SERIE
Alfa Papa Tango was de zoveelste reeks van de VRT waarin een bepaalde groep sociaal min of meer samenhangende collega's binnen één zelfde beroepscategorie, bevolkt door een hoop stereotypen en een hoop meer evoluerende karakters, gevolgd werd in hun dagelijkse bezigheden. Na de havenpolitie (Langs De Kade), de Gentse politie (Flikken) en de zeewacht (Windkracht 10) leverde het Made In Vlaanderen-label ons ook twee seizoenen op over het reilen en zeilen binnen een (Brussels) brandweerkorps: Alfa Papa Tango. De titel slaat op de codetaal die de hulpdiensten onderling gebruiken: een Alfa is een ambulance, een Papa een pompierswagen en een Tango een takelwagen. Naast enkele branden mogen de manschappen ook uitrukken voor wespennesten, verkeersongevallen, medische bijstand bij collocaties, volgelopen kelders en occasioneel al eens een zelfmoordenaar die op andere gedachten moet gebracht worden. Het team wordt geleid door kolonel Walter Halleux (Nolle Versyp), een redelijk sociaal ingestelde officier die constant met de zwakte moet leven dat hij zijn job maar te danken heeft aan een politieke benoeming, die hem evenzeer weer kan worden afgenomen als hij niet naar de pijpen van de lokale schepen (Ugo Prinsen) danst. Walter wil per sé dat de afdeling wordt uitgerust - naar buitenlands model - met een PR-dienst, een vacature waarvoor hij de jonge en mooie Tiene De Vylder (Machteld Ramoudt) op het oog heeft. De nestor van de kazerne, Roger Buelens (Walter Cornelis) vreest vanuit de komst van de vrouw een bedreiging voor zijn "brandweermuseum", dat best enkele interessante collectiestukken bevat, maar dringend aan renovatiewerken toe is. Halleux laat de dagelijkse leiding over aan adjudant Maurice Haegeman (Jo De Meyere), Maurice Toupet voor de vrienden, een pennenlikker volgens wie alles volgens het boekje moet gaan. Pompier Albert Goossens (Sjarel Branckaerts) heeft een nogal omstreden bijverdienste: na een brand gaat hij zien of er in de rookschade geen interessante antieke voorwerpen achter zijn gebleven, die hij dan voor een prijsje wil opkopen (en uiteraard met vette winst doorverkopen). Het ergste sociale geval onder de pompiers is de echte macho Ronny Abbeloos (Ben Van Ostade), een bodybuilder met een nogal tumultueus liefdesleven en een ego zo groot als de Chinese muur. Ronny ligt in vechtscheiding met zijn ex Annouck (Monika Dupon), met wie hij een bitter gevecht uitvecht over het hoederecht van zijn zoon Kristof. Koen Pauwels (Ludo Busschots) is de antipathieke collega, van wie je telkens maar het gezicht ziet als hij er zelf beter van kan worden, en die er geen graten in ziet om zichzelf op te werken ten koste van zijn collega's. Wim van der Straeten (Geert Vermeulen) is nog maar net in de eenheid opgenomen, en wordt door de andere brandweermannen nog niet als "vol" aanzien. Gelijk hebben ze, want wanneer het erop aankomt is Wim bang van vuur, en moet de kolonel voor hem een andere, meer geschikte plaats binnen zijn team zoeken. Ambulancier misschien? Een ambulance-eenheid bevat uiteraard ook ziekenpersoneel. Marcel Van Oppen (Jaak Van Assche) probeert zijn karige bestaansminimum bij de vullen met een hoop kluswerk als garçon bij een traiteur. De rekeningen voor zijn ziekelijke vrouw Lydie blijven maar binnen stromen. Ook Fred Boenders (Johan Van Lierde) is een redelijk stil, in zichzelf teruggetrokken iemand die echter nooit zijn job verzaakt. Freds moeder is zwaar dementerend, en Fred vreest dat hij de eerste voortekenen van dementie al bij zichzelf aan het vaststellen is. Fred heeft een hond die na een collocatie eenzaam in een huis achterbleef, onder zijn hoede genomen, en het dier is nu de officiële mascotte van de brandweer, alhoewel onder meer Maurice die vlooienbaal liever nog vandaag dan morgen ziet vertrekken.

