FILM
De voorbije decennia zijn er meerdere pogingen gedaan om Suske en Wiske, de populairste striphelden van de Lage Landen, naar het grote of kleine scherm te brengen. In de jaren zeventig was er nog de charmante poppenreeks van Wies Andersen, maar de tv-tekenfilms van Studio 5 uit de jaren negentig oogden lamentabel en de live-actionbioscoopfilm van De Duistere Diamant is misschien wel de slechtste Vlaamse film ooit gemaakt. Toen productiehuis Skyline enkele jaren geleden aankondigde dat er een nieuwe poging werd gedaan om Sus en Wis op het witte doek te brengen, was ik dan ook bijzonder sceptisch. De keuze om i.p.v. traditionele animatie computeranimatie te gebruiken, verhoogde die scepsis nog exponentieel. Terecht, zo blijkt, want De Texas Rakkers is een prent om snel te vergeten. Hoewel de degelijke plot van het stripalbum behouden blijft, is het verhaal te slap om een bioscoopfilm van vijf kwartier te dragen. De abominabele 'moderne' ingrepen in het script en de teleurstellende kwaliteit van de animatie slaan de laatste spijker in de doodkist van deze Suske en Wiske-verfilming.

Het verhaal gaat aan het rollen wanneer Lambik in een van zijn whiskyflessen een miniatuurversie van een Texas Ranger aantreft. Ranger Tom blijkt verkleind te zijn door de genadeloze bandiet Jim Parasijt, die het westernstadje Dark City onveilig maakt. Zoveel onrecht kunnen Sus, Wis, Lambik, Jerom en Tante Sidonia niet aanzien en dus vertrekken onze helden stante pede naar Texas om er de strijd met Jim Parasijt aan te gaan. Ze nemen er zelfs de rol van Texas Ranger aan. De orde handhaven in het stadje blijkt helaas geen sinecure: Jim Parasijt slaat hen immers voortdurend gade via de vele verborgen camera's die hij in Dark City installeerde. Bovendien worden zowel Jerom als Lambik verliefd op de ambigue saloonzangeres Miss Missy en dreigt Theodoor Boemerang - neef van stofzuigerverkoper Theofiel - met zijn opportunistische zakeninstinct roet in het eten te gooien.

Hoewel bovenstaande een intrigerende premisse lijkt, wordt het verhaal vakkundig de nek omgewrongen door het amateuristische scenario van Dirk Nielandt, Eric Wirix en Guy Mortier. Het tempo van de film zit volledig fout en er worden nimmer pogingen ondernomen om het karakter van de personages uit te diepen. Het is de klassieke fout van stripverfilmingen: de makers denken dat wat werkt op papier ook op het witte doek zal werken. Maar op het scherm zijn de domheid van Lambik, de brute kracht van Jerom, het bemoederende van Tante Sidonia en de kinderlijke heldhaftigheid van Suske en Wiske vooral ergerlijk naïef en saai. De dialogen zijn in hetzelfde bedje ziek, terwijl de sporadische 'hippe' verwijzingen om ook volwassenen aan te spreken, hopeloos ongeïnspireerd zijn. Een tenenkrullende verwijzing naar Brokeback Mountain is daar een goed voorbeeld van. Die is immers anno 2009 zo vers als uitgedroogd brood.

Maar niet alleen in het scenario schiet De Texas Rakkers tekort. De regie van Wim Bien en Mark Mertens kent af en toe een positieve opflakkering - vooral in een handvol actiescènes - maar registreert eerder dan de kijker emotioneel te manipuleren. De animatie is nog een gradatie erger. Deze prent is met zijn kostprijs van 9 miljoen euro de duurste Vlaamse film ooit, maar het is allemaal weggegooid geld. Verwend als we zijn door buitenlandse meesterwerkjes van Pixar en consoorten, oogt de animatie van De Texas Rakkers als iets wat een verdienstelijke hobbyist op zijn Mac in elkaar heeft geflanst. De personages zien er uit als plastic poppetjes, de achtergrond en voorgrond interageren nauwelijks en schaduwen en contrasten hebben vaak meer weg van lelijke vlekken dan van sfeerelementen. Met name het kleurenpalet is bovendien ronduit lelijk.

De hoop van Skyline om De Texas Rakkers als springplank te gebruiken om een hele reeks Suske en Wiske-films te produceren lijkt op artistiek vlak dus alvast gefnuikt. Maar ook commercieel gezien behoort dit waarschijnlijk niet meer tot de mogelijkheden, want zowel in Vlaanderen als in Nederland flopte de prent (terecht) grandioos. Suske en Wiske, ooit de kroonjuwelen van de Vlaamse strip, hebben het in dit nieuwe millennium dus zwaar te verduren. Op stripvlak waren er een bittere tekenaarswissel, een slecht onthaalde stijlbreuk en de veelvuldig verfoeide coveraanpassingen. En in de bioscoop is er na de schande van De Duistere Diamant een tweede smet op hun blazoen gekomen door de ongeïnspireerde en valse ambitie van De Texas Rakkers. En dat krakende geluid dat u nu in de achtergrond hoort? Dat is Willy Vandersteen die zich omdraait in zijn graf.

BEELD EN GELUID
Op de beeldkwaliteit van deze recente digitale productie zou weinig aan te merken mogen zijn, maar de lamentabele kwaliteit van het basisproduct zorgt ervoor dat de transfer nooit een eerlijke kans krijgt. Scherpte is over de ganse lijn een probleem, terwijl ook de kleurenweergave de ogen van de kijker op de proef stelt. In de daglichtscènes is het contrast nog te doen, maar de duistere scènes brengen het er op dat vlak minder goed van af. Grain of printbeschadigingen zijn wel nergens te zien. De soundtrack neemt de vorm aan van een DD 5.1-spoor dat genoeg dynamiek bevat om de kijker te engageren, maar te weinig de mogelijkheden van de boxen benut om de kijker volledig onder te dompelen in de cartooneske wereld. Zowel een Vlaamse als een Nederlandse stemmentrack zijn aanwezig. Hoewel zeker geen hoogvlieger, is de Vlaamse track ver boven de Nederlandse te verkiezen, voornamelijk dankzij de goede interpretatie van Chris Van den Durpel als zowel Theofiel als Theodoor Boemerang.

EXTRA'S
De enige extra is een stel Trailers voor andere kinderfilms van Bridge Entertainment.

CONCLUSIE
De Texas Rakkers zal de enkeling die nog gelooft in de mogelijkheden van de bioscoopavonturen van de striphelden wellicht voorgoed teleurgesteld doen afdruipen. De duurste Vlaamse prent uit de geschiedenis is een blaam voor alle betrokkenen en geeft de al jaren op kritiek stuitende artistieke en commerciële richting van Suske en Wiske een zoveelste knauw. Beeld en geluid halen een degelijk niveau, maar de bonussectie is nagenoeg leeg.