WALKING DEAD, THE - SEIZOEN 4 (BLU-RAY)
Bespreking door: Werner - Geplaatst op: 2014-10-30
SERIE
Met de uitschakeling van The Governor in seizoen 3 hebben de inwoners van de Woodbury-gevangenis voor het eerst sinds lang uitzicht op een gewoon leven. De overblijvenden uit het dorp hebben zich aangesloten bij Rick (Andrew Lincoln); die laatste heeft zijn revolver aan de wilgen gehangen en probeert groenten te kweken en varkens vet te mesten. Dat laatste blijkt niet zo'n goed idee: er breekt in de gevangenis een dodelijke griepepidemie uit. Wie aan de epidemie sterft, verandert zoals iedereen automatisch in een zombie; de vijand bevindt zich dus nu niet langer meer buiten de muren maar erbinnen. Twee van de bewoners van de gevangenis worden op lafhartige wijze vermoord en in brand gestoken in een poging om het virus in te dijken, maar de besmetting heeft intussen al het merendeel van de residenten aangetast. Alle apotheken in de buurt zijn vroeger al uitgekamd en Daryl Dixon (Norman Reedus) vormt samen met Tyreese (Chad L. Coleman), Bob (Lawrence Gilliard Jr.) en Michonne (Danai Gurira) een ploeg die 50 kilometer verder op zoek gaat naar antibiotica in een dierenkliniek, terwijl Rick en Carol (Melissa McBride) eten trachten te vinden, Hershel (Scott Wilson) met behulp van Glenn (Steven Yeun) de zieken verzorgt en Maggie (Lauren Cohan) het hek tracht overeind te houden waar de zombies permanent op blijven inbeuken. Zodra de griepepidemie evenwel onder controle is en de overlevenden hun doden kunnen betreuren, verschijnt The Governor (David Morrissey) opnieuw op het toneel. Hij is er voor de zoveelste keer in geslaagd om enkele naïeve sukkels een rad voor de ogen te draaien en de inwoners van de gevangenis af te schilderen als de baarlijke duivel. Ditmaal meent hij het echter, en het daarop volgende beleg loopt falikant af: verschillenden vinden de dood, de gevangenis wordt onder de voet gelopen door de zombies en de overlevenden zijn in groepjes uit elkaar geslagen, met bijzonder weinig kans om elkaar nog terug te vinden.
Na aflevering 8 volgde bij oorspronkelijke uitzending de klassieke mid-seasonbreak, waarna het concept van de serie compleet anders is geworden. In elk van de 8 overblijvende afleveringen volgen we twee of drie overlevenden bij hun tocht door de wildernis, waarbij ze voortdurend de nu weer alomtegenwoordige zombies moeten zien af te schudden. Occasioneel kruisen enkel van de personages elkaars pad, vaker echter mislopen ze elkaar. Naar het einde van de reeks hebben de meeste groepjes echter een reeks wegwijzers gevonden voor Terminus, een plaats waar aan overlevenden asiel wordt beloofd. Nagenoeg tegelijkertijd komen de meesten daar weer samen, om dan te ondervinden dat ze misschien in de grootste muizenval van hun leven zijn getrapt. En wat de gevolgen daarvan zijn? Dat ziet u uiteraard pas in het vijfde seizoen - de scenaristen zijn ook niet achterlijk, nietwaar?
Het vierde seizoen van The Walking Dead had bij een eerste visie, een jaar geleden, niet dadelijk een onuitwisbare indruk op mij achtergelaten. De eerste helft van het seizoen kende nochtans enkele sterke momenten, zoals een ontroerende manier waarop Rick eindelijk onder ogen moet zien dat zijn zoon Carl (Chandler Riggs) geen kind meer is. Alhoewel: de heisa rond het virus had voor mij gerust een aflevering minder lang mogen duren. De mid-seasonfinale is The Walking Dead op zijn best - twee belangrijke protagonisten worden naar de uitgang verwezen. Wat de tweede helft betreft heb ik mijn oordeel bijgesteld: deze wordt zeker beter na een supplementaire kijkbeurt. Het is pas helemaal op het einde dat de puzzelstukjes in elkaar vallen en dat de details waar danig en schijnbaar zinloos over doorgedramd werden, hun volle betekenis krijgen. Glenns pad is dat van het groepje van sergeant Abe Ford (Michael Cudlitz) gekruist. Ford wil per se met zijn protégé, de nerdy doctor Eugene Porter (Josh McDermitt) Washington bereiken. De man beweert immers dat hij weet hoe de uitbraak van de zombies is begonnen, en hij is de voornaamste troef als er moet gedacht worden aan een manier om de invasie weer in te dijken.
The Walking Dead 4.2 bevat ook de uiterst schokkende aflevering The Grove, de derde laatste, waarin één van de meest vreselijke misdaden die iemand kan begaan wordt goedgepraat omdat de omstandigheden zo penibel zijn dat er geen andere uitweg meer is. De gore van weleer heeft plaatsgemaakt voor psychologische horror; wat de overlevenden van de zombieholocaust elkaar aandoen is stukken erger dan gebeten worden door een ondode. Het tweede deel maakt ook de weg vrij voor een hoop karakteruitdieping: het ijs tussen Michonne en Carl breekt, Daryl en Beth (Emily Kinney) beleven enkele mooie momenten samen, alhoewel daar een pedofiel randje altijd om de hoek komt piepen, en Carol zoekt en vindt verlossing voor haar misdaden bij Tyreese. Na vier seizoenen verwacht je eerlijk gezegd niet meer zoveel aandacht voor karakterontwikkeling, maar op dat vlak stelt de reeks zeker niet teleur. Alleen komt de finale aflevering nogal rommelig over en lijkt het alsof de scenaristen er op gebrand zijn om meer vragen te stellen dan te beantwoorden, in die mate dat het toch even niet meer leuk is.
