FILM
Olivier Nakache en Éric Toledano zijn twee Fransmannen die je waarschijnlijk niet zal kennen. Dat geldt evenwel niet voor hun films, die ook buiten de Franse contreien heel wat bekendheid genieten: Le Sens De La Fête, Hors Normes en natuurlijk het ontzettend populaire Intouchables die van Omar Sy een wereldster maakte. Hun concept? Van grote problemen een lichtvoetige komedie maken, een feelgoodfilm waarin het moeilijke onderwerp niet vermeden wordt. maar dan wel zonder dat je er een punthoofd van krijgt en waarin er nog een sprankeltje hoop rijst. Deze aanpak is in Une Année Difficile niet anders. Bij ons trok de film nauwelijks volk, maar bij onze Franse buren werd het wederom (zoals verwacht) een dikke hit.




Deze keer neemt het Joodse duo de wereldverbeteraars - en de klimaatactivistten in het bijzonder - op de komische korrel. Het resultaat is vrij onevenwichtig, met vooral een tweede deel dat niet alleen langdradig maar ook te ongeloofwaardig wordt en je uiteindelijk niet weet voor wie je de duimen moet opzetten. De wereldverbeteraars zijn wel goede zielen met evengoede bedoelingen, maar het zijn eveneens zeurpieten die je net geen dram op de neus wil verkopen.




De film begint met een collage van vier decennia Franse presidenten. Opmerkelijk is dat elk staatshoofd de bevolking waarschuwt dat er een moeilijk jaar te wachten staat en dat is voor de protagonisten in deze komedie niet anders. Albert (Pio Marmaï) werkt bij de bagagedienst op de luchthaven, maar ondanks zijn zware werk zit hij - met dank aan zijn ex - tot over zijn oren in de schuld met een deurwaardersexploot als eindbeslissing. Hij probeert wel nog de eindjes aan elkaar te knoppen door in beslag genomen goederen bij de douane door te verkopen. Gelijke zielen komen op een dag elkaar wel eens tegen, en dat gebeurt met Bruno (Jonathan Cohen), die evenmin een stuiver op zak heeft. Om gratis pintjes te krijgen gaan ze naar een bijeenkomst van milieuactivisten waar Cactus (Noémie Merlant uit Portrait De La Jeune Fille) de plak zwaait. Van het ene komt het andere en als verwacht ook liefde...




Wie houdt van lichtvoetige Franse moderne komedies zal Une Année Difficile zeker en vast wel kunnen waarderen, maar helaas wordt de film veel te veel bevolkt door personages die je alleen maar in films aantreft en met toevalligheden die in het echte leven helaas maar zelden voorkomen.

BEELD EN GELUID
Het is ook een moeilijk jaar voor de fysieke releases van Cinéart, want deze Franse komedie is één van de weinige titels die op een schijfje verschijnt. Wie weet komt daar dankzij de gloednieuwe samenwerking met Mubi verandering in. Deze Cinéart-release is net zoals hun andere titels bevredigend tot zeer goed en waar niks op aan te merken valt. Naast het Franse gemekker hoor je op de geluidsband ook (voorspelbare) muziekjes zoals bijvoorbeeld Jacques Brel. 




EXTRA'S
Er staan geen extra's op dit schijfje.

CONCLUSIE
Une Année Difficile is wederom een film van Olivier Nakache en Éric Toledano die hun bekende concept (van wereldproblematiek een komedie maken) opnieuw herhalen. Deze matte aanpak zorgt voor een déjà-vu-effect in een matige komedie die vooral het eerste uur werkt.