FILM
De succesvolle openbaar aanklager (Ray Liotta) lijkt één van de meest hectische dagen van zijn leven door te maken wanneer hij lijnrecht tegenover de gevaarlijke bendeleider Luther Pinks (LL Cool J) komt te staan en tegelijkertijd gemanipuleerd wordt door zijn knappe assistente Nora Timmer (Jolene Blalock). Alsof dat allemaal al geen reden is om krankzinnig te worden, lijkt het alsof hij ook nog eens het doelwit is van een mysterieuze man...

"The truth is just a trick of light."

Slow Burn probeert een moderne film noir te zijn, maar faalt op miserabele wijze en komt vaak eerder over als een parodie dan als het echte werk. Filmmaker Wayne Beach - de scenarist van de middelmatige Wesley Snipes-vehikels Murder At 1600 en The Art Of War - probeerde in 2003 op spectaculaire Hollywood binnen te vallen met zijn ambitieus regiedebuut Slow Burn. Jammer genoeg geloofde de studio zo weinig in het eindproduct - overigens naar een scenario van Beach zelf - dat de prent jarenlang op de plank stof lag te verzamelen.

In 2007 bereikte de productie van om en bij 16 miljoen dollar eindelijk de Amerikaanse bioscopen, maar er ging - surprise surprise - geen hond kijken. Slow Burn bracht zelfs zo weinig geld op dat de prent al na twee weken uit roulatie werd genomen. De gevestigde critici waren het dan ook unaniem eens dat Beach iets teveel naar The Usual Suspects gekeken had en dat de man duidelijk niet over hetzelfde talent beschikt als Bryan Singer. We zijn bij DvdInfo dan ook altijd een beetje nieuwsgierig naar dergelijke 'spectaculaire' flops, want vaak is het eindresultaat niet eens zo desastreus als menig filmrecensent beweert.

Dit geldt helaas niet voor deze Slow Burn! Niet alleen faalt de film als een hommage aan het geliefde filmnoirgenre, bovendien komt het geheel goedkoop en geforceerd over en sleept het vaak aan, sommige dialogen zijn dan ook nog eens tenenkrommend en dan hebben we het nog niet over het houterige acteerwerk! Denk daarbij een climax die behoorlijk bij de haren getrokken is en je hebt één van de missers van 2007. Slow Burn kreeg bij ons geen reguliere bioscooprelease en dat is helemaal terecht, want ook wij kunnen de film helemaal niet aanraden.

BEELD EN GELUID
Het anamorfische 1.85:1-beeld is scherp met een bevredigend contrast en schaduwdetail. De zwarte tinten zijn behoorlijk strak en ook de overige kleuren ogen natuurlijk. Er is hier en daar wel wat filmgrain aanwezig en we hebben ook een enkel compressiefoutje opgemerkt, maar echt dramatisch wordt het gelukkig nergens. De gebruikte filmprint oogt wel proper. De Engelse Dolby Digital 5.1-track klinkt op zijn beurt prima met een goede weergave van de dialogen, de muziek en de omgevingsgeluiden. Het geheel breekt geen potten, maar is prima voor dit soort praatfilm. Ruis en storingen zijn gelukkig niet aan de orde.

EXTRA'S
Niets, behalve een aantal trailers.

CONCLUSIE
Slow Burn flopte genadeloos in de Amerikaanse bioscopen en dat is wat ons betreft ook geheel terecht. Niet alleen steelt de regisseur van betere films, bovendien blijkt de film z'n titel waardig te zijn en is het acteerwerk vaak erg houterig. De dvd is van een bevredigende kwaliteit.