FILM 
Tony Gatlif is zo één van de cineasten die zijn films een eigen tintje bezorgt, en dat merk je. Zijn films gaan steeds over de Roma-bevolking die verspreid over Europa leeft en sinds hij in 1981 Corre maakte, mag hij zich in Cannes kind aan huis noemen. Een van zijn bekendste films was  Exils uit 2004 die in Cannes de Best Director Award kreeg. Djam is zijn nieuwste, en een heerlijke mix tussen arthouse en feelgood-movie. What’s in a name! In ieder geval wel een film die iedere seconde van het scherm spettert en daar zit de frisse vertolking van Daphne Patakia voor veel tussen. Let op onze woorden, deze Griekse dame die in ons eigen land is opgegroeid wordt een ster. Binnenkort kan je haar in de nu al als controversiële bestempelde Blessed Virgin van Paul Verhoeven zien. Maar eerst Djam, een film die de bazige economie een veeg uit de pan bezorgt. Een film die zich afspeelt op het Griekse eiland in de Egeïsche Zee, niet ver van de kust van Turkije en Klein-Azië, waar Sappho haar gedichten schreef. Je ziet mensen die zelfmoord plegen omdat de bankiers hun plunderen, maar daartussen dwarrelt Djam (Daphne Patakia), een jonge vrouw die ondanks de miserie blaakt van levenslust. 

Vanaf de eerste scene waarin Djam zonder schaamte zonder onderbroekje een ladder afklimt, weet je dat dit een vrijgevochten dame is die het niet al te nauw neemt met de wetten van de moraal, en dit tot groot ongenoegen van haar stiefvader Kakourgos (Simon Abkarian). Sinds haar moeder, die een populaire rebetika-zangeres was, (de Griekse blues zeg maar) overleed weet Kakourgos eigenlijk niet wat hij moet aanvangen met zijn losbandige stiefdochter. Ze daagt hem uit, noemt hem te pas en ten onpas een oude stinkende man, maar er heerst een onvoorwaardelijke liefde. Haar stiefvader die een rederijboot beheert stuurt haar op pad naar het nabij gelegen Turkije om er een krukas voor zijn vaartuig te kopen. Djam gaat samen met haar baglamas (een klein soort luit) richting Turkije  en ontmoet er de Française Avril (Maryne Cayon) die bij de Syrische grens de vluchtelingen wil helpen, maar de arme stakkerd zit in zak en as doordat haar vriend er met haar geld en  paspoort vandoor is waardoor Avril aanklampt met Djam. Voor de kijker wordt dit het begin van een zeer aangename roadmovie. 

Ga vrolijk door het leven, ook al zagen ze de poten van je stoel waarop je zit. Dat is de boodschap van deze film en geloof ons, daar zorgt Daphne Patakia zonder problemen voor. Een tikkeltje uitdagend, maar evengoed ontwapend, en voor vele facetten een lust voor het oog. Djam neemt je mee op sleeptouw naar een gebied dat stoelt op corruptie, maar vooral door in de steek is gelaten door de Europese hebzucht. Tony Gatlif die zelf ook zigeunerbloed door zijn aderen heeft lopen, voedt de mistroostigheid met een streepje muziek en daardoor wordt Djam een wel zeer heel leuke kijkervaring. Een film die je een ander deel van de wereld toont en je tegelijkertijd met vragen en geluk opzadelt. Zeker een kans geven! 

BEELD EN GELUID
Deze film vind je (gelukkig maar) in zijn originele aspect ratio (1.50:1). Daardoor krijg je links en rechts de zwarte bandjes te zien, en daartussen een prachtige transfer die de schoonheid van Lesbos en alles wat daar rond ligt prachtig etaleert. Van storingen is geen sprake. Jammer genoeg is Djam niet op blu-ray beschikbaar, maar we leggen ons bij neer bij het feit dat wij wel eens durven te mekkeren, want het siert een maatschappij dat men vandaag dit soort films nog op een fysieke drager wil uitbrengen. De geluidsband is een 5.1 Dolby Digital met veel Grieks en Frans, en vooral oppeppende liedjes.

EXTRA'S
Jammer genoeg vind je geen extra’s terug op deze release. We weten het, weeral dat mekkeren!

CONCLUSIE
Djam is een film die door het leven zal huppelen als arthouse, en dat eigenlijk ook wel is, maar laat je hier niet door ontmoedigen als dit je stijl niet is. Er is niet de minste pretentie in deze prent aanwezig, wel maak je anderhalf uur kennis met een meisje dat wil leven en daar zo’n energie voor gebruikt dat het je tegelijkertijd beroert en amuseert.