FILM
Maud Watts (Carey Mulligan) leidt een uitzichtloos bestaan in een ongezonde wasserij, waar ze omzeggens geboren is - haar moeder werkte er ook, en nam haar kind elke dag mee. De sfeer is er toxisch, zowel letterlijk als figuurlijk, en Mr. Taylor (Geoff Bell), de opzichter, kan met zijn poten niet van de vrouwen blijven. Zijdelings raakt ze betrokken bij de beweging van de Suffragettes van Emmeline Pankhurst (Meryl Streep), wanneer ze in plaats van een in elkaar geslagen collega voor een parlementaire onderzoekscommissie moet getuigen over de werkomstandigheden in de wasserij. De commissie beslist echter om toch niet het vrouwenkiesrecht in te voeren, een eis van de demonstrantes, en Pankhurst zelf predikt dat de tijd van geweldloos verzet voorbij is, en dat er moet overgegaan worden tot hardere actie.




Maud is het aanvankelijk niet eens met de methodiek die de Suffragettes nastreven, zoals het ingooien van winkelruiten, maar naargelang ze dieper meegezogen wordt in de beweging, verslechteren ook haar levensomstandigheden, en er is duidelijk een wisselwerking tussen de twee. De groep vrouwen vergadert met de regelmaat van de klok in de apotheek van Edith Ellyn (Helena Bonham Carter), die naast hoofdpijnpoedertjes ook al eens graag dynamiet produceert. De politie laat zich niet onbetuigd, en zet agent Steed (Brendan Gleeson) op de zaak, die zoveel mogelijk de subversieve activiteiten van de vrouwen in kaart moet brengen, én verhinderen. Steed doet zijn job duidelijk met tegenzin, maar de grimmigheid van de acties neemt overhand toe: brievenbussen en zelfs een woning van een minister vliegen in de lucht, de vrouwen worden met regelmaat van de klok gearresteerd, en Maud ziet zo haar huwelijk met Sonny (Ben Whishaw) op de klippen lopen: ze mag haar zoontje George (Adam Michael Dodd) niet meer zien, en aangezien Sonny hem niet alleen kan opvoeden, vliegt het joch naar een pleeggezin. De vrouwen nemen zich voor om tijdens een derby waarop de koning aanwezig zal zijn, actie te voeren met een spandoek, maar één en ander loopt dramatisch af.




De film eindigt met een trieste opsomming van landen waarin het kiesrecht voor vrouwen op schandalig late datum is ingevoerd. België wordt niet vermeld, maar wij hebben een niet al te fraaie 1948 op het palmares staan; met name de socialisten hielden dit lang tegen omdat ze vreesden dat al die brave kwezelige huisvrouwtjes voor de katholieke partijen zouden stemmen. Op het moment van het draaien van de film was het kiesrecht voor vrouwen in een land als Saoedi-Arabië nog niet ingevoerd (daar is intussen verandering in gekomen), maar het blijft een schande dat een natie die zich beroept op democratie, zodanig een onderscheid maakt tussen eerste-en tweederangsburgers.




Desalniettemin zien we de film wellicht iets te veel door een 21ste-eeuwse bril, want het probleem beperkte zich aan het begin van de 20ste eeuw - de film speelt zich af in 1912 - niet alleen tot Groot-Brittanië, waar de film zich afspeelt. Nochtans zijn er onder meer in Nederland heden ten dage nog altijd religieuze partijen voor wie het kiesrecht voor vrouwen nog altijd een doorn in het oog is en geen vrouwen toelaten op hun kieslijsten, wat de film toch een klein beetje actualiteitswaarde geeft. Daarnaast lijken de toestanden in de wasserij waar Maud werkt, rechtstreeks uit Daens te komen, en blijven de problemen in de sociale verhoudingen zich in de film niet beperkt tot het kiesrecht voor vrouwen alléén; motivatie voor dit laatste is allicht dat dit als katalysator zou moeten dienen om paal en perk te stellen aan de erbarmelijke werkomstandigheden.




Suffragette is een donkere en sombere film, waarbij het niet-historische personage van Carey Mulligan van de regen in de drup verzeilt, en de wel historische Meryl Streep als Emmeline Pankhurst, alhoewel prominent aanwezig op de affiche, slechts een bijrol vertolkt, en dan nog meespeelt in slechts één scène, zij het dat haar kop op verschillende affiches van de Suffragettes en in nieuwskrantenkoppen prominent aanwezig is. Suffragette is de zoveelste film waarin een groep benadeelden zich verzet tegen de suprematie van de heersende klasse in een poging om hun levensomstandigheden te verbeteren, waarbij we de strijd van op de zijlijn volgen door de ogen van een betrokkene. Het hele politieke systeem wordt daarbij niet in vraag gesteld, wel de directe impact op de dagelijkse beslommeringen van in dit geval een vrouw die met handen en voeten gebonden zit aan een wasserij waar ze omzeggens geboren is en waarschijnlijk ook zal sterven, en dat zal niet op een hoge gezegende leeftijd zijn.

BEELD EN GELUID
Voor een Blu-ray van deze film moet u het Kanaal over, en daar vindt u deze release van Pathé die kan uitpakken met een mooie, zij het sombere beeldtransfer waarin er al evenveel kleur zit als in het grijze bestaan van de vrouwen uit de film. Er zit wat grain in het beeld, wat de somberheid nog wat onderstreept, maar het zit tegelijkertijd wel snor met de detaillering van onder meer de machines in de wasserij, de ruwwollen kledij van de vrouwen of de tierlantijntjes in het kerkgebouw waarin de Suffragettes hun toevlucht nemen. Mee door het sombere kleurenpalet zijn de zwarttinten niet helemaal verzadigd; er is met andere woorden ruimte voor verbetering, maar dit is niet dadelijk een bonte Marvelfilm waar alle vijf seconden iets in ontploft - hoogstens links en rechts een brievenbus. De DTS-HD MA 5.1-track is net als de film sober en ingetogen zonder dat er echt sprake is van fouten. De dialogen zijn goed verstaanbaar en onder meer de toespraak van Pankhurst op het plein voor een herenhuis reverbereert met de nodige zin voor realiteit. De muziekscore is van Alexandre Desplat, die alweer een klein pareltje aflevert.




EXTRA'S
Je kan de film bekijken terwijl je een audiocommentaar beluistert, ingesproken door regisseur Sarah Gavron en screenwriter Abi Morgan, met een welbespraakte myriade van onderwerpen zoals de casting, de speciale effecten, de historiek van de film en de historische accuratesse. In de documentaire Inside Suffragette (10:31) wordt onder meer ingegaan op de historische correctheid van de film en de boodschap voor kijkers van vandaag. Suffragette: Looking Back, Looking Forward (7:10) doet ongeveer hetzelfde met behulp van cast en crew. Er is nog een trailer (2:23) en dan is de bonussectie weeral voorbij.

CONCLUSIE
Als je me de vraag stelt of Suffragette vandaag de dag nog maatschappelijke relevantie heeft, dan is het antwoord "vast en zeker". Het scenario is echter niet overal ontdaan van de genreclichés. De Blu-ray is van gemiddelde kwaliteit, maar dit volstaat voor een film als deze.