FILM
Is de multiculturele samenleving een realiteit? Een succes? De Franse broers Daniel (Jalil Lespert) en Paul Smail (Sami Bouajila) worstelen met hun dubbele cultuur. Het is voor hen helemaal niet zo evident om zich te integreren in de Franse cultuur zonder hun eigenheid en Marokkaanse roots te verloochenen. Paul werkt als pizzaleverancier en nachtwaker in een hotel in afwachting van een geschikte job in de literaire branche. Jongere broer Daniel is gepassioneerd door bodybuilding. Vastbesloten om aan de top te geraken zoekt hij zijn toevlucht tot doping. De bezorgdheid van Paul in verband met het dopingmisbruik van Daniel en de frustratie omtrent zijn eigen falen op de jobmarkt wordt enigszins gecompenseerd door zijn liefde voor Myriam (Sylvie Testud).

Vivre Me Tue werd gebaseerd op de gelijknamige roman van de Franse acteur Jack Alain Léger. Léger publiceerde in 1997 Vivre Me Tue onder het pseudoniem Daniel Smail (dezelfde naam als één van de twee hoofdpersonages in de film). Na een reeks tv-films maakte regisseur Sinapi in 2000 zijn langspeelfilm debuut met Nationale 7, een komisch drama (met in één van de hoofdrollen de Belgische acteur Olivier Gourmet) dat in het algemeen op lovende kritieken werd onthaald. Twee jaar later volgde deze Vivre Me Tue (Life Kills Me), een Frans – Duitse coproductie. Ook Vivre Me Tue kreeg terecht een aantal goede kritieken. Het verhaal portretteert op realistische wijze de moeilijkheden waarmee migranten van de tweede en derde generatie doorgaans worden geconfronteerd in West Europa. Alhoewel er quasi geen enkele fysieke gelijkenis is tussen Lespert en Bouajil weten deze jonge Franse acteurs zeker te overtuigen als de broers Paul en Daniel. Acteur Sami Bouajila, die u misschien ook kent van Nid De Guêpes en Embrassez Qui Vous Voulez verdiende in het verleden reeds de nodige lof voor zijn hoofdrol in Drôle de Félix. Actrice Sylvie Testud wist ons reeds in het verleden te charmeren met haar acteertalent en ook deze keer wist ze ons te bekoren met haar rol als Myriam. Mede door de beperkte speelduur en het gebruik van flashbacks weet Vivre Me Tue van begin tot einde te boeien en bij momenten te ontroeren. Opmerking: de hoes vermeldt foutief een speelduur van 110 minuten, de werkelijke speelduur is 86 minuten.

BEELD EN GELUID
Over het beeld en het geluid kunnen we kort zijn: ze zijn beiden redelijk goed te noemen. Hoewel de gebruikte print nogal wat grain vertoont is de beeldtransfer over het algemeen afdoende scherp met een redelijk contrast. De Dolby Surround 2.0 track is in feite voldoende voor een dialoogfilm als Vivre Me Tue, ook de Franse dvd-release biedt enkel een 2.0 track.

EXTRA'S
Geen.

CONCLUSIE
Vivre Me Tue is een relatief onbekende film die zeker een kans verdient. De sterke vertolkingen en het bij momenten ontroerende verhaal bezorgden ons 86 mooie minuten.
De beeld- en geluidskwaliteit van deze dvd release zijn bevredigend te noemen terwijl extra’s jammer genoeg helemaal ontbreken.