FILM
Barman Nathan Drake (Tom Holland) heeft zijn jeugd doorgebracht in weeshuizen nadat zijn broer Sam (Rudy Pankow) op de loop is gegaan voor de jeugdrechter. Af en toe stuurt hij nog een postkaart, maar die stroom is de laatste jaren ook opgedroogd. Nathan is daarnaast een vingervlugge gauwdief, en hoogst geïnteresseerd in geschiedenis. Hij wordt benaderd door Victor Sullivan (Mark Wahlberg), een oude bekende van zijn broer, die zijn hulp nodig heeft bij het stelen van een sleutel waarmee mogelijk de vindplaats van vijf miljard dollar aan goud kan worden opgespoord, goud dat aan de ontdekkingsreiziger Magellaan toebehoorde. Er zijn echter nog kapers op de kust: de andere sleutel is in het bezit van schattenjaagster Chloe Frazer (Sophia Ali), en daarnaast is er nog de rijke industrieel Santiago Moncada (Antonio Banderas), die beweert dat het goud zijn familiebezit is, en die dringend nood heeft aan liquiden, want zijn vader (Manuel de Blas) staat op het punt om hem te onterven. Santiago Moncada heeft daarom de gewetenloze Jo Braddock (Tati Gabrielle) ingehuurd om de twee avonturiers een kopje kleiner te maken, en die is daarmee niet aan haar proefstuk toe, want mogelijk is ze verantwoordelijk voor de dood van Sam.




Uncharted is gebaseerd op een videospelletje waar ik persoonlijk nog nooit van had gehoord (ik ben qua computerspellen blijven steken bij Windows 3.1-klassiekers als Minesweeper en Patience), en je krijgt in deze film voortdurend het gevoel dat regisseur Ruben Fleischer met allerlei verwijzingen naar de spelfranchise de fans een plezier wil doen. Diezelfde fans schreeuwden al lang om een verfilming met als het even zou kunnen Nathan Fillion in één van de hoofdrollen; maar ze zullen zich tevreden moeten stellen met Tom Holland en Mark Wahlberg. Of de puristen het resultaat welgezind zullen zijn, kan ik moeilijk beoordelen, maar Uncharted is vooral een leuke avonturenfilm die zowat het midden houdt tussen Tomb Raider en National Treasure. De actie heeft een goed tempo en de personages zijn sympathiek genoeg om met mee te kunnen leven, alhoewel je hier niet te veel psychologische diepgang moet verwachten en vooral Nathan Drakes onbenijdenswaardige levensloop niet verder komt dan een paar typische clichés uit het genre. De film grossiert voor de rest in wisselende allianties en schimmige partnerschappen waarbij de conculega's elkaar soms letterlijk het mes op de keel zetten, totdat op het einde alleen nog Drake en Sullivan overblijven.




Maar wat vooral de film recht houdt, is de goede en kunstige uitvoering ervan. Er werd kennelijk een strategisch partnerschap aangegaan met de toeristische dienst van Spanje, want een groot deel van de actie speelt zich af in Barcelona, waarbij de schattenjagers toch wel zeker toevallig zowat langs alle voorname bezienswaardigheden dienen te passeren, een beetje zoals Firenze in Ron Howard's Inferno als toeristische trekpleister werd naar voren geschoven. Daarnaast is er een waanzinnige vliegtuigsequentie die kennelijk rechtstreeks uit de spelfranchise is gelicht, en die al in een vooruitgeschoven scène aan het begin van de film zit, die de moeite waard is. Voeg daarbij nog een beetje galgenhumor en je hebt het perfecte recept voor een blockbuster, en als we de end credits mogen geloven zitten er nog meer delen aan te komen.




BEELD EN GELUID
Sinds Sony Pictures heeft besloten dat de Benelux van de kaart is geveegd, moet u voor films als Uncharted de buitenlandse kanalen aanspreken, en we vinden de 4K mét Nederlandse ondertitels dan ook moeiteloos in Frankrijk. De UHD-presentatie is zeer solide, waarbij de Dolby Vision zorgt voor flamboyante kleuren, zoals de rode sportauto waarin Santiago Moncada zich graag verplaatst. Er zitten daarnaast nogal wat donkere scènes in, in grotten en cryptes die al dan niet vollopen met water, en ook daar is het onderscheidend vermogen van deze transfer meer dan voldoende om de details tot hun recht te laten komen, zodat je ze nog moeiteloos kan onderscheiden. We krijgen een solide schakering van zwarttinten, dus, en veel textuur aan onder meer de huid van papa Moncada en de spuuglelijke tatoeages van Gabrielle Tati (ik weet het, smaken verschillen). De hele presentatie ziet er glad en gelikt uit, en is een videospelverfiilming waardig. Daarnaast is er een goede Dolby TrueHD Atmos 7.1.4-track die zeer mooi ruimtelijk gespreid is, waarbij de diverse actiesequenties zonder opmerkingen worden ondersteund zodat de kijker in de schattenjacht van Drake en Sullivan wordt meegezogen. Er wordt al eens met een parachute naar beneden gesprongen, een klap uitgedeeld en er is een niet te verwaarlozen rekening aan verschoten munitie op de factuur terug te vinden.




EXTRA'S
Er is nogal wat bonusmateriaal aanwezig, maar het gaat voornamelijk om korte vignettes. Er is wel een audiocommentaar, ingesproken door regisseur Ruben Fleischer, die ons door de productie van de film leidt, en er zijn acht verwijderde en uitgebreide scènes (10:23) die anders wellicht het tempo uit de film zouden hebben gehaald. Never a Dull Moment: Stunts & Action (5:54) behandelt zoals de titel het zegt de actiesequenties uit de film, die in ruime mate aanwezig zijn. In Becoming Nathan Drake (3:59) komen we te weten dat Tom Holland al bij voorbaat een an van de spelletjes was, wat uiteraard een pluspunt is bij zijn casting als Nathan Drake. Villains, Backstabbers, & Accomplices (4:20) gaat over de nevenpersonages, die gemeen hebben dat ze allemaal in meer of mindere maten Drake en Sullivan stokken in de wielen willen steken. In Charting the Course: On Set with Ruben Fleischer (4:28) komen we de visie van de regisseur op de film te weten, in voor zoverre dat dat op minder dan vijf minteun kan, en The Buddy System (3:49) weidt uit over de klassieke structuur van een buddy movie, waarbij twee slecht bij elkaar passende individuën elkaar uiteindelijk toch vinden. De Big Action Breakdown: C-17 Globemaster (5:03) toont het maken van dé actiescène waarvoor u naar de film moet gaan, en er is een videoclip van de mij compleet onbekende band Milkblood die het nummer No Mind (2:38) brengt. Afsluiten doen we met 3 filmpjes "Theatrical Marketing" (4:12), waarbij men om reclame te maken voor de film eens iets anders dan anders probeert.

CONCLUSIE
Voor een blinde aankoop was Uncharted - voor mij althans - een serieuze meevaller. De film pretendeert niet hoogdravende cinema te brengen, en wat die dan wel brengt, doet die op professionele manier. Sony maakte er een mooie, technisch gave release van, maar u zal moeten wennen aan de Franse opschriften op de cover. Et pour les Flamands la même chose (et les Hollandais aussi).