FILM
Lisa Metzger (Meryl Streep), een joodse psychoanalyste in New York, verdient haar dagelijks brood met het luisteren naar mannen en vrouwen met bizarre afwijkingen, midlifecrises en relatieproblemen. Wanneer één van haar patiënten, een zekere Rafi Gardet (Uma Thurman), carrièrevrouw, 37 jaar oud, blond, goeduitziend en kinderloos, haar na een mislukt huwelijk van meer dan 10 jaar vertelt over een ontmoeting met een veel jongere man, stimuleert Lisa haar om met die relatie door te gaan, om voor een keer aan zichzelf te denken en te genieten van de kansen die haar in de schoot worden geworpen. De psychoanalyste is heel wat minder enthousiast en zelf een persoonlijkheidscrisis nabij wanneer ze na een aantal weken therapie inziet dat Rafi een relatie heeft met haar bloedeigen zoon David Bloomberg (Bryan Greenberg), 23 jaar oud, zeer aantrekkelijk, uiteraard joods, schilder in spé, moederskindje, samenwonend met zijn grootouders en nog net niet werkloos, al zal dat geen eeuwigheid meer duren.

De bom barst na een openhartige mededeling van Rafi aan haar psychoanalyste over de manier waarop David met haar vrijt en de superbe kwaliteiten van zijn jongeheer. Lisa komt nog nauwelijks bij en moet de sessie met haar patiënte afbreken. Haar wereld stort in: háár David met een niet-joodse en gescheiden vrouw die kinderen van hem wil; háár zoon, die ze voor een onschuldig en onervaren jongetje hield in hitsige bedscènes met een vrouw die bijna zijn moeder kan zijn… Hoe vertelt ze zulks aan haar zeer joodse ouders en echtgenoot? Hoe krijgt ze de situatie onder controle zonder haar patiënt te benadelen, zoonlief voor het hoofd te stoten of zichzelf deontologisch en ethisch te compromitteren? Wanneer Rafi van Lisa hoort dat zij de moeder is van haar jonge minnaar en David uit de mond van zijn liefje verneemt dat zijn moeder perfect op de hoogte is van zijn slaapkameractiviteiten en het prestatievermogen van zijn edele onderdelen, bundelen gevoelens van ongemak, ontzetting, verdriet, schaamte en vernedering zich tot een emotionele tsumani die alle betrokken dreigt mee te sleuren in zijn nauwelijks af te remmen kolkende vloed van agitatie en frustratie.



De Beste Romantische Komedie Van Het Jaar staat er op de hoes van Prime. Je houdt het nauwelijks voor mogelijk na een dergelijke inleiding? Het punt is dat Prime een film is met twee thema's: de relatie tussen David en Rafi enerzijds en de persoonsverwisseling anderzijds (om het fenomeen een naam te geven). Het verhaal van David en Rafi is er eentje van twee mensen die verliefd worden op elkaar, maar die qua background, leeftijd en religieuze achtergrond nauwelijks iets met elkaar gemeen hebben. Bovendien is Rafi een aantrekkelijke vrouw, maar iedereen beseft dat de dag komt dat men haar voor Davids moeder zal houden. Haar vruchtbaarheidsklok tikt op 37 jaar tegen een razend tempo, terwijl David op zijn 23ste niet meteen geneigd lijkt te zijn om vadertje te willen spelen. Hoe romantisch het ook allemaal lijkt, het drama heeft Ben Younger, de regisseur, al vanaf het begin in zijn script gestopt (dat hij overigens helemaal alleen schreef en dat nogal wat biografische en dus waarheidsgetrouwe elementen blijkt te bevatten). Het misverstand over wie Rafi's minnaar eigenlijk is, is de andere pilaar die deze film schraagt. De problematiek komt zeer uitvoerig aan bod en sommige kijkers zullen wellicht van oordeel zijn dat Younger veel te lang wacht om de waarheid aan het licht te brengen. Het duurt inderdaad ruim een uur voor Ben Younger het misverstand opruimt. Maar de confrontatie Streep/Thurman is te aantrekkelijk en te dankbaar om het materiaal zo maar weg te gooien. Zij zorgen voor de humor en de comedy, waarbij Thurman als aangever fungeert voor een Meryl Streep die quasi op haar eentje een vuurwerk van knetterende oneliners en faciale distorties ten beste geeft en de lachspieren van de toeschouwers op hun uithoudingsvermogen test. Vreemd genoeg is Streep op geen enkel moment echt grappig, maar geeft zij gestalte aan het drama van een perfecte en bijdetijdse relatieconsulente die zich in haar privé-leven plotseling geconfronteerd ziet met haar eigen beperkingen, vooroordelen en conservatieve reflexen. Met een paar perfect geplaatste slapstickachtige flashbacks over Davids grootmoeder en zijn voormalige liefjes, zorgt Ben Younger ervoor dat zijn film inderdaad het predikaat comedy verdient. Voor het zover komt heeft hij echter met een batterij realistische, zinvolle en niet van ernst en waarheid gespeende dialogen tussen Lisa en Rafi voor voldoende dramatische spanning en geloofwaardigheid gezorgd, waardoor Prime ook kan appelleren aan een publiek dat van cinema meer verwacht dan humor en goedkope romantiek.



