FILMS
Arrow heeft de twee films Clash Of The Titans en zijn opvolger Wrath Of The Titans, beide eerder uitgegeven door Warner, gebundeld in deze boxset When Titans Ruled The Earth.

Clash Of The Titans
De halfgod Perseus (Sam Worthington) moet lijdzaam toezien hoe de god van de onderwereld, Hades (Ralph Fiennes) zijn familie uitmoordt. De goden willen hiermee de mensheid straffen voor hun afvalligheid, want ze ontlenen hun onsterfelijkheid aan de graad van devotie die de mensen hen toebemeten. Hades kan Zeus (Liam Neeson) ervan overtuigen om wraak te nemen op het koninkrijk Argos, dat verordonneerd heeft dat er niet meer tot de goden van de Olympus gebeden zal worden, en dat een gigantisch beeld van Zeus heeft laten instorten. Als de burgers binnen tien dagen hun prinses Andromeda (Alexa Davalos) niet offeren aan de Kraken, een zeemonster, zal Hades de Kraken de stad laten vernietigen. Perseus is mogelijk de laatste redding: heksen hebben hem verteld dat de enige manier om de Kraken te verslaan de aanblik is van de Gorgoon Medusa, die met haar blik iedereen in steen kan veranderen. De tocht naar en de strijd tegen Medusa zijn echter alles behalve een simpele onderneming. Hades heeft bovendien een oude vijand in de lijn tegenover Perseus gezet: zijn stiefvader, de voormalige koning Acrisius, die wegens de moord op zijn dochter door de goden veranderd is in het monsterlijke wezen Calibos.




Wat de reden van regisseur Louis Leterrier ook geweest mag zijn voor deze remake van de stop-motionklassieker van Desmond Davis met de creaturen van Ray Harryhausen, deze van een groot budget en veel CGI-monsters voorziene actieblockbuster deed het aan de kassa's in 2010 niet zo goed als verwacht. Een hoop elementen uit de originele film, zoals het personage van Calibos, de reuzenschorpioenen, de Kraken en de noodlottige bestemming van prinses Andromeda van Argos, werden op een hoopje gegooid en opgehangen aan een reeks actiesequenties waarin rijzende ster Sam Worthington (Avatar, Terminator: Salvation) wordt geacht het mooie weer te maken. De nieuw toegevoegde elementen werken niet allemaal even vlotjes, alhoewel de uit houtskool opgetrokken Djinns er behoorlijk imposant uitzien: zo is het personage van Perseus' beschermengel Io (Gemma Arterton) niet zo'n gelukkige toevoeging aan de originele cast, en staat vooral het einde, waarin Io en Perseus' relatie meer dan platonisch wordt, haaks op het origineel, waarin Perseus zijn heldendaden niet verricht uit altruïsme voor het menselijk ras, dan wel om de hand van prinses Andromeda voor zich te winnen, wat een stuk logischer klinkt.




Buiten Perseus is er ook niet veel sprake van karakterontwikkeling, en vooral het pantheon der goden is bevolkt door een paar ruggengraatloze sujetten: of Zeus nu aan de goede, dan wel aan de slechte kant staat, is nergens duidelijk, en afgaande op het originele en het alternatieve einde dat we op deze disk terugvinden konden de makers tot in de laatste fase ook niet beslissen waar het zou op aansturen. Blijven nog de actiesequenties over, die best wel visuele flair hebben, maar gebalder en krachtiger hadden mogen zijn. De manier waarop de reuzenschorpioen bijvoorbeeld op redelijk bloedloze wijze zijn tegenstanders te grazen neemt, lijkt eerder op een verwijderde scène uit een Bud Spencer en Terence Hill-knokkomedie. Blijkbaar was het creëren van een 3D-versie belangrijker, en is er verhoudingsgewijs daar meer moeite in gestoken. De 3D-versie was overigens een voorwerp van controverse: blijkbaar wilde Warner een graantje meepikken van het succes van James Camerons Avatar, maar in tegenstelling tot deze is Clash Of The Titans niet gedraaid met gespecialiseerde apparatuur, en de 3D-effecten werden er pas in postproductie aan toegevoegd. Voor het bespreken van deze Blu-rayversie is dit echter een academische discussie, want er zit helemaal geen 3D-versie op deze disk, en blijkbaar is dat nog zo erg niet.




Clash Of The Titans is dus uiteindelijk een luchtig stukje entertainment met actie die zowel kan staan als kan vallen, slechts matige acteerprestaties en een paar erg storende hiaten in het scenario. Anders bekeken is er natuurlijk niets mis met een run of the mill actiefilm zonder kapsones.

