Champagne maakt deel uit van Hitchcock Originals, uitgebracht door Universal als onderdeel van een carrièreoverspannende Hitchcock Collection. Onder de noemer Hitchcock Originals verschenen ook The Ring, The Farmer's Wife, The Manxman, Blackmail, Murder!, The Skin Game, Rich And Strange en Foreign Correspondent. Champagne staat op één dubbelgelaagde dvd met The Ring.

FILM
Betty, een miljonairsdochter met een rebels karakter, vliegt de Atlantische Oceaan over, alleen om haar geliefde te ontmoeten op een oceaanstomer. Haar vader keurt Betty’s gedrag af: niet enkel haar roekeloze gedrag steekt hem tegen, ook het feit dat ze wil trouwen met een man waarvan hij vermoedt dat hij uit is op het familiefortuin. Vader vliegt dan ook stante pede over naar Parijs, waar hij zijn verkwistzieke dochter de les wil spellen. Maar hij heeft nog een andere mededeling: door een bruuske beursdaling is hij al zijn geld verspeeld. Betty is geschokt als ze dit hoort. Haar extravagante levensstijl moet ze abrupt laten varen en de relatie met haar verloofde dreigt op de klippen te lopen. Om de eindjes aaneen te knopen, gaat Betty zelfs werken als 'bloemenmeisje' in een louche nachtclub.

Hoewel hij enkele subversieve elementen in de plot weet te smokkelen, is Champagne een van de meest luchtige prenten die Alfred Hitchcock heeft gemaakt. De film heeft de allure van een publieksvriendelijke zedenkomedie, waarin de hogere klasse van zijn piëdestal wordt geduwd met als doel de gulle lach van de kijker op te wekken. Veel diepgang hoef je bovendien niet te verwachten: dit is louter vermaak voor de massa. Maar het is goed vermaak. Origineel kan je het verhaal dan wel niet noemen, de executie ervan is perfect. De plot doorloopt immers met een prima komische timing alle fasen van een klassiek 'riches to rags'-relaas en kent nauwelijks dode momenten. Enkel naar het einde toe, wanneer een iets te nadrukkelijke moraal gekoppeld wordt aan een niet bijster verrassende twist, slabakt de film.



Hitchcock slaagt er dus in een zeer frivole sfeer te evoqueren, maar schuwt de duistere kantjes niet. Zo is het eerste uur een pure komedie, maar duiken in de laatste 25 minuten veelvuldige verwijzingen op naar prostitutie. Een meisje dat gedwongen wordt zichzelf te kunnen verkopen om te kunnen overleven, is echter niet bepaald het perfecte komediemateriaal en dus raakt de regisseur dit thema maar zeer subtiel aan, naïef zelfs, zodat de luchtigheid van de prent nooit verloren gaat. Wel intrigerend is een korte passage in de slotminuten waarin Hitchcock mogelijk alludeert op een homoseksuele relatie die Betty's vader heeft met een andere protagonist. Het is niet duidelijk of dit expliciet de bedoeling was van de cineast, maar het zou in ieder geval de afwezigheid van een moederfiguur verklaren. Op een technischer niveau toont Hitchcock slechts sporadisch waartoe hij in staat is, o.a. via nieuwe experimenten met point-of-view, net als in The Ring, waarbij een camerashot doorheen een champagneglas het meest opvallende is.

De goede cast blijkt een bepalende factor in de goedgeluimdheid die Champagne onverwacht vaak opwekt. Betty Balfour is ideaal als het naïeve rijkeluiskind dat een lesje nodig heeft. In de traditie van de stille film zet ze haar gelaatsuitdrukking wat te sterk aan, maar dat stoort nooit. Opvallend is dat Gordon Harker – als haar vader – net het tegenovergestelde doet, en de minder-is-meermethode kiest. Hierdoor krijgt zijn personage de air van een klassiek karakter uit een oerdegelijke misdaadprent uit de jaren veertig, en iedere filmliefhebber zal zijn performance dan ook met plezier aanschouwen. De nevenpersonages Jack Trevor en Ferdinand Von Alten springen de plot met zo’n onregelmatig tempo in en uit dat het als kijker moeilijk is een band met hen op te bouwen.

Champagne is bijgevolg een film geworden die behoorlijk atypisch is in het oeuvre van de Master of Suspense, maar die ondanks zijn extreme trivialiteit de tand des tijds verrassend goed heeft doorstaan. De verdienste daarvoor dient op deze dvd-uitgave echter niet alleen bij de filmmmakers en acteurs gelegd te worden, maar ook bij de knappe pianomuziek van Xavier Berthelot. Op vraag van Studio Canal componeerde hij begeleidend muzikaal behang voor alle stille films van Hitchcock die in de Hitchcock Originals-serie zijn opgenomen. Zijn composities voor Champagne – waaronder een leitmotiv dat herinneringen oproept aan Christopher Komeda's score voor The Fearless Vampire Killers – dragen oneindig bij aan de mate waarin je meegezogen wordt in het verhaal en verlenen de prent een extra glans.



BEELD EN GELUID
De beeldkwaliteit van Champagne oogt heel wat beter dan je van een prent uit 1928 zou verwachten. De transfer schijnt getrokken van een kopij die qua krassen en beeldruis weinig problemen heeft gehad om de voorbij tachtig jaar te doorstaan. Contrasten en scherpte zijn natuurlijk niet optimaal, maar meer dan bevredigend. De enige uitzondering op de uitmuntende beeldkwaliteit vormen een aantal geïsoleerde nachtscènes en de titelkaarten, die zwaar te lijden hebben onder krassen en andere beschadigingen. De soundtrack wordt in mono weergegeven en bevat een prima muzikale pianobegeleiding.

EXTRA'S
De bonussectie bevat enkel een Fotogalerij met tien stills.

CONCLUSIE
Van alle stille films die Alfred Hitchcock draaide zou je verwachten dat Champagne de tand des tijds het moeilijkst heeft doorstaan, maar het omgekeerde is waar. De frivoliteit van toen blijft ook voor een hedendaags publiek vrij fris en goede acteerprestaties en een bijzonder professionele productie verhullen de generische aard van de plot. Het beeld ziet er bovendien verrassend goed uit na tachtig jaar en ook de nieuwe pianotrack klinkt goed. De bonussectie bestaat uit een fotogalerij.