FILM
Chickenhare (Jordan Tartakow), half kip en half haas, is de adoptiefzoon van koning Peter (Brad Venable/Chris McCune) van Featherbeard , een land waar de avontuurlijke geest flink wordt gewaardeerd in een individu, in die zin dat diegenen die genoeg spunk vertonen, worden verheven tot lid van een exclusieve club voor avonturiers. Chickenhare loopt echter met frustraties rond omwille van zijn bijzonder uiterlijk, en wanneer hij eindelijk zijn proef mag afleggen om toe te treden tot het avonturiersgilde, faalt hij op miserabele wijze, en hij mag maar één keer proberen, dus zelfs voor de adoptiefzoon van de koning zit een herexamen er niet in. Desondanks wil Chickenhare zijn kunnen op eigen houtje demonstreren, en hij gaat op zoek naar de Hamster der Duisternis, een scepter die eertijds naarstig gezocht werd door zijn oom Lapin (Danny Fehsenfeld), die in de gevangenis zit omdat hij de koning heeft willen onttronen om zijn plaats in te nemen. Door Chickenhares schuld kan de boze oom ontsnappen, en door de valse aanwijzingen die hij in zijn cel heeft achtergelaten, stormen de soldaten onder leiding van koning Peter de verkeerde kant op.




Samen met zijn lakei, de zwartgallige schildpad Abe (Joey Lotsko) neemt hij Meg (Laila Berzins), een stinkdier onder de arm als gids, en haar capaciteiten om laten we zeggen niet al te aangename geuren te verspreiden komt in welbepaalde hachelijke situaties goed van pas. Chickenhares bedoeling is om de Hamster der Duisternis te vinden vóór zijn oom, maar hij loopt daarmee met zijn twee voeten, pardon, kiekenpoten in een zorgvuldig opgespannen val.




Het is altijd een beetje uitkijken naar een nieuwe productie van de Belgische animatiestudio nWave, die ons al leuke avondvullende films bracht als The Son Of Bigfoot en zijn sequel Bigfoot Family, alsook The House Of Magic en The Queen's Corgi. Met deze Chickenhare pakken ze het groots aan, en Sony is in de coproductie gestapt om de film internationaal te verdelen. De internationale uitstraling is ook te merken aan het feit dat de lipsynchronisatie synchroon loopt met de Engelse soundtrack, ondanks het feit dat er geen bekende namen van betekenis in de voice cast zitten. Chickenhare kan zich in veel aspecten meten met films van de grote animatiestudio's, niet in het minst wat betreft de zeer vloeiende animatie die plezierig en zwierig is. Toch zitten er hier en daar een paar hiaten in het scenario, zoals bij het feit dat de titulaire Hamster der Duisternis plots zonder aanwijsbare reden een scepter blijkt te zijn, en andere losse draadjes die niet in het breiwerkje worden gestoken. Veel diepgang biedt de film ook niet, maar het is een leuke avonturenfilm met redelijk wat knipogen naar Indiana Jones, en het is een film die makkelijk in hetzelfde straatje woont als Tad The Lost Explorer.

nWave heeft internationale ambities, en technisch gesproken zijn ze klaar om met de grote jongens mee te spelen. Het kan echter geen kwaad om de volgende keer eens met de schaaf over het scenario te gaan om hier en daar een scherp puntje af te vijlen.

BEELD EN GELUID
De films van nWave worden in de Benelux gedistribueerd door Belga Home Video, en die leveren net zoals bij vorige films van de studio een schijf af waarop zowel de 2D- als de 3D-versie terug te vinden zijn, in Vlaamse, Nederlandse, Franse en Engelse dubbing. De disks zijn echter zeer stroef geauthord, en de soundtrack op Engels zetten vergt wat handigheid met de afstandbediening; alleszins is de mogelijkheid niet voorzien in het startscherm, wat een gebrek is. Daarnaast kunnen we eigenlijk niet klagen over de transfer zelf: die is mooi scherp en kleurrijk, zij het dat de scènes in het kasteel van Chickenhare's vader er een beetje een grijze waas over het beeld hangt die bepaalde details in de kiem smoort. De scènes in de woestijn en in het ijs zijn echter om van te snoepen, met mooi contrast en hevig wit en bruin. De geluidstrack is uitgevoerd in DTS-HD MA 5.1, en ook die weet te overtuigen met een goede spreiding van surrounds en muziek van het huistrio van nWave, Puggy, dat ditmaal geen popdeuntjes brengt maar een meer symfonische score die duidelijk leentjebuur speelt bij Indiana Jones' John Williams.




EXTRA'S
Er is een making of-documentaire (11:45) die uit niet meer bestaat dan wat onbecommentariëerde computertesten met hier en daar een Franstalig opschrift, en een trailer (2:01) maar ik ben er niet in geslaagd om die in het Engels af te spelen. Uiteraard begint elke disk van Belga Home Video met cross-promotionele trailers, en het kost ons te meer moeite om die te skippen dan zou mogen.

CONCLUSIE
Met Chickenhare And The Hamster Of Darkness bewijst de Belgische animatiestudio nWave dat ze talent in huis heeft. Nu nog die paar laatste schoonheidsfoutjes wegwerken en dan zijn we helemaal tevreden.