FILM
Dat Fox recentelijk de fout inging met de DVD-release van Tom Greens' misbaksel Freddy Got Fingered, konden we hen nog vergeven. Iedere productiemaatschappij maakt immers foute keuzes inzake het wel of niet uitbrengen van een bepaalde film op DVD. Met de simultane release van deze Say It Isn't So scoren ze een makkelijke 2 op 2 inzake het uitbrengen van de verkeerde film op ons favoriete medium. Het is blijkbaar een trend geworden om de hedendaagse komedies vol te steken met vettigheden en vunzigheid. Humor op (en over) het randje van de fatsoenlijkheid wordt sinds het succes van There's Something About Mary en Me, Myself and Irene blijkbaar aanzien als de trekpleister om veel volk naar je film te lokken. Het zijn trouwens dezelfde makers van deze eerstgenoemden die deze mislukte 'romantische' komedie produceerden. Het verhaal draait rond een zekere Gilly Noble die op een gegeven moment de liefde van z'n leven tegenkomt in de persoon van Jo. Als onbekwame kapster ontdoet ze hem eerst fijntjes van z'n rechteroor (in beeld gebracht!) waarna ze halsoverkop verliefd worden. Als een privédetective dan nog de biologische ouders van Gilly terug weet te vinden kan de jongeman z'n geluk niet op. Wat blijkt echter: de ouders van Jo zijn ook de ouders van Gilly waardoor zij blijkbaar onwetend een incestueuze relatie aangingen met elkaar. Jo verhuist en net als ze op het punt staat te trouwen met een rijke nitwit, komt Gilly erachter dat alles gebaseerd was op een vergissing en dat Jo helemaal zijn zus niet is. Het vervolg laat zich raden en al de bestaanbare clichés van het romantisch einde worden uit de kast gehaald.

BEELD EN GELUID
Een film als deze die gepresenteerd wordt in een Dolby Digital 5.1 is eigenlijk vrij nutteloos. Tijdens een handvol scènes is er sprake van enig geluid uit de surroundkanalen en dan hebben we het gehad niettegenstaande er meerdere mogelijkheden waren om dit te doen. Aan de andere kant zijn de dialogen helder en verstaanbaar en doen de frontspeakers goed hun werk. Alhoewel het normaal is dat van een film als deze geen agressieve geluidstrack kan verwacht worden, mocht men toch de moeite ondernomen hebben om ons iets meer een surroundgevoel te bezorgen dan die luttele 5 keer zoals nu het geval was. Geen kritiek op vlak van de beeldtransfert: een mooi 1.85:1 anamorfisch beeld met mooie heldere en kleurrijke buitenscènes en warme donkere binnenscènes. Dit alles is vrij van artefacten, oneffenheden of grain en het beeld is in zijn geheel opmerkelijk helder.

EXTRA'S
Aan de audiocommentaar van de regisseur en Chris Klein is te horen dat deze beide goeie vrienden zijn van elkaar. Alhoewel het niet bijster informatief is komt het wel amusant over. Wel moet gezegd dat naar het einde van de film toe er meer en meer stille momenten aanwezig zijn, wat al iets doet vermoeden betreffende de complexiteit van deze prent. Hiernaast krijgen we een totaal nutteloze 4 minuten durende featurette waarbij iedereen die iets of wat met de film te maken heeft in 10 seconden mag mededelen hoe goed en grappig hij/zij deze film wel vindt. De 6 verwijderde scènes zijn eigenlijk uitbreidingen van in de film opgenomen scènes en bevatten meer van dezelfde stupide humor. Om af te sluiten een theatrical trailer en 5 tv-spotjes. Mocht deze film onze interesse op de een of andere manier opgewekt hebben, waren we allesbehalve tevreden geweest met dit aanbod aan extra's.

CONCLUSIE
Alhoewel we snel de humor van iets inzien, ontgaat het ons hier totaal waarmee er te lachen valt. De weinige extra's en het technische aspect van de DVD zijn bijlange niet voldoende om deze miskleun te redden. Net zoals Freddy Got Fingered laat u dit misbaksel best links liggen.