Alfa Papa Tango heeft een klein beetje een cultstatus verworven. Naar de normen van het einde van de jaren '80 en begin van de jaren '90 is er een redelijk budget om af en toe eens een auto onder een stapel buizen te laten terechtkomen of een huis in de fik te steken, maar veel van de "ongevallen" worden door het camerawerk gesimuleerd. Qua dramatische opbouw hebben de makers van dergelijke fictie bij de VRT toch in de loop der jaren wat bijgeleerd: de karakteropbouw is soms knullig en de dramatische momenten, wanneer er bijvoorbeeld één van de brandweerlieden omkomt, worden zeer onderkoeld in beeld gebracht, zonder pathos. De scenario's passen na verloop van tijd iets beter in elkaar, en worden naarmate het tweede uitzendseizoen vordert ook een klein beetje langer. Er ontbreekt echter aanknopingspunten met de maatschappelijke realiteit, die een reeks als Niet Voor Publikatie wél heeft. Dezelfde auteur als laatstgenoemde reeks, Ward Hulselmans, zit nochtans in het schrijverscollectief achter deze Alfa Papa Tango, maar de veelheid van scenaristen en verhaallijnen werkt hier eerder verstikkend dan productief, waardoor sommige afleveringen iets te los aan elkaar hangen en meer weg hebben van een soap, waarbij men de kijker eerder tracht te lokken om volgende week voort te kijken wat er nog gaat gebeuren, dan een afgewerkte aflevering met maar één spanningsboog te leveren. Het achter elkaar bekijken van meerdere afleveringen na elkaar maakt dit gebrek enigszins goed, alsook de aanwezigheid van een resem Vlaamse acteurs in zowel hoofd-als bijrollen die hun werk nogal ter harte nemen, waaronder Ben Van Ostade die compleet onder de steroïden zit en Walter Cornelis die vóór elke take minstens één fles azijn ad fundum heeft soldaat gemaakt.

AFLEVERINGEN 

Seizoen 1
Aflevering 1
Wim Van der Straeten wordt voor het eerst voor de leeuwen gegooid en moet een brandend huis in. Helaas blijkt dat het groentje een fameuze schrik van vuur schijnt te hebben. Het maakt van zijn eerste dag bij de brandweer alvast een frustrerende ervaring. Kolonel Halleux heeft een vacature uitgeschreven voor een PR-manager, en de vlotte Tinne De Vylder presenteert zichzelf. Eén en ander hangt natuurlijk wel af van een bevriende schepen (Ugo Prinsen), die over haar benoeming een fiat moet geven, en feitelijk een andere kandidaat op het oog had. De kolonel en Tiene zitten al dadelijk op één lijn wat de uitbouw van de kazerne moet worden. Marcel redt een vrouw (Jeanine Schevernels) en haar moeder, en de vrouw, Pauline, vertoont méér dan occasionele interesse voor Marcel.

Aflevering 2
Tienes integratie in de ploeg verloopt nogal stroef. Vooral het verouderde brandweermuseum van Buelens is een doorn in het oog van de PR. Buelens heeft namelijk een hoop werk in het museum gestoken, maar het is hopeloos obsoleet. Wanneer Buelens ook nog eens midden in een rondleiding moet gaan blussen, en Tiene de rondleiding moet overnemen, is Buelens compleet misnoegd. Toch probeert Tiene Roger aan haar kant te krijgen. De ploeg rukt uit voor een zwaar verkeersongeval, Wim laat het weer afweten, maar achteraf bij een incident op een boot, blijkt hij toch een aardig talent voor duiker te hebben.

Aflevering 3
Albert is bij het blussen van een garage op een zeldzaam Mariabeeldje gestoten. Samen met zijn kompaan, een dubieuze antiquair, vat hij het plan op om het beeldje achterover te drukken. De eigenaar (Jan Moonen) wil hen het beeldje wel geven als Albert en zijn maat in ruil zijn vuile uitgebrande kelder komen opkuisen. Zo gezegd, zo gedaan, maar met het beeldje is alleszins iets mis. Marcel moet weer geld gaan lenen bij de kolonel om de volgende operatie van zijn vrouw te betalen. Hij klust na de uren regelmatig bij als ober bij een traiteur, om de eindjes aan elkaar te kunnen knopen, en die situatie wordt zo langzaam onhoudbaar. Bovendien probeert Pauline nog steeds avances te maken. Tiene biedt Buelens aan om vanaf nu de archieven van de brandweer te gaan bewaren. De kolonel heeft intussen een aanvaring met de schepen, omwille van de brandveiligheid - of beter het gebrek daaraan - in het lokale bejaardentehuis Avondrood.

