FILM
Kannibalen waren steeds een dankbaar onderwerp voor horrorcineasten en dat is niet anders voor Lucky McKee. De naam van deze Amerikaan zegt de doorsneefilmkijker misschien niks, maar in het horrorcircuit verwierf de man een cultnaam die hij grotendeels heeft te danken aan zijn debuut May uit 2002. Nadien verschenen enkele films onder welsprekende titels als All Cheerleaders Die, doch is zijn laatste wapenfeit The Woman één van de betere actuele nagelbijters die je in de winkelrekken kan aantreffen.

Chris (Sean Bridgers) lijkt op het eerste gezicht een ideale huisvader, maar toch gedraagt de makelaar zich na de drukke kantooruren in het nabijgelegen bos als een losgeslagen Rambo die op alles schiet wat in zijn vizier komt. Op een avond ontdekt hij middenin het woud een verwilderde vrouw (Polyanna McIntosh). De gestoorde geest is niet van plan om de meelijwekkende vrouw te verzorgen en vangt haar met een net als een wild beest. Het arme wicht wordt opgesloten in een aftandse kelder en de bazige Chris ziet de "heropvoeding" van zijn slachtoffer als een eervol project, doch weet hij niet dat de wildebras een kannibale is. Bij het eerste lichamelijke contact bijt de vrouw zowaar de ringvinger af van haar belager, maar na een flink pak slaag worden haar "zonden" vergeven en wordt de zonderlinge vangst voorgesteld aan de rest van de familie. Zijn echtgenote Belle (Angela Bettis) beseft wel dat de daden van haar man verwerpelijk zijn, toch heeft zij geen andere keuze omdat zij bij het minste verweer een pak rammel van jewelste krijgt. Dochter Peggy (Lauren Ashley Carter) heeft met haar ongewilde zwangerschap andere zorgen aan haar hoofd, terwijl zoonlief Brian (Zach Rand) met volle teugen geniet van de martelingen en zelfs in de voetsporen van zijn vader wil treden.

Dit macabere verhaal werd geschreven door een vrouw (!): Angela Bettis die de rol van de echtgenote vertolkt. Het scenario is wel niet altijd zorgvuldig opgebouwd, maar Angela weet op originele wijze de vele clichés van het horrorgenre te omzeilen waardoor deze psychologische horrorthriller dicht in de buurt komt van pareltjes als Henry, Portrait Of A Serial Killer of het onvolprezen Belgische Calvaire. Dit stukje donkere cinematografie is geen doorsneeslasherfilm van dertien in een dozijn geworden, daar McKee een uiterst spannende sfeer weet op te bouwen die je tegenwoordig slechts zelden tegenkomt. Volgens McKee ligt zijn film in de lijn van Evil Dead 2,  toch is The Woman meer dan een doorslagje van een horrorklassieker geworden. De acteerprestaties zijn van een hoog niveau (wat uiteraard niet steeds vanzelfsprekend is voor een lowbudgethorrorfilm) en het verhaal verveelt, mede door de vermakelijke zwarte humor, geen seconde.  Een must voor alle horrorfans die geen seconde spijt zullen hebben bij de aanschaf van deze dvd.

BEELD EN GELUID
De eerste minuten lieten het ergste vermoeden, maar eens de vrouw uit de wilde natuur is verdwenen, verandert The Woman in een uiterst verzorgde film die (gelet op het kleine budget) een bijna feilloos beeld heeft. Het geluid is eveneens meer dan goed, ook al was de schreeuwerige (en afschuwelijke) rockmuziek van Sean Spillane niet echt nodig geweest.

EXTRA'S
Ook al rept men er op de cover van de dvd met geen woord over, tref je op deze release wel de extra The Making Of The Woman aan die 24 minuten duurt. Echte wijsheden kom je hier wel niet te weten, maar toch is het steeds leuk om te zien hoe bepaalde horrorscènes zijn getrukeerd. Naast enkele interviews met de medewerkers, zie je ook enkele beelden over het aanbrengen van de nodige make-up en de première op het Filmfestival van Sundance.

CONCLUSIE
Wie denkt dat er anno 2012 geen goede horrorfilms meer worden gemaakt, moet The Woman zeker en vast in huis halen. Bij momenten is deze prent weerzinwekkend en zeker niet geschikt voor brave zieltjes, maar wie genoot van Calvaire of Frailty, moet The Woman beslist een kans gunnen.