FILM
Ergens in de buurt van het stadje Integrity in Arizona ligt een fortuin aan gestolen goud dat door drie federatiesoldaten in de woestijn is begraven. De doortrapte gokker Lewton Cole (James Coburn) heeft zijn zinnen gezet op deze verborgen schat. Hij gaat op pad met een veelbelovende schatkaart, een gestolen paard en een allesbehalve gezagsgetrouwe sheriff (Carroll O'Connor) op zijn hielen. Maar er is nog een andere groep hebzuchtige, corrupte en wetteloze schatzoekers op weg, waaronder de oorspronkelijke dieven en een groep cavaleristen van het leger - die allemaal van plan zijn om de buit binnen te halen

Om maar meteen met de deur in huis te vallen Waterhole #3 is een draak van een film. Grote delen van het verhaal worden door een offscreen stem al zingend(!) aan mekaar geregen. Overbodige teksten over zaken die al eerder te zien waren, of teksten met informatie die zich volledig naast de kwestie situeert. Deze zeemzoeterige levensliederen werken nergens en ondermijnen de flow van de film volledig. Verder pobeerde producer Blake Edwards van acteur James Coburn een komische figuur te maken. Coburn is even grappig als drie maanden vakantie aan de Noordpool: cool om naar te kijken dat wel, maar ook koud, stug en na een tijdje nog maar moeilijk te verdragen. Sommige comedy -artiesten kunnen een flauwe grap zodanig brengen dat ze toch grappig wordt. Bij Coburn is het net andersom: hij maakt van een veelbelovend gegeven alleen maar slappe koffie. Door het vertonen van een grijns vol kolossale paardentanden ben je daarom nog niet grappig. De prent komt ook amper op gang, kent geen enkel hoogpunt en wordt na een tijdje behoorlijk lastig om uit te zitten. Alle nodige elementen van de plot worden reeds tijdens het eerste halfuur uit de doeken gedaan. De rest van de tijd strompelt de prent aan een irritant sloom tempo verder. We waren na afloop al haast vergeten waar de film over ging. Waterhole #3 is even vluchtig als een scheutje Mistralwind tijdens de zomer. In de waterput met dit gedrocht, en liefst ook meteen dichtmetsen!

BEELD EN GELUID
Het 2.35:1 anamorfische beeld is mooi opgeknapt. Onvolmaaktheden werden zo goed als mogelijk weggewerkt. Vooral de kleuren zijn goed bewaard gebleven. Samen met het keurige contrast is de beeldkwaliteit naar behoren. Het Dolby Digital 1.0 mono geluid bevat weinig ruis en kent slechts bij scènes wat distortie. Een 5.1 surroundmix heeft deze film echt niet nodig.

EXTRA’S
Enkel leegte.

CONCLUSIE
Wie van westerns houdt schaft zich beter een film aan van Sergio Leone, Sam Peckinpah, Clint Eastwood of John Ford. Wie wil lachen zoekt ook beter zijn heil elders. Wie dan toch per se een westernkomedie zoekt kan best overstappen naar Blazing Saddles van Mel Brooks. Waterhole#3 is noch een goeie western, noch een goeie komedie. Man en paard zijn gewaarschuwd.