Wrath Of The Titans
Zoals we in Clash Of The Titans zagen, koos de held Perseus voor een aards en menselijk bestaan boven dat van een god, wars van wat zijn vader, de oppergod Zeus daarvan dacht. Tien jaar later is Perseus een eenvoudige vissersman: hij is getrouwd geweest met de halfgodin Io, maar die heeft het leven gelaten na de geboorte van hun zoon Helius (John Bell), en Perseus heeft Io beloofd Helius zodanig op te voeden dat hij ooit een wapen ter hand zou moeten nemen. Zijn belofte lijkt echter niet in vervulling te kunnen gaan: op een avond krijgt Perseus bezoek van zijn vader Zeus, met de mededeling dat zijn broer Hades probeert om de titaan Kronos, de vader van Zeus, Hades en Poseidon (Danny Huston) weer tot leven te wekken. Hades staat onder de kwaadaardige invloed van zijn zoon, de oorlogsgod Ares (Edgar Ramirez), die niets liever zou zien dan een oorlog waarin ontelbaren het leven laten. Perseus is echter niet happig om zijn vissersbestaan op te geven.




Wanneer een stervende Poseidon op een avond aan Perseus verschijnt met het bericht dat Hades Zeus gevangen houdt in de hel Tartarus, en hij Perseus zijn drietand schenkt, met de vraag om die te overhandigen aan zijn zoon Agenor (Toby Kebbell) índien die het waard is, kan Perseus niets anders doen dan zijn gevleugeld paard Pegasus uit de manège te gaan halen en richting avontuur te vliegen. Agenor wordt gevangen gehouden door de Oorlogskoningin Andromeda (Rosamund Pike) wegens poging tot seksuele intimidatie. Perseus kan Andromeda ervan overtuigen dat ze Agenor tenminste op proef onder zijn hoede stelt. Het drietal zoekt de gevallen god Hephaestus (Bill Nighy) op, die als enige een sluipweg weet naar Tartarus door een gevaarlijk labyrint, dat nog van tijd tot tijd de neiging heeft om te veranderen. De tijd dringt echter want Andromeda's legers bereiden zich voor op een finale slag met Kronos. Het enige wapen waarmee Kronos kan verslagen worden is de vereniging van Poseidon's drietand, Zeus' bliksem en Hades' staf, waarmee de drie zonen hun vader eertijds hebben bedwongen. Eerst zal echter de tweestrijd tussen Zeus en Hades moeten bijgelegd worden, en vervolgens moet Perseus de confrontatie aangaan met Ares, die de bliksem van Zeus heeft gestolen.




Better. Bigger. More. Dat was alleszins het credo waarmee studio Warner dacht om het succes van acteur Sam Worthington nog even wat uit te melken, en het stond bijna in de sterren geschreven dat er een vervolg zou komen op Clash Of The Titans van Louis Leterrier, die zelf al een remake was van het (superieure) Clash Of The Titans van Desmond Davis, vooral bekend omwille van de stop-motioncreaturen van Ray Harrenhausen. De charme van Harrenhausen's creaties is natuurlijk in het tijdperk van CGI-monsters achterhaald: de grootste tegenstander in deze film is een wezen dat het best kan omschreven worden als een kruising tussen de Balrog uit The Lord Of The Rings en Galactus, Eater Of Worlds uit Fantastic Four 2: Rise Of The Silver Surfer. Het verhaal bevat nogal wat plotgaten en met een half uurtje langere speelduur én een paar goede (of zelfs middelmatige) scenaristen zou het niet zo heel moeilijk geweest zijn de grootste barsten in het plamuur te dichten.




Nu doet de film erg onlogisch aan: de plotselinge bekering van Hades van het kwade naar het goede komt als een donderslag bij heldere hemel uit de lucht vallen. Waarom koningin Andromeda precies ten strijde trekt is ook niet helemaal duidelijk. Ook in de tien jaar afwezigheid heeft Perseus zijn whereabouts niet altijd even secuur ingevuld, vooral wanneer blijkt dat hij toch bij de eerste de beste gelegenheid zijn (parate) wapenuitrusting van onder een valse vloer in het huis kan trekken. Dat hij enerzijds nog in rouw is over Io, en anderzijds zonder aanwijsbare reden op het einde van de film plots de neiging heeft om Andromeda een potje te muilen, is er wat ons betreft óók ver over. De tekorten op gebied van scenario worden slechts gedeeltelijk opgevangen door betere visuals: alleen het labyrint waarin de muren verschuiven kan op nog enig begrip rekenen, maar de rest is standaard vuurwerk dat je al elders en beter hebt gezien. Toch verdienen de makers enig krediet. Het acteerwerk van Sam Worthington en compagnie is nergens echt ondermaats te noemen, en Rosamund Pike is een betere toevoeging aan de set dan Gemma Arterton was.

