Six Feet Under – Seizoen 2 begint met twee slechte nieuwtjes: David Fisher heeft een druiper opgelopen tijdens een onenightstand zonder condoom en bij z’n oudere broer Nate wordt eerder toevallig een hersentumor geconstateerd. Beiden proberen hun tegenslag geheim te houden, maar daarin slaagt David beter dan Nate die vaak hevige hoofdpijn krijgt en daarbij de controle over zijn lichaam verliest. Hun jongere zusje Claire zit het ook niet mee, want haar vriendje Gabe is op de vlucht voor de politie na een overval op een nachtwinkel en zijzelf wordt verplicht om op school regelmatig een psycholoog te bezoeken na een uit de hand gelopen grap met een afgerukte voet die ze thuis van een lijk heeft ontvreemd. Bovendien zakt ze in de toelatingsproef voor de universiteit van Yale en wordt ze kort nadien afgewezen voor de kunstacademie na een eerder ongelukkig interview tijdens een sollicitatie.
 

  

 

Nates relatie met Brenda Chenowith – het meisje dat hij in het begin van Seizoen 1 (2001) op het vliegtuig had leren kennen – wordt zo mogelijk nog stormachtiger als gevolg van de kuiperijen van haar jonger manisch-depressieve broertje Billy, een kerel die eigenlijk in een instelling thuishoort, maar die zich in het dispuut daarover tussen Brenda en zijn ouders vrijheden kan permitteren die uiteindelijk niet tolereerbaar zijn. Brenda krijgt een depressie en heeft dus alle aandacht nodig, terwijl Nate met z’n eigen probleem – de tumor – nergens terechtkan. Huismoeder Ruth Fisher wordt uiteraard in het ongewisse gelaten over wat er allemaal aan de hand is. Ze verdeelt haar tijd tussen het huishouden voor drie kinderen die steeds minder haar zorg nodig hebben en de bloemenzaak van haar Russische chef Nikolai met wie ze een relatie begint die uiteindelijk niet zo vlotjes verloop als Ruth had gewild. Op aanraden van haar collega Robbie gaat ze regelmatig naar de vergaderingen van The Plan, maar wat haar daar wijs wordt gemaakt blijkt uiteindelijk haar levenskwaliteit niet echt positief te beïnvloeden.
 

  

 

Dat David homoseksueel is heeft ondertussen de hele familie begrepen. Claire vindt z’n vriendje Keith – een stevige zwarte en goeduitziende politieman – een spetter, Nate is aanvankelijk een beetje verbaasd maar gaat mee met z’n tijd en moeder Ruth zet haar aanvankelijke vooroordelen aan de kant en organiseert een etentje voor haar drie kinderen en hun aanhang, maar ze moet vaststellen dat David en Keith ondertussen met elkaar gebroken hebben (zoals diehards ondertussen weten omdat Keith problemen heeft met het feit dat David niet uit de kast wil komen). Keith heeft ondertussen een nieuwe vriend die hij op de medische afdeling van het politiebureau heeft leren kennen en hij weert elke nieuwe toenaderingspoging van David af omdat hij in monogamie gelooft. Maar als Keith z’n 10-jarig nichtje in huis moet nemen omdat z’n jongere zus een tijd lang verdwijnt en daarna in een ontwenningskliniek opgenomen wordt, kruist hun beider pad zich opnieuw, als was het maar om het jonge meisje na school op te vangen als Keith noch zijn vriend daartoe in staat zijn wegens hun onregelmatige werkschema’s.

