OPTREDEN
Vooraleer Rowan Atkinson internationale roem verwierf met rollen als Blackadder en Mr. Bean was hij al een gevierd stand-up comedian. Tijdens zijn studies voor industrieel ingenieur ontmoette hij scenarist Richard Curtis, en de sketches die ze opvoerden als een studentenhobby, kenden al snel massaal succes. Rowan Atkinson boog zijn handicap - hij is niet moeders mooiste - om tot zijn troef, en tien jaar lang toerde hij rond in het Britse en Amerikaanse theater-circuit, met onder meer optredens in West End en Broadway. Om zijn tienjarig jubileum te vieren, heeft hij op 19 en 20 december 1991 in het Huntington Theatre in Boston, Massachussetts, voor een levend publiek een compilatie ten beste gegeven van de beste fragmenten uit de tien jaar shows tussen 1981 en 1991, neergepend door Richard Curtis, Ben Elton en hijzelf. Alleen of samen met zijn vast aangever Angus Deayton - ook gekend uit zijn Mr. Bean-periode - die ik steevast bewonder omdat hij bij zulk ongein een ijzeren pokerface kan neerzetten, brengt hij hier een tiental sketches. Atkinson is erg sterk in mime, en zijn podium bestaat dan ook slechts uit een minimalistisch opgezette hoeveelheid attributen, waarbij Deayton als het klankbord van zijn verhalen fungeert. In andere sketches steekt hij van sarcasme druipende monologen af waarin hij onder meer in de huid kruipt van een priester, de duivel zelve en natuurlijk het hoogtepunt, een baas van een Indisch restaurant.

Wat ik bijzonder vreemd vind, is dat deze disc op één plaats gecensureerd is: het woordje "fucking" in de sketch Guys After The Game, gebruikt in de betekenis van "this dish is fucking hot", werd op zijn puriteins Amerikaans weggebliept, terwijl de waterval aan obsceniteiten in de sketch No One Called Jones ongemoeid is gelaten, wat enerzijds logisch is omdat we anders van die sketch helemaal niets meer overhouden, maar me tegen elke vorm van censuur verzettend bliep ik van de totaalscore voor inhoud ook één puntje weg.

A Warm Welcome
Rowan Atkinson is de duivel (maar je mag 'm Toby noemen) die de nieuwelingen in de Hel verwelkomt.

Fatal Beatings
Rowan Atkinson is het schoolhoofd die aan een vader moet vertellen dat hij zijn zoon heeft doodgeranseld - en hij is er nog niet echt beschaamd over ook niet.

And Now From Nazareth... The Amazing
Priester Atkinson leest voor uit het heilig evangelie volgens hemzelf, waarin Jezus wordt afgeschilderd als een goochelaar.

Invisible Man
De onzichtbare man treitert op de trein een nietsvermoedende passagier (Atkinson).

The Good Loser
Atkinson moet als acteur een toneelprijs in ontvangst komen nemen voor een collega die hij niet kan uitstaan.

Elementary Dating
Atkinson demonstreert de do's en don'ts van een eerste afspraakje.

Guys After The Game
Atkinson is een uitbater van een Thais restaurant die negen behoorlijk doorzopen hooligans in zijn zaak krijgt, en ondanks hun ontzettend wangedrag beleefd tracht te blijven.

It Started With A Sneeze
Proto-versie van het bekende Mr. Bean-filmje waarin Bean in de kerk achtereenvolgens niest, in slaap valt en een snoepje probeert te eten. Hallelujah!

With Friends Like These...
Atkinson parodieert achtereenvolgens de drie mannen die van de huwelijksdag van een vriend een complete ramp hebben gemaakt: de priester, de getuige die een erg aangebrande speech afsteekt op het trouwfeest, en de schoonvader die duidelijk laat blijken dat hij het niet eens is met de keuze van zijn dochter.

Pink Tights & Plenty Of Props
Angus Deayton geeft les over de werken van Shakespeare; de acteur die de lezing zou opfleuren met enkele praktische voorbeelden, Jeremy Irons, heeft echter onverwacht afgebeld...

Thomas, Richard and Harold
Priester Atkinson leidt een gezamelijke begrafenis van drie vrienden waarvan er maar één niet doof was, één niet blind en één kon spreken.

No One Called Jones
Schoolrector Atkinson roept de namen van de leerlingen af, en moet van de directeur komen vertellen dat hij de grappen over de namen meer dan beu is. Alleen hebben de leerlingen allemaal vrij aangebrande achternamen.

BEELD EN GELUID
De vele interlacing verraadt duidelijk de NTSC-herkomst van deze band. Het beeld ziet er niet geweldig scherp uit, en dat is dan nog een understatement, maar in de close-ups van Atkinsons smoelwerk valt alles gelukkig nogal redelijk mee. De kleuren zien er somber uit, de belichting bij deze show was op zijn minst niet optimaal, en bij het uitbrengen van de dvd heeft niemand zich de moeite getroost om hier wat aan te verhelpen. Ik ben echter in een milde bui en geef de beeldtransfer een voldoende, maar zonder overschot. Voor het geluid werd geopteerd voor een simpele 2.0-track; de dialogen zijn goed verstaanbaar, en aangezien je de ondertiteling kan uitzetten, is deze disc ook geschikt voor mensen die liever de Engelse dialoog volgen, want sommige grappen zijn zoals steeds in Britse comedy, onvertaalbaar. Er zit echter nog wel wat scheef bij het geluidsbeeld: het applaus van het publiek zit mee in de frontkanalen gemixt, zodanig dat alle gevoel voor richting compleet zoek is.

EXTRA'S
Er zijn slechts twee minieme extra's terug te vinden: een paar pagina's met biografische en filmografische informatie over Rowan Atkinson, in het Nederlands, en een overbodige, magere fotogalerij.

CONCLUSIE
Ook in een live-theatershow kan Rowan Atkinson me overtuigen van zijn komisch talent, alhoewel 65 minuten wat aan de korte kant is om dit te doen. Afgezien van het weggebliepte woord is de show zelf redelijk integer, met zeer grappige typetjes en sketches. De technische afwerking van de disc verdient net een voldoende, de extra's zijn een lachertje, en je zou je met deze disc bekocht voelen, ware het niet dat je deze in de meeste afprijsbakken voor net iets meer dan de prijs van een leeg dvd-doosje kan kopen.