DVDInfo.be >>
Bespreking >> CLOVERFIELD PARADOX, THE
CLOVERFIELD PARADOX, THE (BLU-RAY)
Bespreking door: Didier - Geplaatst op: 2019-03-04
FILM
Netflix zorgt voor verdeelde meningen. Niet alleen lopen de cinemazalen weer iets meer leeg, voorts lijkt Netflix ook een einde te willen maken aan het oude Hollywoodsysteem. Netflix is niet alleen de hoofdleverancier van goed bekeken series, ook op filmvlak lijkt een monopolie het einddoel te zijn. Regisseurs met naam laten zich overhalen om films te draaien voor de Amerikaanse internetzender, ook al moeten ze zich tevreden stellen met het feit dat hun creatie alleen maar de huiskamer binnenrolt. Het bekendste voorbeeld daarvan is Oscarwinnaar Roma. Bij ons een tijdje in cinemaroulatie, maar over de plas zo goed als niet vertoond in de bioscoop. Het aantal producties waaronder Netflix zijn handtekening wil zetten lijkt eveneens behoorlijk uit de pan te swingen en anno 2019 krijgt de term televisiefilm (of is het nu pc-film?) plotseling weer een tweede leven ingeblazen. Of het een goede zaak is, laten we in het midden. Maar als The Cloverfield Paradox de te volgen route moet zijn, dan skippen wij met plezier de afslag. Dit maar om te zeggen dat de film tot dusver het slechtste was wat wij tot nu toe dit jaar zagen. En dat met zo’n cast. Over verspilling gesproken... De trailer van deze Cloverfield-franchise werd met veel poeha vertoond tijdens de Super Bowl (voor wie niets van sport weet, dat is de American footballfinale) en een paar uur na de wedstrijd kon je de film al op de streamingdienst zien. Een ideale zet om zatte Amerikanen ervan te overtuigen dat Netflix de toekomst is.
De naam van J.J. Abrams (hij is producent) wordt wel hallucinant uitvergroot, maar na amper een paar minuten heb je door dat dit om een afdankertje gaat. De regie kwam in handen van ene Julius Onah terecht die onlangs ook Luce met Naomi Watts maakte. De laatste telg uit de Cloverfield-trilogie toont hoe het zo ver is kunnen komen. Want ja, we vertellen geen spoilers, maar wie Cloverfield uit 2008 van Matt Reeves zag, weet dat de aarde in de klauwen van wrede Godzilla-achtige buitenaardse monsters is gevallen. Een film die met zijn handcam-insteek technisch behoorlijk indrukwekkend was en nu nog volledig overeind staat.
In 2016 verscheen 10 Cloverfield Lane met Mary Elizabeth Winstead en John Goodman die eigenlijk maar zeer weinig met het origineel te maken had. En nu is er dus een derde. Een film van zo’n 100 minuten, ook al lijkt hij wel drie dagen te duren. Laten we maar beginnen met te zeggen dat je vooral niet moet proberen om het verhaal te begrijpen en het zou ons verbazen mocht de cast zelf ook maar één zin uit het pseudowetenschappelijke script snappen. Het gaat niet goed met de wereld. Alle energiebronnen zijn uitgeput en ieder land mobiliseert zijn leger om een ander land aan te vallen. De apocalypse nabij dus, tenzij een internationaal astronautenteam daar alsnog verandering kan in brengen. Met een deeltjesversneller wil men in de ruimte een nieuwe energiebron aanwakkeren, maar dat lijkt niet zo eenvoudig te zijn. Bovendien zijn heel wat wetenschappers ervan overtuigd dat je daardoor demonen wakker schudt die het de mensheid wel eens moeilijk zouden kunnen maken.
U weet hoe het afloopt, maar als u de poging van deze astronauten nog eens op uw televisiescherm wil zien, kan u zich wenden tot The Cloverfield Paradox. Aan de acteurs ligt het in ieder geval niet. David Oyelowo die je wel kent uit A Most Violent Year, Interstellar, Jack Reacher en The Help doet zijn best om deze onzin geloofwaardig te maken. Chris O'Dowd is grappig en Daniel Brühl is gewoon Daniel Brühl. Het grote probleem is niet alleen het infantiele verhaal, maar ook het feit dat je naar een film kijkt met een spuuglelijke setting die aanvoelt alsof je naar een toneelversie van een aflevering uit Star Trek: The Next Generation aan het kijken bent. Af en toe gaan we eens naar de aarde, maar dat is niet meer dan een romantisch Skype-gesprek tussen astronaute Hamilton (Gugu Mbatha-Raw) en haar achtergebleven vriendje. Voor de rest proberen de makers er een soort van Alien-vibe in te steken die door de debiele invallen voor geen meter lopen. Ieder zijn meug, maar we hebben medelijden met degene die in zo’n gedrochten de toekomst van de film ziet.
BEELD EN GELUID
Technisch gezien kun je hier maar weinig op aan merken. Een glashelder beeld dat tot in de allerlaatste details verzorgd is, maar het levert even veel op dan iets lelijks met een verrekijker bespieden (wat je in het vizier hebt, laten we aan je eigen fantasie over). Alles lijkt zo goedkoop in deze film dat je je om de duur als Donald Trump gaat gedragen en iedere seconde het woord “fake” mompelt. Op geluidsvlak geldt dezelfde opmerking. Goed gedaan, maar uiteindelijk trekt het op niets.
EXTRA'S
Voor wie er zin in heeft zijn er nog twee extra’s (Things Are Not As They Appear: The Making Of The Cloverfield Paradox en Shepard Team: The Cast) die elk zo’n tien minuten duren. Ons lijkt het er sterk op dat men aan de crew (opvallend veel producers aan het woord!) nog eens gevraagd heeft om wat commercieel gelul van 30 seconden te verzinnen alvorens het doek viel over deze productie. Ze vonden het allemaal een leuke ervaring en één voor één vinden ze dat The Cloverfield Paradox de grenzen van de sciencefiction verlegd heeft.
CONCLUSIE
100 minuten verveling, en dat komt doordat The Cloverfield Paradox een barslechte film is (als je het een film kan noemen) met een scenario dat nergens op slaat...
Studio:
Universal
Regie:
Julius Onah
Met:
Gugu Mbatha-Raw, David Oyelowo, Daniel Brühl, Chris O'Dowd
Beeldformaat:
2.40:1 anamorfisch HD
Geluid:
Engels Dolby Atmos 7.1.4
Engels Dolby Digital 5.1
Frans Dolby Digital 5.1
Duits Dolby Digital 5.1
Italiaans Dolby Digital 5.1
Catalaans Dolby Digital 5.1
Ondertitels:
Nederlands, Frans, Engels, Deens, Fins, Duits, Noors, Italiaans, Catalaans
Extra's:
• Things Are Not As They Appear: The Making Of The Cloverfield Paradox
• Shepard Team: The Cast