FILM
Parijs, 1943. De Britse coloratuursopraan Victoria Grant staat op straat na de sluiting van het theater waar ze haar brood verdient. Ze heeft een schuld van 14 dagen aan de huisbaas en al vier dagen  niet meer fatsoenlijk gegeten. In een  brasserie probeert ze via een trucje een gratis maaltijd te versieren en wordt erkend door de oudere homo Carole ‘Toddy’ Tod, die haar eerder die dag tijdens een auditie in een nachtclub aan het werk heeft gezien. Hij voelt met de jonge vrouw mee want hij is zelf ondertussen aan de deur gezet, en hij betreurt het feit dat ze ondanks haar prachtige stem is afgewezen. Omdat Victoria eigenlijk geen dak meer boven het hoofd heeft, neemt Todd haar door de pletsende regen mee naar zijn eigen riante woning, waar de jonge vrouw de ochtend nadien vaststelt dat haar jurk is gekrompen en haar goedkope jasje twee maten te klein is geworden. Todd geeft haar een kostuum met bijpassend overhemd en das van één van zijn vriendjes en ziet vervolgens een oplossing die hen beiden uit de problemen kan helpen: Victoria in mannenkleren op laten treden en de buitenwereld het verhaal op de mouw spelden dat zij eigenlijk een Oost-Europese graaf is met de charme en de zangcapaciteiten van een vrouwelijke sopraan. Victoria heeft haar bedenkingen. Ze zullen niet geloven dat ik een man ben, werpt ze tegen. Uiteraard niet!, reageert Todd met een brede glimlach. Maar hij is zeker van zijn zaak. Niet veel later staat zij als Victor op het podium van één van de chicste Parijse nachtclubs...

Victor Victoria is gebaseerd op de Duitse film Viktor Und Viktoria waarmee regisseur Reinhold Schünzel, die zelf het scenario schreef, succes oogstte in 1933. In 1935 draaide regisseur Victor Saville een Britse versie (First a Girl), gevolgd door een nieuwe Duitse versie (Victor Und Victoria) in 1957 door regisseur Karl Anton en door een Argentijnse remake in 1975 (Mi Novia El Travesti), die door de censors werd bijgeknipt. Een snelle blik op YouTube leert ons dat geen van deze films in de buurt komt van de versie van Blake Edwards, waarin drama en humor op een evenwichtige en fijnzinnige manier met elkaar zijn verweven, waardoor Victor Victoria tegelijk een heerlijke komedie en een prachtige musical is die na 35 jaar niets van z’n charme en entertainmentgehalte heeft verloren.

 

Om dat doel te bereiken doet Edwards drie dingen: hij laat z’n hoofdpersonages alledaagse taal spreken die gespeend is van bombast en gekunsteldheid, hij gebruikt alleen muzikale scènes waarin z’n hoofdpersonages te zien zijn en hij vermijdt de kolderachtige nevenverhaaltjes die de dramatische voortgang in het origineel en de eerdere remakes ophielden. Bovendien voegt hij een heel nieuw element toe, nl. het feit dat we veel te veel belang hechten aan het geslacht van mensen in het kader van hun veronderstelde seksuele geaardheid, een idee dat sindsdien alleen maar aan belang heeft gewonnen.

 

Bovendien is het een gedurfde keuze om precies Julie Andrews voor de rol van Victor/Victoria te casten, want nooit geloof je dat Victor een man is, daarvoor zijn Andrews hoge jukbeenderen en fijne gelaatstrekken te weinig gecamoufleerd, terwijl haar achterover gekamde korte blonde haren evenmin de illusie ondersteunen. Dat net macho en maffiabaas King Marchand (James Garner) zijn ogen van Victor niet kan afhouden en gaat twijfelen aan z’n eigen seksuele voorkeur, is uiteraard een kolfje naar Blake Edwards hand waarmee spanning wordt opgeroepen en verwarring gecreëerd, temeer omdat Marchands vriendinnetje Norma (Lesley Ann Warren) alle kwaliteiten heeft van een seksbom en goedkoop wegwerpspeeltuig.

 

Julie Andrews is de ster van Victor Victoria en er is nauwelijks een scène waarin we haar niet als één van beide personages te zien krijgen. Haar directe tegenspeler Robert Preston is de perfecte aangever. Hij was ooit te zien in Sam Peckinpahs Junior Bonner (1972), maar hij kon het succes van Victor Victoria niet echt verzilveren, want hij overleed in 1987 op 68-jarige leeftijd. Beminnelijk en knap, wordt James Garner op IMDB genoemd en dat kunnen we beamen, waardoor hij de perfecte match is voor een amoureuze flirt met Julie Andrews. King Marchand is een buitenbeentje in Garners filmcarrière, want hij was bij het Amerikaanse publiek vooral bekend voor cowboy- en andere avontuurlijke rollen waarmee veel succes oogstte in de jaren 50 en 60. Lesley Ann Warren (Jobs, 2013) kruipt in de huid van Norma, het springerige en naïeve vriendinnetje van King Marchand dat verontwaardigd en gebelgd is omdat haar maffiavriendje nog alleen oog voor een man schijnt te hebben, want tegen dat soort competitie is ze niet opgewassen. Warren is hilarisch en grappig, maar ze kon het succes maar gedeeltelijk verzilveren, want ze moest zich in de rest van haar carrière voornamelijk tevreden stellen met rollen in tv-series

 

Victor Victoria is een tijdloze feelgoodfilm. Julie Andrews, Robert Preston, Lesley Ann Warren, regisseur Blake Edwards, de decor- én kostuumontwerpers werden genomineerd voor een Oscar, maar het was componist Henry Mancini die het gouden beeldje mee naar huis mocht nemen.