FILM
“36 billion people have died since the reign of humanity. For the new Dawn, there's a reunion...”

Alle landen van de wereld worden getroffen door een onverklaarbare epidemie, welke de doden terug tot leven laat komen. Half verrotte lijken kruipen hunkerend naar mensenvlees uit hun graven en jagen onafgebroken op de levenden. Een groepje overlevenden besluit om te schuilen in een immens groot winkelcentrum, totdat het probleem van de levende doden is opgelost. Ze slagen erin om terug een semi-normaal leven op te bouwen, maar door de steeds aangroeiende hoeveelheid zombies beseffen ze dat ze zich niet eeuwig kunnen verschansen in het winkelcentrum. Met enkele verstevigde schoolbussen besluiten ze uit te breken…



“When there's no more room in hell, the dead will walk the earth.”

Toen men in de eerste helft van 2003 een remake aankondigde van George A. Romero’s ongeëvenaarde zombieklassieker Dawn of the Dead schreeuwden de fans moord en brand. Ook wij stonden behoorlijk sceptisch tegenover dit idee, zeker toen we vernamen dat het script van de nieuwe versie zou geschreven worden door James Gunn - die verantwoordelijk is voor de twee afgrijselijke live-action Scooby Doo-films - en dat de film gerealiseerd zou worden door een regisseur van hippe reclamespots. Gesterkt door de erg degelijke remake van The Texas Chainsaw Massacre gingen we toch kijken…

En gelukkig maar, want de debuterende Zack Snyder levert één van de beste horrorfilms van de laatste jaren af! Hij blikte de remake niet alleen in met veel liefde voor het genre (én voor het origineel), maar hij voerde tevens heel wat - welgekomen - veranderingen door. Eén van de meer memorabele is de straffe openingsscène, welke de kijker ruw bij de strot vastgrijpt. Nooit eerder zagen we chaos en ellende zo overtuigend in beeld gebracht. Tijdens de openingscredits blijf je wat naar adem snakkend achter, maar veel tijd tot rust wordt er niet gegund! Want regisseur Snyder neemt deze remake duidelijk serieus en drijft de spanning ten top. De prent dendert voorruit als een sneltrein en wordt nog wat extra aangedreven met de briljante soundtrack. Gelukkig is het geheel ook wat gekruid met geslaagde humor.



Dawn of the Dead werd gelukkig niet volgepropt met de gewoonlijke bordkartonnen personages die enkel maar fungeren als kanonnenvlees, maar men gaf de karakters menselijkheid en geloofwaardigheid mee. Het helpt natuurlijk wel een beetje dat Snyder een sterke en talentvolle cast ter beschikking had, welke stuk voor stuk solide acteerwerk tentoonspreiden. Vooral Sarah Polley (eXistenZ, The Claim), Jake Weber (U-571, Wendigo) en Michael Kelly (Loggerheads, Carlito’s Way: The Beginning) deden ons echt genieten van deze film. We voorzien voor hen dan ook nog een grote toekomst in de filmindustrie!

In een tijd van door - dikwijls ondermaatse - computereffecten gedomineerde films is het een ware verademing dat de makers van Dawn of the Dead opteerde voor de tastbare (en dus veel realistischere) special make-upeffecten. De zombies van make-upspecialist David LeRoy Anderson (Pet Sematary, Men in Black) zien er dan ook fantastisch uit. Maar dat wil sinds zombiemissers als Resident Evil en House of the Dead uiteraard niets zeggen. Het was dan ook een beetje koffiedik kijken hoe de gore-level bij de nieuwe Dawn of the Dead zou zijn. Wel, de ‘gorehounds’ kunnen opgelucht ademhalen, want de ultrasnelle bijters veroorzaken een waar orgie van bloed en andere vettigheid!



Wanneer Universal enige tijd voor de releasedatum de ‘retro’ ogende posters en de knappe bioscooptrailer op de mensheid losliet, begon het gevloek en de onvrede rond de remake al heel wat minder luid te klinken. Ook de critici waren bijna allemaal wild van Snyder’s stijlvolle versie. Toen Dawn of the Dead op 21 maart 2004 in Amerika werd uitgebracht, sloeg deze in als een komeet. De 46 miljoen dollar gebudgetteerde film bracht in één weekend ongeveer 27 miljoen dollar op. Ook in de rest van de wereld werd de horrorprent goed onthaald. Tegen het einde van zijn wereldwijde bioscoopcarrière spaarde Dawn of the Dead bijna 103 miljoen dollar bij elkaar. Aan deze cijfers kan je opnieuw concluderen dat échte horror terug is van weggeweest. Géén platte Scream of Urban Legend-toestanden meer. Het mag eindelijk opnieuw bloederig en grimmig zijn - net zoals tijdens de hoogdagen van het genre in de jaren ’70 en ’80. Horror trekt opnieuw volle zalen en dat kunnen we alleen maar toejuichen!