 

In Six Feet Under – Seizoen 2 worden de losse eindjes op het einde van Seizoen 1 netjes opgevangen en voort uitgewerkt en starten de scenaristen een aantal nieuwe verhaallijnen op waarbij het opvalt dat vooral Nate en Brenda hun aandacht genieten wegens relatieproblemen die het gevolg zijn van een levensbedreigend ziektebeeld aan de ene en een depressie aan de andere kant. Moeder Ruth en zusje Claire staan aanvankelijk een beetje on hold, maar David heeft de handen vol met de zakelijke belangen van het familiebedrijf, met de concurrentie die steeds nadrukkelijker aandringt op de verkoop van de zaak, met een aantal onenightstands met wie het niet klikt en met een ex-vriendje (Keith) dat hij niet opnieuw in z’n bed krijgt. De geest van hun overleden vader Fisher is gelukkig af en toe van de partij om de gezinsleden op het goede spoor te houden en dat is nodig, want de onderlinge spanningen, de financiële tegenslagen als gevolg van schadeclaims plus het plotse vertrek van hun enige medewerker en lijkenopmaker Federico naar de concurrentie, ze zetten de hoofdpersonages wel heel erg onder druk.
 

  

 

Bedenker Alan Ball en zijn scenaristen maken ook van Six Feet Under – Seizoen 2 een zeer boeiende en onderhoudende serie die de geïnteresseerde kijker opnieuw 13 afleveringen lang op het puntje van z’n stoel houdt. Met de personages zijn we ondertussen vertrouwd alsof het huisgenoten zijn en dus delen we hun lief en leed en precies wat dat betreft zit Seizoen 2 weer vol intriges en spanning en gaan de verhaallijnen meer dan eens in een verrassende richting. Aan cliffhangers was in Seizoen 1 al geen gebrek en hetzelfde geldt voor deze tweede serie waarin de nervositeit, de zenuwachtigheid, de hilariteit, de paniek of de verwarring tegen het einde van elke aflevering crescendo gaan waardoor het haast onmogelijk wordt om de hele serie niet in één ruk uit te kijken. Six Feet Under werkt verslavend, maar dat geldt voor elke uitstekende serie, van Dexter (2006-2011) tot Battlestar Galactica (2004-2009), van Rome (2005-2007) tot Treme (2010-2011). Knack Focus zette de serie van Alan Ball in z’n overzicht van de beste tv-series uit het voorbije decennium op de tiende plaats (op 100) en dat is een uitstekende positie, want de top-10 werd voornamelijk bevolkt door perfecte reeksen zoals o.a. The Wire (2002-2008), The Shield (2002-2008), The Sopranos (1999-2007), Mad Men (2007-2012), The West Wing (1999-2006), Breaking Bad (2008-2012) en Deadwood (2004-2006) en wie in zo’n uitgelezen gezelschap mag vertoeven is uiteraard boven elke verdenking verheven.
 

  

 

Over de acteerprestaties in Six Feet Under hoort u van ons geen kwaad woord. Michael C. Hall is uiteraard nog veel jonger en z’n rol als David Fisher is stijver en formele dan die van de seriemoordenaar uit Dexter, maar al bij al levert hij een opvallende prestatie. Peter Krause (The Truman Show, 1998), die gelanceerd wordt als de bekendste naam in de serie omdat hij al een interessant palmares kan voorleggen als acteur in diverse succesvolle Amerikaanse tv-series, is zijn tegenpool als de veel lossere en welgezinde Nate Ficher die een beetje de rol van de hond in het kegelspel voor z’n rekening mag nemen. Frances Conroy (als moeder Ruth) moet evenwel niet voor hem onderdoen, want zij trad in de voorbije 35 jaar in meer dan 75 producties op (films en tv-series) waaronder The Aviator (2004). Zij vertolkt de door de dood van haar echtgenoot een beetje vereenzaamde oudere vrouw die haar gezin bijeen probeert te houden, maar die moet toezien hoe ze bij belangrijke evoluties altijd degene is die het laatst op de hoogte wordt gebracht. Omdat ze heel vaak in het wat ouderwetse woongedeelte van het Fisher-huis wordt geportretteerd in onopvallende en kleurloze jurken, hangt er een wat belegen sfeer om haar persoontje en moet ze zich meestal weren om aandacht te krijgen van haar omgeving. Lauren Ambrose ten slotte brengt de rol van de gefrustreerde en niet altijd correct begrepen tiener Claire Fisher met flair en gedrevenheid en groeit stilaan uit tot één van de meest interessante kopjes uit Six Feet Under. De manier waarop ze de problematiek van tieners in onze tijd zichtbaar maakt, is verrassend realistisch en boeiend.
 