Aflevering 4
Ronny bereidt zich voor op een bodybuildingwedstrijd, en alle collega's hebben beloofd om te komen supporteren. Marcel en Fred hebben intussen de opdracht gekregen om bijstand te bieden bij een collocatie. De patiënt (Dries Wieme) heeft al herhaaldelijk geweigerd om naar een gespecialiseerd opvangtehuis te verhuizen, en nu is het van moetens. Fred belooft hem om op zijn hond, Leska, te passen, en zo zit de kazerne plot met een mascotte, alhoewel de aanwezigheid van dieren volgens het reglement toch wel een serieuze "grijze zone" is. Het optreden van Ronny gaat bijna niet door omdat er zich rook ontwikkelt in het isolatiemateriaal van Avondrood. Uiteraard is de schepen er als de kippen bij om de schuld in de schoenen van de kolonel te schuiven.

Aflevering 5
De schepen zoekt toenadering tot Maurice, die bij een vakbond van dezelfde kleur is, om te informeren of ze maatregelen kunnen nemen tegen de kolonel. Het is echter niet duidelijk waar Maurices loyaliteiten liggen. Ronny en Marcel hebben de eer en het genoegen om een ladderzatte man (Jakob Beks) uit een lift te gaan bevrijden, die tussen twee verdiepingen geklemd zit. Er zit nog een vrouw in de liftkoker ook die de aanwezigheid van de zatlap en zijn avances niet dadelijk op prijs stelt. Een jongetje gaat bij zijn vriendje logeren wanneer zijn ouders een avondje stappen zijn. Midden in de nacht wil hij toch liever naar huis, want hij heeft op zijn kamer een stapel boekjes met 'filmsterren met bijna geen kleren aan' liggen. Wanneer het huis in brand vliegt, geeft de brandweer er niet veel prioriteit aan, want de bewoners zijn toch weg... totdat blijkt dat de zoon des huizes nog in het huis zit.

Aflevering 6
Grote consternatie: de brandweerploeg heeft de lotto gewonnen! Weliswaar maar 5 cijfers plus het reservegetal, maar ze zijn allen enkele tienduizenden franken rijker. Marcel kan de leningen voor de ziekte van zijn vrouw aflossen, anderen dromen alvast van een veelvoud uit te geven van wat ze feitelijk gewonnen hebben. Vooral Albert is niet goed bezig. Die meent dat hij de zaak van zijn leven gedaan heeft door een schilderij, een Rieger, te kopen uit de collectie van een pas overleden baron. Hij spendeert er bijna al zijn lottowinsten aan, om dan te moeten vaststellen dat het geen echte Rieger is. En d'r is nog een veel belangrijkere bron van ruzie: Wim heeft al een paar weken zijn bijdrage van de lotto niet betaald (maar hij was het wel van plan). Moet de winst dan door zes of door vijf gedeeld worden?

Aflevering 7
De brandweer voert een klopjacht op een trucker die vaten met chemisch afval her en der dumpt. Ronny krijgt een deel van het spul over zich heen, en moet dringend gehospitaliseerd worden. Fred heeft een soort van flauwte gekregen en is niet op het appel. Hij heeft schrik dat hij aan hetzelfde lijdt aan zijn moeder, het begin van Parkinson en Alzheimer. De adjudant heeft intussen ontdekt dat er duizenden en duizenden fotokopies op Tienes machine werden gemaakt. Tiene had inderdaad aan Fred de opdracht gegeven om krantenknipsels te klasseren, maar bij de ongevallen die in meerdere categorieën kunnen ingedeeld worden, heeft hij dan maar van alles meerdere kopijen gemaakt. Maar dan nog klopt het aantal fotokopieën niet: d'r is nóg iemand bezig met te fotokopiëren op kosten van de baas. Wim wordt vader en de kolonel wordt door zijn manschappen gevierd; echter moet het feestje wijken voor de plicht, want een grote uitslaande brand teistert het centrum.

