FILM
Ame Agaru of After The Rain zoals de internationale titel van deze Japanse film luidt, is een sprookjesachtige Samuraifilm met een humanistische boodschap. Het scenario is van de hand van meesterfilmer Akira Kurosawa op een kortverhaal van de Japanse schrijver Shugoro Yamamoto over een verarmde Samurai opzoek naar werk. Samen met zijn vrouw trekt hij door het land en biedt zijn diensten aan op de adellijke landgoederen die hij passeert, maar na twee mislukte pogingen is de moed hem in de schoenen gezonken en belooft hij zijn vrouw het vechten voorgoed op te geven.



Het verhaal speelt zich af in de 18de eeuw tijdens het zgn. Kyôhô-tijdperk aan het begin van het regenseizoen. Ronin Ihei Misawa (Akira Terao) en zijn vrouw Tayo (Yoshiko Miyazaki) hebben hun intrek genomen in een hotel langs de grote rivier. Wegens de aanhoudende regenval is die gezwollen. Oversteken is er voorlopig niet bij en dus is het wachten op beter weer en een lager waterpeil. Het dagenlange wachten brengt de medereizigers, meestal arme boeren, in problemen: hun geld raakt op en ze kunnen geen voedsel meer kopen. Er ontstaat onrust in het hotel en de minder gefortuneerde gasten werken elkaar op de zenuwen. Om de grootste nood te lenigen bestelt Ihei Misawa een lading rijst en toebehoren bij de plaatselijke kruidenier. De hotelgasten maken zich meteen op voor een feestje. Om al die vreugde te betalen heeft Ihei Misawa de regels van de Samurai-ethiek evenwel moeten overtreden: op de plaatselijke burcht is hij een gevecht aangegaan met als hoofdprijs een geldsom. Misawa's echtgenote vergeeft het haar man dat hij zich niet aan z'n belofte heeft gehouden als ze ziet hoe gelukkig hij de uitgehongerde boeren en hun kroost maakt. Als geen ander begrijpt ze hoe moeilijk hij het ermee heeft: een samurai blijft z'n levenlang een krijger.

Wanneer de plaatselijke krijgsheer Lord Nagai Izuminokami Shigeaki (Shiro Mifune) lucht krijgt van de aanwezigheid van Ihei Misawa op z'n grondgebied, stuurt hij een delegatie naar het hotel om hem uit te nodigen voor een bezoek aan het paleis: de machtshebber is op zoek naar een nieuwe wapenmeester en over de nieuwkomer heeft hij veel goeds gehoord. Plaatselijke kandidaten voor de hoog aangeschreven positie aan het hof voelen zich tekort gedaan, maar wanneer ze één na één de testkamp tegen Ishei Misawa verliezen, zoeken ze een andere manier om z'n kandidatuur te dwarsbomen.



In tegenstelling tot wat men zou verwachten is Ame Agaru niet het toneel van indrukwekkende zwaardgevechten en ultieme confrontaties tussen indrukwekkende Samurai. Dit is een film waarbij Akira Kurosawa zich voorstelde dat hij de kijker gelukkig zou maken en regisseur Takashi Koizumi die Ame Agaru opdraagt aan de oude meester, stelt niet teleur. Z'n film is mild van toon en enscenering en het tempo relaxed. Het verhaal is eenvoudig en ongedwongen waarbij de overweldigende natuur regelmatig de centrale aandacht krijgt. De actie in het hotel wordt afgewisseld met beelden van de stromende regen, de woelige rivier die alles meesleurt wat niet stevig verankerd is, de samurai die zich terugtrekt in de eenzaamheid van het bamboebos om de eenvoudige zwaardrituelen van elke krijger uit te voeren. Het zijn indrukwekkende en betekenisvolle scènes van een ongeëvenaarde schoonheid. Als contrast toont de regisseur ons de armoede van de boeren en de landsmannen met hun gezin in de enge gemeenschappelijke leefruimte van het hotel, op elkaar gepakt en zonder enige mate van privacy, in slechte hygiënische omstandigheden; een jonge prostitué, uitgestoten en verguisd; een kort aangebonden krijgsheer die zijn vazallen voortdurend vernedert en een bende wapenmeesters die samenzweert, complotteert en intrigeert: een bloedmooie en wrede wereld met de mens langs de schaduwzijde. Gelukkig zijn er Ihei en zijn vrouw Tayo als hartverwarmende en meevoelende protagonisten. Hun leven staat in het teken van wederzijds respect volgens aloude tradities en medeleven met degenen die het minder goed getroffen hebben. Het klinkt een beetje oubollig en belegen, maar het resultaat is een verrassend mooie parabel over de samuraikrijger als verdediger van de macht én beschermer van de bezitslozen.

BEELD EN GELUID
Ame Agaru staat in de originele 1.85:1-verhouding. Het beeld is quasi perfect zonder storende ongerechtigheden of beschadigingen. De kleuren zijn realistisch tot oververzadigd en het zwart-witcontrast helemaal in orde.
Het geluid doet zijn voordeel met een prachtige soundtrack van componist Masaru Satô, een unieke figuur die over een periode van 45 jaar ruim 300 filmsoundtracks afleverde. De overvloedige natuurgeluiden zitten in de surround.

EXTRA'S
Bij de extra's vinden we een Originele Bioscooptrailer en een aantal tekstschermen over het leven en werk van Akira Kurosawa.



CONCLUSIE
Voor Ame Agaru zullen de liefhebbers van Japanse gevechtsfilms en aanverwante genres beslist hun neus ophalen. Deze intimistische, gevoelige en bij wijlen grappige film met een beperkt aantal gevechtsscènes, legt de nadruk op de indrukwekkende natuur en de kuiperijen van de menselijke geest, op de hoofse aard van de samuraikrijger, eerder dan op zijn kundigheid als vechter en oorlogsmachine. Het resultaat is een a-typische samuraifilm die dankzij sterke acteerprestaties en een precieze toonzetting evolueert tot een humanistisch sprookje, waarbij het open eind nog voldoende ruimte laat voor persoonlijke interpretatie. Aanbevolen.