De prestaties van de betrokken hoofdpersonages zijn uitstekend, ondanks het feit dat het verhaal over de persoonsverwisseling u misschien niet helemaal kan overtuigen. Meryl Streep, die zich altijd al goed voelde in de huid van een joodse vrouw, speelt de rol van de Amerikaans-joodse moeder van zeer middelbare leeftijd. Ze doet dat met een raffinement en een precisie waartoe alleen de allergrootsten in staat zijn. Voor wie nog mocht twijfelen aan haar grote talent volstaat het om te verwijzen naar haar rol als Sophie Zawistowski in Sophie's Choice uit 1982 (voorlopig alleen in de USA op dvd) of haar indrukwekkende performance als Inga Hellms Weiss in de tv-miniserie Holocaust uit 1978 (alleen in Vlaanderen en Nederland nog niet op dvd verschenen). Uma Thurman, de jonge actrice die vooral bekend is door haar vrij koele interpretaties in Pulp Fiction, Kill Bill Vol. 1 en Kill Bill Vol. 2, bewijst in Prime over een indrukwekkende innerlijke kracht te beschikken waardoor ze deze karakterrol meerwaarde en voldoende inhoud weet te geven. Bryan Greenberg, van joodse afkomst en tot nog toe vooral actief in Amerikaanse televisieseries, is de revelatie van Prime. Op een zeer overtuigende manier laat hij zijn personage de overgang maken van de speelse 23-er naar de volwassen minnaar en succesvolle schilder. Zijn acteerprestatie is innemend, naturel en spannend en hij weet zich uitstekend te redden in het gezelschap van de beide vrouwelijke hoofdrolspeelsters.



BEELD EN GELUID
Prime is onder de beste omstandigheden op pellicule vastgelegd. De kleuren zijn realistische en bij momenten fel. In de interieurs is er sprake van een consequente afwisseling tussen donkere tinten in de joodse decors en veel lichtere tinten in de vertrekken van Rafi en David, als om het verschil tussen de beide milieus duidelijk aan te geven. Het tegenlicht wordt als methode gebruikt in de vrijscènes van David en Rafi, waardoor er veel wordt gesuggereerd zonder dat de film een te hoge rating moest vrezen vanwege de censuurkabouters. Het contrast is in orde en van ongerechtigheden of compressiefouten is er geen sprake. Het geluid is eenvoudig en beweegt zich vooral vooraan. De achterste geluidskanalen komen zelden aan bod, tenzij in de heftige hiphopfragmenten. Tijdens de dialooggestuurde scènes zorgen ze voor kleine details indien het geluidsniveau van uw televisie hoog genoeg staat, wat in huiskameromstandigheden wellicht nauwelijks het geval zal zijn. U heeft de keuze tussen stereo, 5.1 en DTS 5.1, waarbij deze laatste duidelijk het voortouw neemt in de luide muziekfragmenten en een iets voller geluid produceert. Voor de rest is er nauwelijks merkbaar verschil en is het maar de vraag of DTS hier onmisbaar is?

EXTRA'S
Op de dvd staan nogal wat extra's, samen goed voor ruim 45 minuten extra kijkplezier. In de Featurette (9 min.) geven de regisseur, de producer en de acteurs uitleg over hun personage en de betekenis van de film. Ze praten over de onderlinge samenwerking, de werkwijze van de regisseur en de redenen waarom ze hun medewerking aan deze productie wilden verlenen. Er is de Originele Bioscooptrailer en een rits Interviews met Acteurs en Crew (7 min.) met de hoofdacteurs, Jon Abrahams, Ben Younger en producer Jennifer Todd, die ook al gedeeltelijk in de Featurette zijn verwerkt, met aansluitend een weinig origineel en bijna overbodig Persinterview met U.Thurman en B.Greenberg (18 min.). De Verwijderde Scènes (ruim 8 min.) zijn interessant omdat ze een aantal fragmenten bevatten van verhaallijntjes die in de film niet verder zijn uitgewerkt (o.a. de ervaringen van Rafi's ouders tijdens een huisruil met vrienden in Miami). De Bloopers en Outtakes (kleine 4 min.) zijn leuk en minder leuk en B-Roll (8 min.) bevat een paar losse opnametakes, gemaakt tijdens de draaisessies. Het extra materiaal staat in 1.85:1 of 1.33:1 en is Nederlands ondertiteld.

Het selectiescherm en de begeleidende schermpjes zijn mooi en verrassend smaakvol qua ontwerp en vormen daarmee een leuke uitzondering op de vaak weinig geïnspireerde aanpak van de maatschappijen terzake.



CONCLUSIE
Prime van regisseur Ben Younger is een romantische komedie tussen een vrouw van 37 en een jongeman van 23 en tegelijk een dramatisch verhaal over de confrontatie tussen verschillende culturen en milieus op één en dezelfde plaats, in dit geval smeltkroes New York. In de figuur van Meryl Streep verenigt hij alle morele en ethische tegenstrijdigheden die in een moderne stadsomgeving ondanks alle wederzijdse begrip en tolerantie aan de oppervlakte komen. Ben Younger vraagt zich ook af wat liefde eigenlijk is, of liefde per se een heel leven mee moet gaan; of liefde misschien ook tijdelijk mag en kan zijn, een proces met een begin en een einde, een fase die tot meer wijsheid en ervaring leidt; of liefde ook louter therapeutische doeleinde mag dienen, een schakel mag zijn in een coming-of-age-proces. De dialogen die hij gebruikt doen er daarbij vaak niet veel toe, maar de waarheden die ze verbergen en die de acteurs op een sublieme manier aan het licht brengen via hun mimiek en hun intonatie, via hun bewegingen en reacties, die zijn waarheidsgetrouw en realistisch en vooral herkenbaar. De humor, meestal rechtstreeks verbonden met de dramatische ontwikkelingen in het scenario, werkt daarbij therapeutisch voor de toeschouwer en zorgt er voor dat Prime op elk moment voor verschillende groepen kijkers verteerbaar en bevattelijk blijft.