Seizoen 2
Aflevering 8
Enkele maanden na de afloop van seizoen 1 zijn kolonel Halleux en Tiene De Vylder blijkbaar een koppel, want we treffen ze samen aan de ontbijttafel. De kolonel overweegt een echtscheiding, maar aangezien dat zowat alles in zijn huis het bezit van zijn tang van een vrouw is, zou een regeling voor hem een financiële aderlating betekenen. De omgeving wordt geteisterd door een pyromaan. Net wanneer Ronny's ex Anouk het circus bezoekt, slaat de maniak uitgerekend daar toe, en even is er paniek wanneer Kristof, het zoontje van Ronny, zoek is. Een stel foto's die een riooljournalist heeft getrokken toen Albert zichzelf per abuis had opgesloten in een openbaar toilet bevat echter een belangrijke aanwijzing. Er wordt een vacature openverklaard voor sociaal assistent: Koen stelt zich kandidaat, maar hij beschikt eigenlijk niet over het benodigde diploma. En ook de dochter van Marcel is mogelijk kandidaat. De kolonel kan geen van beide voortrekken, en heeft integendeel nog de moeite om de door het schepencollege naar voor gekatapulteerde kandidaten af te weren.

Aflevering 9
Met de gezondheid van Fred gaat het danig bergaf: hij probeert voor zijn collega's verborgen te houden dat hij aan de één of andere zenuwziekte heeft waarbij zijn hand het op geregelde tijdstippen laat afweten. Hij is nochtans de held van de dag wanneer hij net op tijd een ambulance roept en kan verhinderen dat een man in het kanaal springt. Hijzelf praatte echter niet op de man in, maar wel een onbekende vrouw (Ingrid De Vos), die bij Fred een romantische noot aanslaat.

Aflevering 10
Ronnie moet samen met Anouk (Monika Dumon) voor de eerste keer in een reeks van drie voor de vrederechter verschijnen om zijn scheiding erdoor te kunnen drukken. Het uurtje verlet loopt dadelijk uit tot enkele uren, want zijn testosterongehalte loopt weer danig over, en om te bewijzen dat hij een échte man is, gaat hij een parachutesprong doen. Anouk heeft echter niet dadelijk oog voor zijn machokunsten en zit liever met de piloot (Hans De Munter) aan te pappen. Ronnie zuipt een stuk in zijn kl****, en komt veel te laat op het appel, waardoor Wim, die naar de opening van de nieuwe doe-het-zelfzaak van zijn vader moet, zijn familiale verplichtingen niet kan nakomen. Maurice zwiert hem op appel. De kolonel moet intussen toezien hoe Tiene een aanzoek van haar vriend (Luk De Konink) krijgt om mee met hem voor Artsen Zonder Grenzen in Togo te gaan werken. Maurice en Albert gaan intussen de brandveiligheid testen in een travestietenbar, waarbij het vooral Maurice is die niet door heeft dat de dames in het etablissement feitelijk heren zijn (waaronder een briljante sarcastische oneliners spuiende David Davidse).

Aflevering 11
Maurice is onder de indruk van een fataal auto-ongeval waarbij een vrachtwagen met metalen buizen een personenwagen heeft geplet. Maurice heeft namelijk moeten kiezen tussen de ouders of de kinderen eerst redden, en hij heeft - zo blijkt achteraf - de verkeerde beslissing genomen. Tot grote verbazing van de rest van de ploeg blijkt Maurice toch ook een menselijke kant te hebben, en ze proberen hem allemaal op te beuren, wat een beetje een averechts effect heeft.  Koen Pauwels ziet intussen zijn droomjob in rook opgaan, maar hij had dan ook niet moeten proberen om zijn diploma te vervalsen.

