FILM
Vijf jaar na de mysterieuze verdwijningen van een stel oudjes uit het bejaardentehuis in St. Petersburg, Florida, zoals we zagen in Cocoon, krijgt David (Barret Oliver) een boodschap van zijn grootvader Art (Don Ameche) dat hij en zijn vrouw, Bess (Gwen Verdon) op bezoek komen. De oudjes werden geacht op zee te zijn verdronken, maar in werkelijkheid zijn ze verhuisd naar de planeet Antarea, waar de niemand ooit ziek wordt of veroudert, en waar de Antareanen en de menselijke inwijkelingen perfect in vrede leven. Ook Joe (Hume Cronyn) en Alma (Jessica Tandy) en Ben (Wilford Brimley) en Mary (Maureen Stapleton) zijn van de partij. De Antareanen moeten op Aarde zijn om uiteindelijk de cocons die ze hebben achtergelaten, terug op te pikken, want volgens hun metingen volgt er binnen 4 dagen een zeebeving. Maar zoals gezegd heeft de oude garde ervan geprofiteerd van de unieke situatie om hun vrienden nog eens te bezoeken. Bernie (Jack Gilford) is nog altijd dezelfde oude mopperpot, die nog altijd niet over de dood van zijn vrouw Rose (Herta Ware) heen is. Toch sleuren de anderen hem mee voor een potje levensgenieten aan al wat er in Florida te beleven valt - en dat is heel wat. Nu ze echter niet meer op Antarea zitten, zijn ze kerngezond maar terug kwetsbaar voor alle Aardse ziekten. Vier dagen opletten geblazen is de boodschap. Ook krijgen bepaalde ouderlingen het moeilijk in hun beslissing om al dan niet terug te keren. Art bijvoorbeeld, maar Bess nog veel meer, vindt het niet natuurlijk dat hun kleinzoon David opgroeit, terwijl zij niet ouder worden.

De nog altijd aan lager wal zittende schipper Jack (Steve Guttenberg) kan zijn ogen niet geloven wanneer zijn favoriete alien Kitty (Tahnee Welch) plots voor de deur van zijn amechtige souvernirwinkeltje staat, en aangezien Jack op de shortlist staat van de personen die de waarheid over Antarea weten, roept ze zijn hulp in om bij hoogdringendheid de cocons met de laatste overlevenden van het Antareaanse volk op te pikken. De liefdesvlam wakkert hierdoor in Jack weer aan, goed wetende dat hun liefde onmogelijk is. Eén van de cocons is echter door een maritieme voorbeving losgeraakt, en in handen van het lokale oceanografische instituut gevallen. De wetenschappers openen de cocon, maar eens dat ze merken wat er in de cocon zit (een alien, dus), staan de militairen er als de bliksem bij. Eén van de medewerkers, Sara (Courteney Cox) moet toezien hoe de alien hoe langer hoe meer fysiek begint af te takelen. Maar Kitty en de andere Antareanen zijn formeel: ze laten niemand achter. Jack en ook de bende gepensioneerden bedenken een plannetje om de Antareaan uit het fel bewaakte centrum te smokkelen.

Cocoon 2 - The Return wordt nogal eens door de critici afgebroken als een slechte sequel. Het is waar dat Ron Howard zich niet meer met het vervolg heeft ingelaten, en de fakkel aan regisseur Daniel Petrie heeft overgedragen. En Petrie heeft zo weinig mogelijk aan de succesformule gesleuteld, en kon - gelukkig voor hem - rekenen op nagenoeg dezelfde cast. Twee verschillen: Brian Dennehy (Walter), die in de vorige film nog de leider van de Antareaanse delegatie was, verschijnt nu enkel even op het einde voor een ongecrediteerde cameo, en Courteney Cox (Sara) en Elaine Stritch (Ruby) werden aan de cast toegevoegd, met een redelijk substatiële rol. Wat mag U dus verwachten? Wel, meer van hetzelfde. Als U Cocoon goed vond, is er geen reden waarom U deze film slecht zou mogen vinden; de plot bevat een deel vertrouwde elementen die Petrie uit de eerste film herneemt, maar hij weet toch een paar keren een aardige wending aan de plot geven. Het is overigens verbazingwekkend hoeveel van de acteurs nu in het werkelijke leven al overleden zijn: Don Ameche, Hume Cronyn, Jack Gilford, Jessica Tandy en Gwen Verdon hebben allemaal al het tijdelijke met het eeuwige verwisseld. Zowat al de andere acteurs komen uit het B-film en het TV-circuit, maar blijven flink overeind door de vaste hand van Petrie. Wie, zoals we in de bespreking van de eerste film al zeiden, uit Steve Guttenberg een redelijke acteerprestatie kan persen, verdient al ons respect. Het is overgens jammer dat Tahnee Welch in 1998 haar acteercarrière aan de wilgen heeft gehangen; natuurlijk hielp die reportage voor Playboy twee jaar daarvoor niet om als serieuze actrice door te breken.

Een film die een solide 8/10 verdient. Maar wacht! Waarom staat daar een 4/10? Wel, omdat we u met spijt in het hart moeten bekennen dat, althans tegenover de oude videoversie die we nog hebben liggen, de censuurcommissie weer is bezig geweest. Op de video is de volgende scène van ongeveer 1 minuut te zien die op de dvd weggeknipt is: nadat de moeder van David is flauwgevallen bij het zien van haar ouders, van wie ze dacht dat ze overleden was, krijgen we Bernie (Jack Gilford) te zien die op een zeer amateuristische wijze probeert zelfmoord te plegend door zichzelf op te hangen aan de draad van de verlichting. Een sul als hij is, slaagt hij zelfs daar niet in. We vonden dit een key scene die bepalend is in de karakterverandering die Bernie in deze film ondergaat, en hebben de score daardoor moeten halveren. Alhoewel natuurlijk elke vorm van censuur een flinke verminking van de score rechtvaardigt.

BEELD EN GELUID
De Engelse Dolby Digital 5.1-track is niet heel veel beter dan die van Cocoon. De muziek klint op geregelde tijdstippen off-key, de dialoog is niet helemaal duidelijk en het herwerken tot een 5.1-versie heeft daar eigenlijk weinig tot niets aan kunnen doen veranderen. Het beeld kan nog wel door de beugel, maar de kleuren zijn wat verbleekt, en het beeld zelf is niet overal even scherp. Er is een lichte vorm van ruis aanwezig en een zware vorm van interlacing. Verdict: een bekijkbare schijf, maar zeker geen materiaal om je HT mee te demonstreren.

EXTRA'S
Kregen we bij Cocoon nog een trailer, dan zitten we bij deze review echt op onze honger. Niks dat ook maar op een extra lijkt, te bespeuren.

CONCLUSIE
Cocoon 2 - The Return is niet half zo slecht dan de critici u willen geloven: dit sciencefiction sprookje staat op het vlak van verhaallijn en acteerprestaties op dezelfde hoogte als zijn illustere voorgang. Maar een volle minuut zogenaamd "aanstootgevend materiaal" wegknippen, dat kan niet! Daarom de buis voor inhoud!