FILM 
Hoe zou het tegenwoordig nog zijn met Mickey Rourke? Wie daar een kant-en-klaar antwoord op wil, weet genoeg eens hij Take Back ziet. De man is ondertussen op weg naar de 70 en is wel nog onder de levenden, maar toch lijkt het alsof hij al een paar jaren onder de groene zoden heeft doorgebracht. Moddervet en compleet afgeleefd, opgesmukt met wat botox en een streepje lippenstift die de fatale afgang dient te camoufleren. De liefde voor de fles was dan ook net iets te groot, en als we eerlijk mogen zijn, een groots acteur is hij ook nooit geweest. Wel de man met het juiste smoel (getuige het zuipfestijn Barfly) en dat is ook zonder enige twijfel de enige reden waarom men hem een rol gaf in deze B-film. Altijd handig om met een naam uit te pakken als je dit soort vehikels op de één of andere manier aan de man moet zien te brengen, ook al is het zonneklaar dat je ster niet meer doet dan de hem aangeboden centen opstrijken.

Rourke speelt hier ene Patrick die al jaren een spilfiguur is in mensenhandel. Iedere politieagent lijkt hem wel te kennen en ook zijn verblijfplaats is niet echt een groot geheim, maar toch slaagt de man er zonder al te veel moeite in om twee decennia lang zijn praktijken ongestoord uit te voeren. Hoe dat mogelijk is komen we nooit te weten, maar er zijn wel meer dingen in de film waar geen uitleg aan wordt gegeven. Een van zijn slachtoffers was Zara (Gillian White), maar die is ooit kunnen ontsnappen. Het liefst van al had ze haar belager met een kogel in het hart geraakt, maar de mensensmokkelaar is er met een paar schaafwondjes vanaf geraakt. Nadien hebben de twee elkaar nooit meer gezien, tot op het moment dat Zara de lokale heldin wordt omdat ze het barhulpje van een koffiebar op spectaculaire wijze ter hulp is komen snellen nadat die door haar ex-vriendje met de dood werd bedreigd. Zara is dan ook een uitblinker in gevechtsporten en kan dus haar mannetje staan. Onze Patrick ziet uiteraard deze nieuwsbeelden ook waardoor hij weet waar de vrouw woont. De man zint op wraak en wel door het ontvoeren van Zara’s stiefdochter (Priscilla Walker).

De maker van dit zooitje is Christian Sesma van wie we vorig jaar ook al Paydirt zagen. De man heeft blijkbaar een voorliefde voor het opdiepen van oude dinosaurussen want toen was Val Kilmer de gelukkige. Blijkbaar moet de markt voor dit soort hersenloze actie nog groot genoeg zijn, want Take Back is een routineuze, zo goed als futloze film waarin geen spatje filmliefde of passie in te bemerken valt, maar gewoon volop draait op routine. Een zielloos product met een snertverhaal dat men in een uur (of wie weet minder) heeft verzonnen. Nooit wordt er voor enige spanning gezorgd, maar moet de kijker vrede nemen met een onlogische samenloop van omstandigheden. Wie voor het brute geweld gaat komt wel af en toe aan zijn trekken, maar verder dan het genadeloos afknallen van wat mensen gaat het ook niet. Er valt hier en daar wel wat martial arts te bespeuren, en qua acteerwerk doet Gillian White het nog wel prima, en zelfs Mickey Rourke is te pruimen, maar daar tegenover staat ene Michael Jai White wiens grootste rol in Mortal Kombat zat, en een ware verschrikking is voor het oog.

Take Back is dan ook het soort film die je ooit wel in de 1 euro-bakken zult aantreffen. Bij gebrek aan beter neem je hem misschien wel mee, maar eens je thuis bent vraag je je af waarom je dat hebt gedaan. Voor wie echt tuk is op hersenloze actie kan zich best wel anderhalf uur plezieren met deze actiefilm, maar daarmee is zo goed als alles gezegd.

BEELD EN GELUID
Naast cultklassiekers brengt 101 Films ook geregeld recente films uit. Het zijn stuk voor stuk straight-to-dvd-vehikels en meestal ook alleen maar beschikbaar op dvd. Goedkope troep dus, en zo ziet het eruit en klinkt het ook vaak. De beeldkwaliteit van deze transfer valt al bij al mee, ook al loopt het soms mis bij de landschappen waarin te felle flikkeringen opduiken. De detailscherpte is standaard. De geluidsband is een Dolby Surround 2.0 die tamelijk stevig uit de hoek uitkomt, maar er zitten geen lagen in het geluid en soms zijn de luide bassen zeer storend en vervormen ze het geluid. Er is Engelse ondertiteling aanwezig.

EXTRA'S
Naar bonusmateriaal kan je fluiten, maar de eerlijkheid gebiedt ons te zeggen dat we er ook geen seconde nood aan hadden.

CONCLUSIE
Wie puur voor hersenloze actie gaat en ook nog eens wil zien hoe erg het met Mickey Rourke anno 2021 is gesteld, zal Take Back best nog als een genietbare film ervaren. Wie kwaliteit verwacht van film, weet dat hij het pad met de grote boog kan kiezen.