FILM
Zelden gaf de titel van een film beter weer wat zich in het hoofd van de kijker afspeelt na het rollen van de eindgeneriek als bij What Just Happened. In een poging om de filmindustrie te parodiëren, vuurt Barry Levinson het ene nekschot na het andere af - en hij viseert daarbij zowel producenten als acteurs en impressario's - maar het blijken uiteindelijk stuk voor stuk losse flodders. Wat de makers voor ogen hadden is duidelijk: het succes van Robert Altmans verbluffende The Player naäpen. Helaas zaten in die film nog een geloofwaardige romantische plot én een intrigerend thrillerelement, waardoor ook iemand die niks van Hollywood kent zich kon amuseren. What Just Happened beperkt zich louter tot beslommeringen van 'the rich and famous' in Tinseltown - een notoir kliekje egotrippers en misantropen - en vervreemdt zich bijgevolg van meet af aan van de kijker.

Protagonist is Ben, wiens persoonlijke leven al grotendeels aan scherven ligt - met twee mislukte huwelijken, één tienerdochter en oprukkende tekenen van ouderdom. Zijn plaats als één van de dertig belangrijkste producenten van de stad komt echter  in het gedrang als de regisseur van een voor Cannes geselecteerde film weigert om consessies te doen voor het slot van de film (het in koelen bloede neerschieten van een hond is blijkbaar een brug te ver). Bovendien dreigt Bruce Willis de opnames van een volgend project van de rails te rijden want hij weigerde zijn baard af te scheren voor de rol. Gekoppeld aan de persoonlijke besognes van Ben resulteert dat in twee hectische weken, die zijn carrière kunnen maken of kraken.

Mocht het personage Ben enige diepgang meegekregen hebben, dan had dat alles de kijker misschien nog iets kunnen schelen, maar het scenario (van nota bene Untouchables-producent Art Linson) schildert hem af als een ruggengraatloze speelbal van het lot. Wellicht is dat net het statement dat de makers willen maken, maar het komt het empathisch gehalte van de prent noch het entertainment ten goede. Is het geloofwaardig dat Ben wel verbale maar geen lijfelijke actie onderneemt om zijn projecten te redden? Ongetwijfeld. Groeit hij als personage door een voorbeeld van opperst immobilisme te spelen? Allerminst. Bovendien zet het scenario hem neer als een domme, naïeve man en als er iets is wat je niet van Hollywoodproducenten kan zeggen, dan is het wel dat ze naïef zijn. De karakteriële onderontwikkeling verspreidt zich trouwens over álle personages.

Het is bijgevolg een raadsel hoe Levinson erin slaagde met dit scenario een heuse sterrencast aan te trekken. Robert De Niro zet zijn gestage val van steengoede Oscarwinnaar naar C-list geldgraaier voort door Ben zielloos en ongeïnteresseerd te vertolken. Robin Wright Penn is een wandelend cliché van een ex-vrouw, Catherine Keener laat geen indruk na als studiobaas. Zelfs de doorgaans betrouwbare Michael Wincott doet niks met zijn rol als arrogante Britse regisseur. Stanley Tucci verdwijnt in elk van zijn scènes haast onopgemerkt in het decor, terwijl Sean Penn niet eens een geloofwaardige vertolking van zichzelf neerzet en John Turturro zelfs op een lager niveau acteert dan in Transformers. De enige die een beetje plezier schijnt te hebben met het parodiëren van Hollywood - en zichzelf - is Bruce Willis, ironisch genoeg een castlid dat ook al opdook in het duizendmaal superieure The Player.

Barry Levinson mag dan al een gouden beeldje van een naakte man met een zwaard op zijn schoorsteen hebben staan, sinds Rain Man heeft hij een miserabel parcours afgelegd als filmer (enkel Bugsy en Wag the Dog zijn het vermelden waard). Kijken naar What Just Happened is zich de vraag stellen waar het talent van de regisseur naartoe is, want ook de beelden in de film zijn op hun best warrig en incoherent. De prent is kortom een zielig nadir voor een groot deel van de betrokkenen. What Just Happened is zodanig een film voor insiders dat degenen die mogelijk geïnteresseerd zijn er 100 minuten van hun leven voor op te offeren met moeite de kleinste screeningroom van Hollywood gevuld zouden krijgen.

BEELD EN GELUID
Voor een recente release stelt de beeldkwaliteit van What Just Happened toch wat teleur. Het contrast heeft te weinig diepgang, de zwartniveaus neigen geregeld naar het grijze en de kleurenweergave is middelmatig. Grain of beeldfoutjes zijn weliswaar niet of nauwelijks aanwezig, maar dat maakt de visuele weergave niet minder middelmatig. Voor de soundtrack heb je de keuze tussen een DTS-spoor en een DD 5.1-track. Geen van beide bezit echter genoeg dynamiek om de kijker extra bij het verhaal te betrekken.

EXTRA'S
De enige extra's op de schijf zijn Trailers voor de hoofdfilm en drie andere Paradiso-releases.

CONCLUSIE
What Just Happened is een gigantische verspilling van geld en talent. Wat cast en crew bezielde om hun naam aan dit project te verbinden, dat mag Joost weten. Feit is dat deze arrogante, nietszeggende, van clichés vergeven film voor eeuwig een smet op hun cv zal zijn. Beeld en geluid halen een degelijk niveau op de disk, maar de bonussectie bevat enkel een handvol trailers.