FILM 
Volgens het boek Genesis is Asher (in het Nederlands Aser) de tweede zoon van Jacob en Zilpah, en de stichter van één van de twaalf stammen van Israël, maar voor ons is Asher een film uit 2018 die volledig onopgemerkt bleef en die onlangs via Source 1 Media een straight-to-dvd release heeft gekregen. Een film die net dat tikkeltje extra mist om te kunnen spreken van een prent die je moet hebben gezien, maar toch een verademing in het genre is…ten minste als je je bezighoudt met goedkope actiefilms met vergane sterren.

De oude sterren van dienst zijn Famke Janssen, Ron Perlman, Richard Dreyfuss en Jacqueline Bisset. Stuk voor stuk iconische karakterkoppen met een cv om u tegen te zeggen, maar vier mensen die ook van zichzelf weten dat ze anno 2019 vrede moeten nemen met dergelijke producties. Asher (Ron Perlman) is een voormalige agent van de Mossad die nadien een huurmoordenaar is geworden en een sober leven leidt in Brooklyn.  Een echte loner. Niet alleen is hij dat in zijn sociale leven, maar ook als hem gevraagd wordt om iemand naar het hiernamaals te schieten werkt hij liever in zijn eentje. Asher wordt echter ouder en merkt aan zijn tikker dat het moeilijk is om nog goed mee te kunnen draaien in het circuit. Tijdens één van zijn missies loopt het verkeerd, omdat de man net voor hij zijn slachtoffer ziet een hartaanval krijgt. Hij valt ongevraagd in de armen van de nietsvermoedende  Sophie (Famke Janssen) en jawel onze held wordt verliefd en wil zich terugtrekken uit de harde gangsterwereld.

Een versleten huurmoordenaar die valt voor de ogen van Famke Janssen. Het kon erger. En ook al denk je geen seconde dat dit een uitmuntende film is, kijk je vlotjes zonder geeuwen naar deze prent die ergens het midden houdt tussen een romcom en een actiethriller. Evenveel kaarsen op tafel als rondvliegende kogels dus, en een evenwicht dat regisseur Michael Caton-Jones perfect onder de knie heeft. Op zich niet zo verwonderlijk, want in betere tijden was deze man de maker van hits als Scandal, Memphis Belle, Doc Hollywood, The Jackal en het ten onrechte verguisde Basic Instinct 2. Hoewel Perlman van ons nooit het etiket van degelijk acteur zal krijgen (de man lijkt altijd met dezelfde look te spelen) doet de Hellboy-ster zijn best en wordt hij zelfs genietbaar. Maar het was vooral fijn om nog eens Richard Dreyfuss aan het werk te zien (ook al is het als een bijna kreupele jood), alsook Famke Janssen (het oog wil ook wat) en Jacqueline Bisset die als dementerende moeder in een paar kleine speelbeurten de rest naar huis speelt.  Onze stoute mond fluistert ons nu al in dat er maar weinig mensen zijn die staan te springen om de nieuwe van Ron Perlman in huis te halen. We zijn de eerste om dat te geloven en te begrijpen, en ook al stond deze titel niet op onze bucketlist, leverde Asher toch 100 minuten middelmatige, maar entertainende cinema op. 

BEELD EN GELUID
Echt fout loopt het nooit, toch kon de beeldtransfer van deze film heel wat beter, en vooral veel mooier. De stadsbeelden in Brooklyn mogen mee met de grote hoop, maar de scenes die zich in de natuur afspeelden zijn te flets en te standaard. De geluidsband moet het stellen met een sobere 5.1-track.

EXTRA'S
Er staan geen extra’s op deze schijf, maar bij dit soort films hoeft dat ook niet.

CONCLUSIE
Asher is een film waar de gemiddelde cinefiel zo overheen kijkt. Niet dat we te maken hebben met een film waar de kwaliteit van afdruipt, maar toch scoort deze heel wat beter dan andere films die we in het segment van de goedkope actievehikels aantreffen. Met dank aan de dames Janssen en Bisset.