FILM
Anna is een arme Berlijnse die droomt van een carrière in Amerika. De problemen rond haar ongewenste zwangerschap worden opgelost doordat het zwangere Amerikaanse echtpaar Michelson haar uitnodigt om als Au Pair voor hen te komen werken. De Mitchelsons blijken een miskraam te hebben gehad en willen hoe dan ook een baby, het maakt niet uit van wie.

Na het bekijken van de prent blijkt al snel dat de Mitchelsons niet de enige zijn met een miskraam. Hetzelfde kan gezegd worden over de regisseur en zijn film. Vooral de overbodige filmshots, die in mini-montages te pas en te onpas het flinterdunne verhaal komen verstoren, zijn het irritantste aan de regie. Voor alle duidelijkheid: het gaat hier NIET over Desperate Measure uit 1998 met Andy Garcia, Brian Cox en Michael Keaton maar over een gelijknamige film uit 1995 met uitsluitend incompetente, nobele onbekenden in de rolverdeling. Inderdaad u leest het goed! De cast presteert op een gelijkaardig niveau als de regisseur. Zowat elke lokale duivenmelkersclub, die op een luie zondagnamiddag bijeenkomt, beschikt over een interessantere interactie tussen de aanwezigen dan wat de acteurs hier onderling presteren. Verveling, irritatie en hoongelach zijn bij de kijker nooit veraf bij het aanschouwen van dit filmisch onding. Dan hebben we het nog niet gehad over de statische manier van filmen (de camerman had waarschijnlijk pas voor zijn verjaardag een nieuw statief gekregen), over de voorspelbaarheid van het verhaal en over de belachelijke overacting. De commentaar hierover zullen we u wijselijk besparen.

BEELD EN GELUID
Gelukkig is de beeldkwaliteit evenwaardig aan de kwaliteit van de film. Dankzij de oneffen kleuren, het veel te donkere schaduwniveau en de talrijke aliasing en compressiefouten is dit werkelijk een vuilzak van een transfer! De 8mm. filmpjes van nonkel Frans uit 1973 zien er wat dit betreft nog beter uit. Het kan natuurlijk ook zijn dat Desperate Measures een experiment is met Europa’s eerste wegwerp-dvd? We saved the best for last. Het geluid dames en heren! Zowat elke s-klank in het dialoogkanaal klinkt vervormd. Nergens zit er enige richting in de geluidsverdeling, de Dolby Digital 5.1 soundtrack wekt het sterke vermoeden op dat het hier over een slecht geremixte monosoundtrack gaat. De muziek klinkt ten opzichte van de dialogen veel te luid en de compressiegraad (448 kbs) is zo slecht uitgevoerd dat het algemene geluidsbeeld van de totale soundtrack als een platgedrukte, metaalachtige mp3-track klinkt. Zo moet het dus niet.

EXTRA’S
You must be joking? De enige interessante extra is de ‘stop’-toets op de afstandbediening.

CONCLUSIE
Als je kickt op slechte acteurs, een belachelijk verhaal, slechte regie en daar bovenop nog eens een dvd-transfer van zeer bedenkelijke technische kwaliteit wenst, dan is Desperate Measures beslist je ding! Voor alle anderen onder ons: gelieve met een wijde boog rond deze release heen te lopen mocht je hem ergens diep verborgen in een winkelhoek tegenkomen. Dit is je reinste vuilnis!