FILM
"Swedish chicks dig terrorists."

Kent er iemand de film Gotcha! nog? Wanneer de eighties voor jou louter en alleen Back To The Future, Raiders Of The Lost Ark of The Goonies betekenen, dan is de kans eerder klein, want deze actiekomedie uit 1985 deed het destijds weliswaar niet onaardig aan de kassa, maar is vandaag compleet vergeten. Op en top ongeloofwaardig, anno 2021 zelfs aardig fout (wie schiet er nu een pijl met een slaapmiddel in de poep van een studente?) en zelfs een stukje onnozel, maar evengoed onweerstaanbaar cool. De film ziet er na meer dan dertig jaar weliswaar sterk verouderd oud (wat ook zijn charme heeft), maar wie zin heeft in een James Bond-vehikel met in de hoofdrol twee hete tieners mag gerust aan deze tafel aanschuiven.

De bedenker van dit alles is Jeff Kanew die zijn carrière begon als editor voor het bloedserieuze en met Oscaroverladen drama Ordinary People van Robert Redford, maar eens hij zelf films maakte, koos hij voor de ongein van Revenge Of The Nerds waarmee hij ook doorbrak. Nadien volgden Tough Guys waarmee hij Kirk Douglas en Burt Lancaster herenigde, het Shelley Long-vehikel Troop Beverly Hills, VI Warshawski met Kathleen Turner en deze Gotcha! De kans dat de man ooit als voorbeeld zal dienen op de filmschool is relatief klein, maar toch maker van plezante '80's-films en dat is, vinden wij toch, ook al een verdienste an sich.

Het verhaal is te zot voor woorden, wat vrouwonvriendelijk en net niet debiel, maar u zit dan ook in het midden van de eighties. De naam van de film, Gotcha, heeft alles te maken met een zeer populair paintballspel dat op de universiteit van Los Angeles wordt gespeeld. Jonathan Moore (Anthony Edwards) is er een echte kei in, en dat is wat we in de eerste vijf minuten van de film zien. Voor de rest, ook al is het de titel van deze actiekomedie, komt behalve in de slotminuut het spel niet meer terug. Maar goed, je moet je film nu eenmaal een filmtitel geven. Misschien was pakweg Love Adventures In Paris With A Spy iets beter geweest. Moore gaat immers samen met zijn kamergenoot Manolo (Nick Corri) naar de lichtstad, en meisjes versieren is het enige doel van de trip. Manolo kan de vrouwen veroveren door hun wijs te maken dat hij een terrorist is (geen vragen stellen, gewoon verder lezen) maar de veel schuchtere Jonathan heeft daar toch iets meer problemen mee. Tot zijn grootste verrassing ontmoet hij er in een café de Tsjechoslowaakse en veel oudere Sasha Banicek (Linda Fiorentino), die meteen met hem het bed wil induiken. Zo’n kans laat je natuurlijk niet liggen, en de geplande reis naar Spanje ruilt Jonathan in voor een ticketje West-Berlijn zodat hij wat langer bij Sasha kan blijven. Het duurt niet lang of Sasha laat weten dat ze naar Oost-Berlijn moet doorreizen om daar een pakket op te halen omdat ze als koerier werkt. En voor je het weet zit je in een soort van James Bond-verhaal voor dummies.

Of het er iets mee te maken heeft weten we niet, maar vreemd genoeg hadden de twee opeenvolgende James Bond-films dezelfde Europese locaties als Gotcha! A View To A Kill dat een paar weken later in de bioscoop werd gereleaset, speelt zich af in Parijs, en in Octopussy, dat twee jaar eerder verscheen, moest Roger Moore zijn waaghalzerij in Berlijn gaan uitvoeren. Er zijn verschillende redenen om naar Gotcha! te kijken. Eerst en vooral zijn sommige grappen misschien wel voor de smaakpolitie van nu grondig fout, maar ze blijven toch hilarisch. De cast was genietbaar, ook al kan Anthony Edwards niet acteren. De man kreeg nadien nog wel een rolletje in de militaire commercial Top Gun of we zagen hem in de sequel van Pet Semetary, maar toch ging het van kwaad naar erger en het eindigde met nietszeggende rolletjes in series als E.R. Een lust voor het oog (in meerdere opzichten) is dan weer Linda Fiorentino die na haar doorbraakhit Vision Quest hiermee aan haar tweede rol toe was. Haar Slavische accent werkt na een tijdje wel aardig op de zenuwen, maar het is en blijft fijn om anderhalf uur in haar gezelschap te vertoeven.

Natuurlijk is Gotcha! geen cinefiel meesterwerk en we snappen zelfs grotendeels waarom men deze titel de voorbije jaren wat onder de deurmat heeft geveegd, maar wie louter kiest voor hersenloos sympathiek entertainment die je terugkatapulteert naar de eighties mag deze film gerust op de salontafel klaar leggen.

BEELD EN GELUID
Deze Blu-ray is van Duitse makelij (via Just Bridge) en kan je gemakkelijk onder de tien euro scoren. Helaas staan er geen Engelse ondertitels op. Wel zijn er Duitse aanwezig, maar wie over een goede basis kennis Engels beschikt, kan deze film zeer gemakkelijk volgen want de dialogen zijn zeer goed verstaanbaar. Hoewel geen topproduct is het ook meer dan een dvd op Blu-ray uitbrengen, want de HD zorgt er voor dat je een mooi naturel beeld krijgt met voldoende detail. De geluidsband is een verzorgde DTS-HD MA 2.0 waar je ook heel wat '80's-nummers hoort zoals Frankie Goes To Hollywood, Nik Kershaw en Thereza Basar (ooit nog bij de Guys ’n Dolls) die de titeltrack inzingt.

EXTRA'S
Deze disk bevat geen enkele extra.

CONCLUSIE
Gotcha! is een vergeten '80's-komedie die het kruispunt tussen James Bond en de tienersekskomedie probeert op te zoeken en daar nog deels in slaagt ook. Grootse cinema is het geenzins, wel zeer prettige!