BEELD EN GELUID
Het anamorfisch uitgevoerde 2.35:1 beeld oogt goed scherp, met een prima contrast en een solide zwartniveau. Detail is voldoende, maar had wat beter mogen zijn. De regisseur heeft wel wat zitten spelen met filters en belichting, zo bevat het beeld op sommige momenten een iets grovere korrel en in andere scènes is er wat over- of onderbelichting. De kleuren ogen voor de rest helder, warm en levendig. De gebruikte filmprint bevat af en toe wat kleine vuiltjes, maar deze storen niet en vallen enkel op als je er zit achter te zoeken. Digitale compressiefouten zijn niet aanwezig, maar er komt wel wat edge-enhancement en filmgrain voorbij. De Engelse Dolby Digital 5.1-track is een agressieve en dynamische geluidstrack, die perfect de dreiging van de film overbrengt naar je knusse huiskamer. De geluidseffecten en de filmmuziek zorgen voor een breed en detailrijk geluidsbeeld, met een uitstekende plaatsing. De subwoofer zorgt voor de nodige extra punch. De zuivere dialogen komen mooi uit de centerspeaker en zijn goed te verstaan. We hebben geen ruis of storingen opgemerkt.



EXTRA’S
De gewone bioscoopversie van Dawn of the Dead duurde ongeveer 98 minuten, terwijl de Unrated Director’s Cut ongeveer 105 minuten duurt. Gelukkig plaatste Universal de langere versie op deze dvd, die wat extra dialoog, maar - belangrijker - ook nog meer gore bevat! Wanneer je de film start kan je deze met of zonder inleiding van regisseur Zack Snyder bekijken. Gedurende 1 minuut vertelt deze wat je kan verwachten van de unrated versie. Je kan tijdens de film ook een vlot ingesproken audiocommentaar beluisteren van regisseur Zack Snyder en producent Eric Newman. Hoewel ze alles wel heel ‘awesome’ en ‘fantastic’ vinden, halen ze ook veel informatie en leuke anekdotes boven. Vervolgens hebben we twee filmpjes die de wereld van deze nieuwe Dawn of the Dead nog verder uitspitten. In “The Lost Tape” (16 min.) ben je getuige van de laatste dagen van het geliefde personage Andy (Bruce Bohne) en in “Special Report: We Interrupt this Program” (21 min.) zie je de volledige nieuwsbeelden uit de film. Erg leuk! Daarna kan je maar liefst 11 weggeknipte scènes bekijken, met optionele audiocommentaar van Zack Snyder en Eric Newman. In de featurette “Raising the Dead” (8 min.) krijg je aan de hand van setbeelden en diverse interviews zicht op het lange make-upproces van de vele zombies. In “Attack of the Living Dead” gaan David LeRoy Anderson, welke verantwoordelijk was voor de make-upeffects, en Zack Snyder dieper in op de zes meest in het oog springende zombies uit de film. In “Splitting Headaches: Anatomy of Exploding Heads” wordt - zoals de titel al doet vermoeden - dieper ingegaan op de exploderende hoofden. Afsluiten doen we met promotrailer van de geslaagde Engelse horrorkomedie Shaun of the Dead. Erg leuk en informatief bonusmateriaal, maar Universal had de maximumscore kunnen binnenhalen, met de toevoeging van de bioscooptrailers van Dawn of the Dead zelf en met wat interviews met de castleden.



CONCLUSIE
De gelijknamige remake van George A. Romero’s Dawn of the Dead is de beste horrorfilm van de laatste jaren en is wat ons betreft minstens even goed als het origineel. Wie had dat bij de eerste aankondiging gedacht? Wij zeker niet! De dvd van Universal is eveneens een topper, met een erg goede beeld- en geluidskwaliteit. Er is tevens een mooie waaier aan interessant bonusmateriaal op het schijfje aanwezig. Een must-have voor de horrorfans!