SERIE
Na de bloedstollende finale van vorig seizoen, zien we Sherlock Holmes ergens in Oost-Europa waar hij door zijn broer Mycroft gevraagd wordt om terug te keren naar Londen om er jacht te maken op een bende terroristen. Immers, er zijn duidelijke sporen die suggereren dat er een aanslag gepleegd zal worden, doch niemand die weet hoe, waar, of door wie. Sherlock besluit om de zaak aan te nemen, maar hij zal eerst zijn goede vriend Watson moeten informeren over het feit dat hij nog wel degelijk leeft, een pijnlijke zaak...

Dit derde seizoen van Sherlock is zo mogelijk nog beter dan de vorige twee. De beide hoofdacteurs – die ondertussen met reden wereldsterren zijn geworden – zijn nog steeds schitterend als Holmes en Watson, maar er is gewoon zoveel meer bijgekomen. Mycroft, Molly Hooper en Mrs. Hudson krijgen iets uitgebreidere rollen en dan hebben we het nog niet gehad over Amanda Abbington die als Watsons verloofde Mary plots op de proppen komt en die in het begin misschien een lichtgewicht is, maar later meer en meer verwikkeld raakt in het overkoepelende verhaal (ja, er is een schitterend overkoepelend verhaal!).

De serie bevat een zeer hoog humorniveau en kan bij momenten een beetje nonchalant overkomen, maar laat je niet misleiden want elke stap die gedaan wordt en elk woord dat gesproken wordt heeft betekenis en draagt bij aan de diepte van Sherlock. Zo lijkt aflevering twee een beetje onnozel aangezien het vooral draait om de speech die Sherlock moet geven op de bruiloft van Watson en Mary met anekdotes van afaires die recent gebeurd zijn, maar als blijkt dat er een moordenaar aanwezig is, merk je dat alles toch wel vernuftig met elkaar verbonden is.

Alles is verbonden? Ja, wel degelijk. Als we bij de derde aflevering aankomen waarin Sherlock het opneemt tegen de duivelse Charles Augustus Magnussen, wordt écht duidelijk hoe vervlochten en doordacht dit seizoen eigenlijk wel is. En net als je denkt dat het einde dan effectief aangebroken is, krijg je een cliffhanger die je al doet uitkijken naar het volgende seizoen. In één woord: schitterend!

BEELD EN GELUID
Als je nog eens met open mond naar je tv-scherm wil staren, dan moet je dit derde seizoen van Sherlock zeker in je speler stoppen. De beelden zijn weliswaar serieus onderhanden genomen en de makers zitten niet verlegen om een effectje meer of minder, maar het ziet er gewoon ^prachtig uit! Het niveau van detail is subliem, het contrast is perfect, in de zwartwaarden kan je bijna verdrinken en er is werkelijk niets waarop we een negatieve commentaar kunnen geven. Het was weer even geleden, maar we hebben nog eens momenten gehad waaropj we opmerkten dat we meer naar het beeld keken dan effectief opletten wat er gebeurde. Het geluid is evenzeer van hoge kwaliteit met deze keer een DTS-HD MA-track die zeer precies werkt, dialogen perfect plaatst en ook zachte effecten in de surroundspeakers laat opvallen. De enige reden waarom we geen 10/10 geven is omdat men toch wel wat meer gebruik kon maken van de achterste luidsprekers. 

EXTRA'S
We krijgen drie extra’s, beginnend met Fans, Villains & Speculation, waarin de makers, de cast en fans aan het woord komen en vertellen over hun ervaringen met het maken van Sherlock. In Shooting Sherlock wordt dieper ingegaan op het maken van een van de belangrijkste scènes uit het seizoen en tot slot is er The Fall waarin we nog wat additionele theorieën te zien krijgen over hoe Sherlock de val in de aflevering The Empty Hearse van het vorige seizoen overleefd heeft.

CONCLUSIE
Het derde seizoen van Sherlock is zonder twijfel het beste tot op heden. De cast is rijper (én bekender) geworden, de dialogen zijn spitsvondiger dan ooit, de nieuwe personages brengen effectief meerwaarde terwijl de bekende personages voort uitgediept worden en de verhalen blijven origineel en fris aanvoelen. Een Britse serie van topniveau die vele Amerikaanse concurrenten zonder problemen het nakijken geeft.