FILM
J.R. (Harvey Keitel) is een jonge Italiaan in het begin van de jaren’60. Hij is katholiek, houdt van films, versiert graag af en toe een meid en hangt met zijn vrienden dag en nacht in de bars van Little Italy in New York. Op een dag ontmoet hij op de ferry The Girl. Ze is goed opgevoed, heeft gestudeerd aan de universiteit, ze is blond en aantrekkelijk en deelt met J.R. een zekere bewondering voor John Ford in The Searchers, een western uit 1956. The Girl zet de wereld van J.R. op zijn kop. Voor het eerst merkt hij dat de wereld meer te bieden heeft dan de kroegen die hij kent en de vrienden met wie hij omgaat. J.R. wordt verliefd op de blondine, maar slapen met haar doet hij niet, om religieuze redenen. Wanneer hij haar ten huwelijk vraagt bekent ze hem dat ze ooit tijdens een date is verkracht. J.R., opgezadeld met het maagd-hoer-complex uit zijn katholieke geloof, weet zich geen raad, maar besluit na een avondje stappen met z’n vrienden om het meisje te vergeven. Maar The Girl heeft het niet zo begrepen en ziet geen reden om begrip te hebben voor J.R.'s vooroordelen.

Who's That Knocking At My Door is het debuut van Martin Scorsese. Het idee voor de film ontstaat rond 1965 wanneer hij voor zijn filmopleiding een eindwerk op het getouw zet onder de titel "I Call First". Na zijn studie zoekt hij financiële steun om het project voort uit te bouwen en zo krijgt hij in de loop der jaren genoeg materiaal bij elkaar om in 1967 op het Filmfestival van Chicago zijn film te presenteren. Een producent van softporno is in 1968 bereid om de film in roulatie te brengen als er een naaktscène wordt toegevoegd. Het resultaat is een patchwork van heel verschillend materiaal: de oudste opnamen lijken op een homemovie, geïmproviseerde en relaxte opnamen (die gebruikt Scorsese in de flash backs); de tweede groep zijn de opnamen van het eigenlijke verhaal waarvoor Zina Bethune (The Girl) tegen betaling wordt geëngageerd. Zij genoot een mate van bekendheid in het milieu en moest de film een professionele uitstraling geven. De bijgedraaide naaktscène, gefilmd met veel zwart-wit-contrast, fotografische precisie en een hoog suggestie-gehalte krijgt eveneens een flashback-functie.

Voor het maken van de verschillende stadia van de film kon Scorsese nauwelijks het nodige geld bij elkaar schrapen. De opnamen werden gemaakt bij zijn moeder thuis, bij familie en vrienden of gewoon op straat in New York. Scorsese schoof popmuziek onder z’n beelden, hanteerde een rusteloze, immer bewegende camera en een montage die hij afkeek van de Franse New Wave. De personages van Scorsese hebben een intern conflict. Het zijn slechte praters die hun crisis in een minimum aantal woorden verpakken. De blik in hun ogen, de beweging van hun vingers, close ups van hun gezicht, de passie van kussende monden, dat zijn de bakens die de regisseur voor de kijker uitzet om greep te krijgen op de psyche van de hoofdrolspelers en de keuzes die ze maken. Tegelijk zijn de figuren van Scorsese charmante individuen die niet opvallen in de massa, die zich onder normale omstandigheden best gewoon kunnen gedragen, en ze praten veel, over banale dingen, over John Wayne en over de rest van de wereld, maar niet over zichzelf. J.R. en The Girl blijven op die manier uiteindelijk vreemden voor elkaar.

BEELD EN GELUID
Het beeld van deze dvd staat in 1.85:1 anamorfisch en de kwaliteit wisselt voortdurend wegens het verschil tussen de opnamen uit de diverse perioden. Het geeft de film een authentiek en realistisch, soms zelfs documentair karakter en bakent de flash backs duidelijk af. Het geluid is in mono opgenomen en is eveneens van wisselende kwaliteit. Maar daar gaat het in deze film niet om.

EXTRA’S
In de Making of documentaire From the Classroom to the Streets: Who’s that Knocking at my Door vertellen Scorsese en zijn oude schoolmaat en medewerker Mardik Martin, een Irakees van afkomst, over de ontstaansgeschiedenis van de film en de problemen die Scorsese het hoofd heeft moeten bieden om de productie tot een goed einde te brengen.

Grote fans kunnen de film ook bekijken met de audiocommentaar van Scorsese en Martin.

CONCLUSIE
Who's That Knocking At My Door is Martin Scorseses eerste film en meteen het naamkaartje van een regisseur die in de jaren’70 zou uitgroeien tot één van Amerika’s belangwekkendste filmmakers. Zijn eersteling is geen makkelijke en commerciële film, eerder een existentiële zoektocht van een jongeman naar de zin, de mogelijkheden en de beperkingen van zijn bestaan.

Who's That Knocking At My Door maakt deel uit van de Scorsese-box. De andere films zijn: Goodfellas, After Hours en Alice Doesn't Live Here Anymore.