  

 

De in Australië geboren actrice Rachel Griffiths staat ook dit seizoen op de aftiteling als special guest vermeld. Zij verdiende haar sporen o.a. in Hilary And Jackie (1995), Blow (2001), Ned Kelly (2003) en tal van tv-series en ze mag in Six Feet Under de aartsmoeilijke rol van Brenda Chenowith voor haar rekening nemen, een jonge vrouw die een traumatische jeugd achter de rug heeft, zich ontfermt over haar gestoorde jongere broer Billy en die heen en weer geslingerd wordt tussen euforische buien en heel veel deprimerende momenten. De zwarte acteur Matthew St. Patrick (Law & Order, 2006) kruipt opnieuw in de huid van Keith Charles, de goedaardige beer met wie David Fisher in Seizoen 1 een geheime relatie heeft, maar die zo goed als helemaal uit het zicht verdween op het moment dat de familie Fisher van zijn bestaan op de hoogte werd gebracht. In Seizoen 2 krijgen we de heftigere kant van Keiths karakter te zien, want een niet zo vlot lopende nieuwe relatie, de problemen omtrent zijn nichtje en z’n aan drugs verslaafde jongere zus en twee tactische fouten als politieman – waarvan de tweede hem zwaar wordt aangerekend – veroorzaken een boel stress die hij op z’n omgeving uitwerkt. David wordt er de dupe van en het is niet zeker of het in Seizoen 3 weer helemaal goed komt tussen die twee.

 
 

  
 

Last but not least is er Freddy Rodríguez, alias Federico, de jonge Hispanic die z’n carrière als lijkenopmaker helemaal te danken heeft aan vader Fisher die hem in dienst nam als jonge snaak en hem op eigen kosten een opleiding liet volgen om de finesses van het vak onder de knie te krijgen. Voor Federico zijn de Fishers zoveel als z’n eigen familieleden en op het moment dat de concurrentie hem een aanbod doet dat hij niet kan weigeren is het zijn echtgenote Vanessa die de knoop doorhakt. Maar in z’n nieuwe werkomgeving wordt Federico één van de velen en het hogere salaris dekt niet helemaal zijn ambities. Terug naar Fischer kan hij niet sinds hij als voorwaarde heeft gesteld dat David en Nate hem als vennoot in hun firma opnemen, maar dat zien de gebroeders Fisher niet zitten. Doch het lot is Federico welgezind, want als het familiebedrijfje in financiële problemen komt na een door de concurrentie uitgelokte controle van hun installaties door de hygiënische dienst, is de kleine erfenis van Federico de reddingsboei in nood. Bovendien is deze evolutie voor het personage een eerste opstapje naar een veel ruimere rol, want dat Peter Krause (Nate) het niet lang meer uit zal zingen in Six Feet Under is wel duidelijk.
 

  

 

Opnieuw een beeldkwaliteit die helemaal in orde is, hoewel er geen halsbrekende toeren uitgehaald worden om het allemaal mooier te maken dan nodig. De kleuren zijn realistisch, soms zelfs fel in de buitenopnamen en iets gedempter in de binnenhuisscènes, met veel wit en blauw en koud neonlicht in de werkplaats van Federico om de sfeer lichtjes luguber te kleuren en veel beige en bruin in de woonvertrekken van Ruth Fisher. De aanstekelijke tune is behouden met voor de rest muziekfragmenten die sfeer en toon perfect ondersteunen.

 

Bij de extra’s trekt vooral de Making-of de aandacht waarin een aantal zwenkingen in de verhaallijnen onder de aandacht worden gebracht. Liefhebbers van extra informatie kunnen genieten van 5 Audiocommentaren, mochten ze daaraan nog behoefte hebben na 727 minuten Six Feet Under!