BEELD EN GELUID
De ruwe en ongemanierde look and feel van de reeks blijft nog steeds haar voornaamste handelsmerk. Wie afknapt op ruis en grain is bij The Walking Dead aan het verkeerde adres. Enkele van de ruwere transfermomenten zijn echter zodanig verstoord dat ik me de vraag stel of het allemaal nog intentioneel is. Zo gaat de openingsscène van aflevering 13 gebukt onder storende lijnvorming en vergen vele van de donkere scènes, zoals die in aflevering 12, veel moeite om zich te laten bekijken. De keuze voor de kleuren blijft nog steeds zeer somber, met veel tinten bruin en rood. Het vele bloed - en dat stroomt in deze reeks met emmers uit het scherm - ziet er donker en stroperig uit. Een paar scènes zijn dan weer wél bewust helderder gemaakt, zoals de flashbackscènes waarin Michonne hallucineert over betere maar intussen vergane tijden. De DTS-HD MA 5.1-track levert mooie ambiance, vooral wanneer er uit zowat alle surroundrichtingen het typische gekreun van de zombies weerklinkt, en op momenten van actie barst de subwooferin alle hevigheid los, met als meest spectaculaire scène de mid-seasonfinale in aflevering 8, waarin er aan de gevangenis een ongemitigeerde veldslag wordt gevoerd. Waarom de Verenigde Staten echter telkens verwend worden met een 7.1-variant is en blijft een raadsel.
EXTRA'S
Op vlak van bonusmateriaal is het in dit vierde seizoen een vroege Sinterklaas, alhoewel Zwarte Piet volgende keer diegene die verhindert dat dit van Nederlandse ondertitels wordt voorzien voor mijn part eens in de zak mag stoppen. 7 afleveringen worden voorzien van een audiocommentaartrack met soms interessante castkeuzes. Zo wordt de aflevering Still voorzien van twee tracks waarin de hoofdrolspelers uit de betreffende aflevering, Norman Reedus en Emily Kinney, afzonderlijk hun visie op de aflevering mogen weergeven. De tracks zijn echter soms moeilijk te volgen zonder ondertitels.
Al het resterende bonusmateriaal is te vinden op een vijfde disk. De documentaire Inside The Walking Dead (1:25:35) is een samenraapsel van 16 Inside The Episode-filmpjes waarin de thema's uit de afzonderlijke afleveringen worden belicht. De opzet van de documentaire The making of The Walking Dead (1:14:32) is nagenoeg hetzelfde, maar focust meer op wat er achter de schermen gebeurt dan voor de lens. Drawing inspiration (6:09) geeft een kort overzicht welke raakpunten de serie intussen nog heeft met de oorspronkelijke reeks stripverhalen, en in Hershel (7:39) krijgen we een overzicht over Scott Wilson's personage (die - u raadde het al - langs de grote poort uit de reeks vertrekt, want anders krijg je op een disk als deze geen aparte featurette toegedicht). Of het verstandig was om nog een blik Governor open te trekken na de dramatische gebeurtenissen in seizoen 3 mag u na het bekijken van The Governor is back (8:44) zelf beoordelen. In de helaas te korte documentaire Society, science & survival (5:31) discussiëren enkele academici over het gebruik van de serie in diverse academische disciplines. Inside KNB studios (18:19) toont ons het creëren van de meest gore speciale effecten, terwijl A journey back to brutality (8:18) focust op de manier waarop Rick Grimes in dit seizoen transformeert van brutale ordehandhaver tot boerenknecht en weer terug. Dan zijn er nog 8 verwijderde scènes (9:10) en de klassieke portie cross-promotionele trailers om het geheel af te maken.
CONCLUSIE
Het heeft even geduurd voor ik greep heb kunnen krijgen op dit vierde seizoen van The Walking Dead; het is zeker een seizoen dat de nodige rijping nodig heeft om ten volle te kunnen afsmaken. Afleveringen zoals The Grove dienen als voer voor controverse: The Walking Dead is een stuk minder vrijblijvend geworden dan de goedkope zombiehorror die in het genre gemeengoed is. In het Engels is hier een mooi woord voor: unsettling.
Studio:
E1 Entertainment Benelux
Regie:
Greg Nicotero, Guy Ferland, Dan Sackheim, Tricia Brock, David Boyd, Michael Uppendahl, Jeremy Podeswa, Ernest Dickerson, Seith Mann, Julius Ramsay, Michael E. Satrazemis, Michelle MacLaren
Met:
Andrew Lincoln, Norman Reedus, Steven Yeun, Lauren Cohan, Chandler Riggs, Danai Gurira, David Morrissey, Melissa McBride, Emily Kinney, Scott Wilson, Chad L. Coleman, Sonequa Martin-Green, Lawrence Gilliard jr., Brighton Sharbino, Kyla Kenedy
Beeldformaat:
1.78:1 HD
Geluid:
Engels DTS-HD MA 5.1
Frans DTS-HD MA 5.1
Ondertitels:
Nederlands, Frans
Extra's:
• Geanimeerde menu's
• 7 audiocommentaartracks
• Documentaire "Inside The Walking Dead"
• Documentaire "The making of The Walking Dead"
• Documentaire "Drawing inspiration"
• Documentaire "Hershel"
• Documentaire "The Governor is back"
• Documentaire "Society, science & survival"
• Documentaire "Inside KNB studios"
• Documentaire "A journey back to brutality"
• 8 verwijderde scènes
• Cross-promotionele trailers