BEELD EN GELUID
Beide films zijn upscales van een 2K-intermediate, en hebben een verschillende aspect ratio (2.40:1 voor Clash tegenover 1.85:1 voor Wrath). De films zien er beide goed en gedetailleerd uit, zij het dat het kleurpalet wat koud aanvoelt, met veel blauw en zwart, en hier en daar zou ik zelfs het woord "gedesatureerd" in de mond durven nemen. De speciale effecten zien er geloofwaardig uit, iets meer in Clash dan in Wrath, en de beeldband bevat net voldoende filmgrain om het geheel er organisch genoeg uit te laten zien. Wat een beetje teleurstellend is, is de afwezigheid van een Atmos-track, maar geen nood. De DTS-HD MA 5.1-track is solide en aggressief, waarbij de diverse set pieces met fabeldieren, instortingen en bliksems in het rond strooiende goden niet gaat vervelen. De muziekscores van Ramin Djawidi (Clash) en Javier Navarrete (Wrath) zijn pompeus, maar niet memorabel.




EXTRA'S
De Maximum Movie Modes van de Blu-rays zijn verdwenen. De rest van het bonusmateriaal staat op de respectievelijke schijven, met telkens een nieuwe extra bij. Bij Clash Of The Titans is dat Scaling Mount Olympus (20:45), en bij Wrath Of The Titans Unleashing the Beasts (13:36), een tweedelig interview met producent Basil Iwanyk. Clash bevat een tiental documentaires Harnessing the Gods (35:05), die op de vorige release nog als Focus Points werden verkocht. We zien Sam Worthington Is Perseus (3:44), Zeus: Father of Gods and Men (2:18), Enter the World of Hades (3:30), Calibos: The Man Behind the Monster (2:58), Tenerife: A Continent on an Island (4:25), Scorpioch (4:07), Actors and Their Stunts (3:48), Wales: A Beautiful Scarred Landscape (2:33), Bringing Medusa to Life (3:48) en Prepare for the Kraken! (3:57), materiaal over de personages Perseus, Zeus, Hades en Calibos, alsook bijdragen over het schieten van de film op Tenerife en de creatie van digitale monsters zoals Medusa, de Kraken en de monsterschorpioenen. In het ophemelpakket Sam Worthington: An Action Hero For The Ages (7:58) wordt er toch iets té fel de loftrompet gestoken over de acteur die weliswaar goed afgetraind blijkt te zijn, maar toch nog niet dadelijk een palmares bij elkaar heeft om als action hero for the ages te worden bestempeld. 11 verwijderde scènes (18:12) werden om evidente redenen uit de film gesneden, alleen het alternatieve einde (5:23) zou een beter alternatief geweest zijn dan de melige twist waarmee de film nu eindigt. Er staat nog een fotogalerij en een trailer (1:10) op de triple layer-schijf.

Voor Wrath is ook het materiaal van de vorige versie behouden, behalve de Maximum Movie Mode, waarvan de filmpjes nu apart op de schijf staan. Naast het eerder genoemde Unleashing the Beasts zijn er 4 documentaires "Path of the Gods" (12:50), met Who Are the Titans? (3:21), Hephaestus: God of Fire (2:34), Lost in Tartarus’ Labyrinth (2:51) en Creatures of the Titans (4:04), waarin vooral de Griekse mythologie aan bod komt. Dan volgen 6 documentaires "Path of Men" (21:46) met Battling the Chimera (3:55), Agenor: The Other Demi-God (3:00), The Cyclops Fight (3:35), Prison of the Titans (3:46), Minotaur: The Human Nightmare (3:03) en The Heavens Raise Hell on Earth (4:27), allemaal meer de filmtechnische kant. Dan volgen er 3 verwijderde scènes (10:50), een fotogalerij en een trailer (2:07).




Liefhebbers van swag vinden in deze doos nog een mooie poster, een interessant boekje, en reversible cover art voor wie de nieuw ontworpen hoezen maar niks vindt.

CONCLUSIE
When Titans Ruled The Earth is een redelijk volledig pakket van deze twee pretfilms uit het begin van de jaren '10. Wie het niet te nauw neemt met de nogal vrije reinterpretatie van de Griekse mythologie vindt in deze box veel waar voor zijn geld. Inhoudelijk geef ik een half puntje bij omwille van de manier waarop de twee prenten elkaar aanvullen.