vermeld) en een Dolby Digital 5.1 track. In vergelijking met de DD 5.1 en DTS tracks van recente films missen beide tracks bij momenten de nodige punch. Begrijp ons niet verkeerd, beide tracks zijn een grote vooruitgang ten opzichte van de eerste release. Is het normaal zo dat er toch een zekere kwaliteitsverschil hoorbaar is tussen DTS en DD 5.1 (waarbij de DTS meestal als winnaar uit de bus komt) dan is dit bij deze Scarface release minder het geval, beide tracks zijn in feite inwisselbaar.

EXTRA’S
De extra’s op deze special edition zijn een tegenvaller aangezien ze ten opzichte van de vorige editie quasi geen meerwaarde hebben. De documentaire die te vinden was op de eerste release, The Making of Scarface (50 min.) werd simpelweg opgedeeld in drie stukken met hier en daar een minimaal verschil: de herleving van Scarface (10 min.), Scarface spelen (15 min.) en Scarface maken (30 min.). De documentaire blijft natuurlijk heel goed maar wij vinden het in ieder geval misleidend dat men probeert om dit als iets nieuws voor te stellen. Op de 2e dvd vinden we nog één iets langere nieuwe extra: Def Jam presenteert, het ontstaan van een hip-hop klassieker (21 min.). Bij deze documentaire komen een aantal hip hop artiesten aan het woord die het hebben over het belang van Scarface voor de hip hop scène.

Verder zijn er nog een aantal korte extra’s :
Scarface : tv-versie (3 min.)
Deleted scenes (23 min.), we krijgen in totaal 15 verwijderde scènes
Bioscoop- en teaser trailer

CONCLUSIE
Scarface is een film die niet mag ontbreken in de collectie van ieder rechtgeaard filmliefhebber. Deze nieuwe release biedt een betere beeld- en geluidskwaliteit zodat ook diegenen die de eerdere release in huis hebben zeker een ‘upgrade’ kunnen overwegen. Op het gebied van extra’s is deze dvd echter een gemiste kans.