Aflevering 12
De Brusselse ploeg krijgt bezoek van een Rotterdamse brandweerploeg waarbij ze tijdens een soort van verbroederingsfeest ook een deel van elkaars technieken leren. Er is echter in de kazerne een flinke discussie aan de gang of Leska nu al dan niet moet buitenvliegen: Buelens is het beest kotsbeu, maar Fred bezweert dat als het beest buitengaat, hij ook gaat. Wanneer de hond één van de Nederlanders redt die te lang onder de warme douche heeft gestaan, is echter de discussie van de baan. Twee labiele figuren (waaronder Warre Borgmans) proberen bovendien van een binnenschip de benzine af te tappen die nog in de leidingen zit, al snel goed voor een volle tankwagen. In de buurt zijn twee motorrijders actief, en wanneer één ervan met zijn machine over de kasseien schuurt, vatten de lekke leidingen vuur. Het schip vaart er vandoor om ook niet te ontploffen, en wanneer er op de brandende boot nog volk schijnt te zitten, neemt de kolonel enkele omstreden maatregelen die hem door het stadsbestuur niet in dank worden afgenomen. Tiene heeft een brief geschreven waarin ze haar ontslag aankondigt: zolang de schepen geen vaste benoeming in het vooruitschiet wil stellen, vindt ze dat haar carrièremogelijkheden gefnuikt worden.

Aflevering 13
Wim heeft nooit in de doe-het-zelfzaak van zijn vader willen werken, maar wanneer blijkt dat zijn vrouw Anneke over bijzonder veel verkoopstalent beschikt en dat de verkoper zegt dat Wim eventueel als meewerkende echtgenoot ook in de constructie kan stappen, is Wim verleid om de brandweer te verlaten. Het zou beter zijn voor hun kind, ze zouden er meer verdienen, maar... Wim is er niet zo happig op om de draden met de collega-brandweermannen door te snijden, nu hij eindelijk geaccepteerd is. Een imam komt spreken tijdens een conferentie op de VUB, ingericht door de ex van Halleux, professor in de vergelijkende godsdienstwetenschappen. De politie heeft van haar al enkele dreigbrieven ontvangen, en zij eist politiebescherming, maar de politie schijnt het allemaal wat te amateuristisch te vinden. Uit armoede trekt de professor dan maar naar haar ex-man, in de hoop dat die wel wat kan doen. Een deel van de brandweermannen wordt bij de politie gecontingeerd om de veiligheid van de imam te verzekeren. Ronny en Wim zijn echter schrander genoeg dat ze twee gewapende terroristen hebben herkend, die van plan zijn om een elektriciteitscabine op te blazen op het moment dat het konvooi er passeert. Ronny tracht de terroristen te stoppen, maar hij wordt neergeschoten, en Wim probeert het konvooi tegen te houden, waardoor de bom te vroeg ontploft. Eén van de twee moet het met zijn leven bekopen.

BEELD EN GELUID
De beeldkwaliteit van Alfa Papa Tango is niet goed. De reeks heeft behoorlijk wat te lijden onder zijn leeftijd, en ziet er erg door de tand des tijds aangeknaagd uit. De kleuren zijn verschoten en zijn niet altijd stabiel, en neigen veelal naar te bleke tinten. Problemen als aliasing zijn alomtegenwoordig en er veel noisereductie gebruikt, waardoor er verticale lijnen door het beeld lijken te lopen. De print is niet helemaal onbeschadigd en het geheel lijkt niet veel beter dan een videoband. De eerder bescheiden Vlaamse 2.0-track klinkt redelijk onvervormd, maar de klankband is zeer onevenwichtig. Vooral het verschil in volume tussen de verschillende stukken dialoog is storend: hier en daar is de conversatie nauwelijks te volgen. De ondertiteltrack biedt enig soelaas. De serie heeft wél een erg leuke soundtrack van Brian Clifton, waarvan jammer genoeg in een tweede seizoen alleen maar het openingsthema is overgebleven.

EXTRA'S
Zoals gewoonlijk staan er op de eerste disk weer een hap cross-promotionele trailers, maar dat is het dan ook. Een paar maanden voor deze release werd deze al in het lang en breed aangekondigd in De Rode Loper en voor die gelegenheid werd de cast nog eens samengebracht, tenminste zij die nog leven. Daar wordt op deze disk met geen woord over gerept.

CONCLUSIE
Alfa Papa Tango is een mooi voorbeeld van het soort van fictiedrama's, meestal rond de één of andere hulpdienst opgetrokken, waar gedegen acteerwerk wordt gecombineerd met hetzelfde soort van interesse waarvoor mensen in de krant de 112-kolommen opzoeken. De reeks doet na al die jaren wat verouderd aan, maar heeft toch een zeker nostalgisch gehalte. De technische kwaliteit van deze release is matig, en dan druk ik me beleefd uit.