FILM
In het dystopische Los Angeles van 2154 leven de mensen in een vervuilde en overbevolkte stad. Enkel de allerrijksten kunnen zich een plaats veroorloven in het ruimtestation Elysium, waar onder meer behandelingen beschikbaar zijn tegen zowat elke denkbare ziekte. Tenzij wanneer je op de verkeerde plek geboren bent, zoals Max Da Costa (Matt Damon), die een verleden als autodief met zich meedraagt en voorwaardelijk vrij is, en door de Orwelliaanse politie alleen maar geschikt wordt geacht voor werk in een ongezonde fabriek, aangevuld met op tijd en stond een portie kalmeerpillen. Max loopt op zijn werk een dodelijke dosis radioactieve straling op, en heeft nog een levensverwachting van vijf dagen. Zijn enige hoop op redding is een behandeling in één van de medische scanners op Elysium. De bewoners van Elysium zijn echter niet zo happig op illegalen; de minster van defensie, Jessica Delacourt (Jodie Foster) heeft geen enkel moreel bezwaar om ze uit de lucht te schieten. Max bezoekt de smokkelaar Spider (Wagner Moura), die hem een ticket naar boven wil bezorgen, op voorwaarde dat hij de waardevolle informatie uit het brein van de magnaat John Carlyle (William Fichtner) kan onttrekken. De informatie blijkt echter gevoeliger te zijn dan Spider aankan: Carlyle en Delacourt hebben een complot gesmeed om de zittende president van Elysium Patel (Faran Tahir) te wippen. Max mag hoe dan ook Elysium niet levend bereiken, en Delacourt stuurt haar machtigste wapen op hem af: de meedogenloze ex-agent Kruger (Sharlto Copley). Max zoekt hulp bij zijn vroegere vriendin Grey (Alice Braga), die ook wel interesse heeft in een reis naar Elysium om haar aan terminale kanker lijdende dochtertje te laten behandelen.




Illegale immigranten zijn een rode draad in het werk van de Zuidafrikaanse regisseur Neill Blomkamp. In District 9 waren aliens de gebeten hond, in zijn Los Angeles van de 22ste eeuw is de mens zijn eigen grootste vijand geworden; het marxistische conflict tussen de haves en de havenots neemt groteske proporties aan. Het budget is aanzienlijk gegroeid, waardoor Blomkamp ditmaal een paar A-listacteurs onder de arm kon nemen zoals Matt Damon en Jodie Foster, maar de thematiek is inhoudelijk dezelfde gebleven. Ook acteur Sharlto Copley, die in District 9 nog de onfortuinlijke Wikus Van De Merwe speelde, werd door Blomkamp opnieuw opgevist - terecht overigens, want Copley speelt met overtuiging een genadeloze en knettergekke sadist die tot het uiterste gaat om zijn zin te krijgen, en hij speelt moeiteloos de gevestigde, op automatische piloot spelende waarden Matt Damon en Jodie Foster - die overigens baat zou hebben bij een verjongingsbehandeling in een Med-Bay - naar huis. Afgezien van prachtige technologie en het vergieten van hectoliters bloed waar Blomkamp maar graag mee uitpakt is het verhaal zelf redelijk voorspelbaar, en zijn de metaforen, zoals die waarbij Frey's dochter aan Max een verhaaltje vertelt over een nijlpaard dat graag vriendjes had, redelijk transparant. Alhoewel hij het karikaturaal en met veel gevoel voor overdrijving voorstelt is Blomkamp echter eerlijk in zijn bezorgdheid wat de groeiende kloof tussen arm en rijk betreft, maar het is een beetje eigenaardig dat wanneer hij zo'n rake boodschap tracht te poneren, de film zeker in de tweede helft laat evolueren naar een pure knokpartij zonder weerga.




BEELD EN GELUID
Sony promoot dat de transfer van Elysium gemasterd is in 4K. Hierbij vergeten ze erg handig te vermelden dat er nog geen Blu-rays zijn die de resolutie van 4K aankunnen, dus dit ruikt naar een staaltje volksverlakkerij. Wat niet wegneemt dat de transfer op zich wel puik is en dat het ampele budget dat vooral aan het design van het grote ruimtestation is opgesoupeerd welbesteed was. De kleuren zijn schitterend en laten een myriade aan rijke details zien, niet alleen op het pompeuze ruimteschip, maar ook in de dorre straten van het toekomstige Los Angeles, volgebouwd met favelas die volgeschilderd zijn met afzichtelijke graffiti, en in het exoskelet dat Max aangenaaid krijgt. Het is een beetje spijtig dat Sony probeert om met loze beloften als 4K de koper over de streep te trekken, terwijl goede wijn feitelijk geen krans behoeft. Ook de DTS-HD MA 7.1-track is er één van de explosieve soort, een futuristische actiefilm waardig. Aangezien er ongeveer in 80 procent van de film wordt geschoten, geknokt, met granaten wordt geworpen, ruimteschepen neerstorten of zaken ontploffen, kan je je indenken dat het grote geschut moet worden bovengehaald. Ook hier levert Sony een puike track af, die niet té overdadig klinkt en de (eerder schaarse) dialogen niet naar de achtergrond verdringt, maar zeker niet tekortschiet.




EXTRA'S
Visions of 2154 is een soort van interactieve showcase met daarin conceptueel werk, video's achter de schermen en meer achtergrondmateriaal. De uitgebreide scène Kruger Wakes Up (1:45) is een verlengde versie van één van de visueel interessantste scènes uit de film. De driedelige documentaire The Journey To Elysium bestaat uit de deeldocumentaires Envisioning Elysium (8:46), waarin het kader voor het verhaal wordt geschetst, en Neill Blomkamp vervolgens aan het werk schiet om de locaties, de kostuums zoals Matt Damons exoskelet en het scenario voor te bereiden. Capturing Elysium (26:31) is een verslag van het filmen zelf, waarin we onder meer te zien krijgen welke locaties men heeft gekozen voor Elysium zelf en voor de futuristische aarde, of wat er van overblijft. Enhancing Elysium (10:31) behandelt dan logischerwijs de aspecten van de postproductie, het toevoegen van effecten en een soundtrack. De documentaire Collaboration: Crafting The Performances In Elysium (13:18) beschouwt de casting van Matt Damon, Jodie Foster en Sharlto Copley. The Technology Of 2154 (10:13) biedt een platform voor de veel nadrukkelijk in de film aanwezige robots en wapentuig; daarbij aansluitend is In Support Of Story: The Visual Effects Of Elysium (10:34) een pleidooi om de film door middel van speciale effecten te verbeteren. Als voorbeelden worden onder meer het Raven-schip, de robots en de technologie om verminkingen ongedaan te maken aangehaald. Engineering Utopia: A Society In The Sky (11:43) gaat tenslotte in op de vraag of het roterende ruimtestation Elysium wetenschappelijk geloofwaardig is.

CONCLUSIE
Neill Blomkamps tweede prent sluit qua thematiek bij zijn eersteling aan, alleen heeft District 9 voor het nodige budget gezorgd om onder meer bekende namen op de affiche te krijgen én betere special effects te financieren. De film zelf vind ik een 7/10 waard, maar ik ken een extra bonuspunt toe, enkel en alleen voor Sharlto Copley. De technische afwerking van de Blu-ray is schitterend.